Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Eλληνικά!

Η Ελληνική, μητέρα όλων των Ευρωπαϊκών γλωσσών!

Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ

Είναι γνωστό ότι η ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνον. Αλλά πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο έγινε αυτή η «τροφοδοσία» των άλλων γλωσσών.
Γενικός κανόνας, «Αξίωμα», όπως λέμε στα Μαθηματικά, είναι: Κατά την επαφή δύο λαών, εκείνος που υπερτερεί σε κάποιον πνευματικό ή τεχνολογικό τομέα είναι φυσικό να τροφοδοτήσει τις γειτονικές κοινότητες με τις ονομασίες των προϊόντων τους. Έτσι, βλέπουμε καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας λαούς να μεταλαμπαδεύουν πολιτισμό και γλώσσα ταυτόχρονα.
Χαρακτηριστική περίπτωση για τον αρχαίο αλλά και τον νεότερο κόσμο (με εμφανείς επιδράσεις ακόμα και σήμερα) είναι η ελληνική, ενώ η αγγλική έχει αναλάβει αυτόν τον ρόλο κυρίως τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Πολλές πλευρές της κοινωνικής ζωής του ανθρώπου, οι πρώτες επιστήμες, η φιλοσοφία ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα και οι λέξεις για να εκφράσουν αυτές τις έννοιες γεννήθηκαν στα ελληνικά. Συγκεκριμένα οι Ευρωπαίοι δεν πήραν από τους Έλληνες μόνον την επιστήμη, τη Φιλοσοφία, τα Μαθηματικά, το Θέατρο, την Αρχιτεκτονική, την Πολεοδομία, τη Μουσική, τη Δημοκρατία, τον Αθλητισμό. Πάνω απ’ όλα πήραν αυτούσια την ελληνική γλώσσα 35.000 λέξεις! Και το πιο σημαντικό: ΔΟΜΗΣΑΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ!
Για να φθάσουν όλα αυτά στην Ευρώπη μεσολάβησε η λατινική, η οποία ενήργησε ως γέφυρα, ως μεσάζων: Περίπου το 60 με 70 π.Χ. ο επιφανέστατος ρήτορας της Ρώμης Κικέρων, όταν σπούδαζε στην Ακαδημία της Μεσογείου, που ήταν στη Ρόδο και είχε διδάσκαλο τον φιλόσοφο Ποσειδώνιο είχε διαπιστώσει ότι η «Φωνή Ελληνίς» εφεύρε και χρησιμοποιεί μέσω των προθέσεων τα σύνθετα, πολλαπλασιάζοντας τις λέξεις και τα νοήματα και προσφέροντάς τα στην συνέχεια ως δώρον «εις τους την βαρβαρικήν ομιλούντας».
Είναι δε γνωστόν ότι οι Ρωμαίοι είχαν μόνον μερικές εκατοντάδες λέξεις, με αγροτικό, οικογενειακό και στρατιωτικό περιεχόμενο. Όταν ο Κικέρων τελείωσε τις σπουδές του στην Ελλάδα και επέστρεψε στη Ρώμη, πήρε μαζί του κάποιες χιλιάδες ελληνικές λέξεις δηλωτικές πολιτισμού και ένα «κλειδί», το οποίο πολλαπλασίασε την αξία και την σημασία τους.
Το «κλειδί» αυτό ήταν οι προθέσεις, οι οποίες ως γνωστόν είναι πολλαπλασιασιαστές των λέξεων. Έτσι δημιούργησε την λατινική, η οποία κατά τους γλωσσολόγους όλου του κόσμου είναι η γνωστή Κικερώνεια γραφή.
Ο διάσημος Γάλλος καθηγητής της Γλωσσολογίας Meillet γράφει: «Τα λατινικά ως λογία γλώσσα είναι ανάτυπο των ελληνικών». Ο Κικέρων μετέφερε στη λατινική την Ελληνική ρητορική και φιλοσοφία. Κατόπιν ο Χριστιανισμός συνέβαλε και αυτός στην επίδραση των ελληνικών επί των λατινικών.
Επομένως οι έννοιες που γεννήθηκαν στα ελληνικά πέρασαν στη συνέχεια στα λατινικά στα οποία άσκησαν μεγάλη επίδραση και μέσω των λατινικών στις ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός αποτέλεσε την βάση του Ευρωπαϊκού, όταν η Δυτική Ευρώπη επανακάλυψε το αρχαίο πνεύμα κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης.
Η επίδραση ήταν τόσο μεγάλη, ώστε εκτός από τις λέξεις που εισήχθησαν από τα ελληνικά και τα λατινικά, οι δύο αυτές γλώσσες αποτέλεσαν την βάση για την δημιουργία πληθώρας νέων λέξεων που καμία σχέση δεν είχαν με τον αρχαίο κόσμο.
Ο Αριστείδης Κωνσταντινίδης στην εργασία του «Οι ελληνικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα» (1991) καταγράφει περίπου 45.000 λέξεις ελληνικής προέλευσης σε λεξικά της αγγλικής, αριθμός που αποτελεί το 25% του συνόλου των λημμάτων. Οι περισσότερες ανήκουν στο επιστημονικό λεξιλόγιο και συγκεκριμένα στον ιατρικό κλάδο, αλλά πολλές εμφανίζονται και στο καθημερινό λεξιλόγιο.
