Εκόντες άκοντες οι πάντες, επί μία κατολισθητική σχεδόν
διετία, ασχολούνται με την ακατάσχετη και ανοημάτιστη φλυαρία, τις θνησιγενείς
επιλογές, τις ευφάνταστες δικαιολογίες του αυτοαναιρούμενου περιφερειάρχη
Πέτρου Τατούλη. Ο οποίος εξακολουθεί να βαδίζει για το προαστιακό του
Λουτρακίου, στην οδό της απώλειας και να συμπεριφέρεται σαν εκκρεμές μεταξύ
θλίψεως και οδύνης (quasi osculatyrium inter fien-tium).