Διαπίστωση όλων των μελετητών ότι στην αγγλική υπάρχουν αρκετές λέξεις που προέρχονται άμεσα από τα ελληνικά, αλλά κυρίως έμμεσα μέσω των λατινικών και των γαλλικών. Επίσης, λόγω της αίγλης που διατηρούν τα αρχαία ελληνικά, μαζί με τα λατινικά ως γλώσσες της επιστήμης, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως βάση για την δημιουργία νέων όρων κάνοντας ακόμα εντονότερο το ελληνικό στοιχείο όχι μόνον στην αγγλική, αλλά και σε άλλες γλώσσες.
Δύο Γάλλοι επιστήμονες στο βιβλίο τους «ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ» γράφουν: «Οι ελληνικές ρίζες δίνουν στην γαλλική το πιο βαθύ στήριγμά της και συγχρόνως της παρέχουν την πιο υψηλή δυνατότητα για αφαίρεση. Μακρινή πηγή του πολιτισμού μας η Ελλάδα βρίσκεται ζωντανή μέσα στις λέξεις που λέμε. Σχηματίζει κάθε μέρα την γλώσσα μας».
Είχε απόλυτο δίκαιο η Ζακλίν Ντε Ρομιγύ όταν έλεγε: «Σας το λέω χωρίς επιφύλαξη. Όλος ο κόσμος θα πρέπει να μάθει ελληνικά, γιατί η ελληνική μας βοηθάει πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα. Έχει μια λιτότητα τέτοια η ελληνική γλώσσα που μπορεί να πει κανείς ότι χρησιμοποιήθηκε για μεγάλες ανακαλύψεις. Οι επιστήμονες ανατρέχουν στο αστείρευτο ελληνικό «γλωσσικόν ύδωρ» για να ονομάσουν τις σύγχρονες ανακαλύψεις και εφευρέσεις (από την αθανασία ως τον μεταβολισμό), χωρίς να αναφέρουμε τους πυραύλους ή τους μεγάλους επιστημονικούς στόχους που ονομάζονται «Αριάδνη» ή «Ερμής». Έτσι, συνεχίζεται η επίδραση της ελληνικής γλώσσας στις άλλες γλώσσες»…
Και η Ντε Ρομιγύ συνεχίζει: «Ο Μίτος της Αριάδνης, όπως και τόσα άλλα είναι αναμνήσεις ελληνικές. Το ίδιο και οι Ολυμπιακοί αγώνες και ο Μαραθώνιος δρόμος. Η Ευρώπη που σφυρηλατούμε έχει Ελληνικό όνομα. Η Αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μία γλώσσα για την οποία θα πω ακόμη μία φορά ότι είναι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ».
Ο Μίλλερ Ανρί Λουξεμβούργος είναι πολύγλωσσος καθηγητής και μεταφραστής ελληνικών κλασικών έργων στη γλώσσα του Λουξεμβούργου. Πρωταγωνιστής της δημιουργίας του Συλλόγου «Φίλοι της Ελλάδας» (1952) και επί σειράν ετών Πρόεδρός του είπε: «Αυτή η γλώσσα (η αρχαία ελληνική) και ο πολιτισμός είχαν μια σημαντικότατη επίδραση σε όλα όσα διαθέτουμε σήμερα. Επιπλέον καθιστά πιο εύκολη την εκμάθηση σε οτιδήποτε έχει σχέση με τη διανόηση. Εκείνος, επίσης, που μαθαίνει την αρχαία ελληνική γλώσσα, θα γνωρίζει να χειρίζεται καλύτερα τη μητρική του γλώσσα».
Μια ακόμη επιβεβαίωση για την επίδραση και την διείσδυση της ελληνικής σε όλες τις άλλες γλώσσες. Συγχρόνως δικαιώνει απόλυτα τη Ζακλίν Ντε Ρομιγύ, που υποστηρίζει: Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει ελληνικά, γιατί η ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα.
***
Άπειρα είναι τα εγκώμια ανθρώπων των γραμμάτων από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για την Ελληνική Γλώσσα. Όμως, όσοι παρακολουθούμε τις εξελίξεις και την αυξανόμενη πνευματική αναπηρία της νέας γενιάς μένουμε άναυδοι, γιατί η προπαγάνδα και ο μιθριδατισμός, πέτυχαν την ανοχή μεγάλης μερίδος των πνευματικών ανθρώπων στον ανάπηρο τρόπο γραφής της Ελληνικής Γλώσσας.
Ο αντιεπιστημονικός τρόπος διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, ο οποίος εφαρμόζεται σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα στην εκπαίδευση, απέδειξε δυστυχώς στην πράξη ότι δεν διευκόλυνε καθόλου τους μαθητές στην ευκολότερη εκμάθησή της. Αντίθετα, η πρόχειρη, η εμπειρική, η αμέθοδος διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα χρόνια αυτά εξανάγκασε τα ελληνόπουλα, να αποστρέφονται την ανάγνωση κειμένων που είναι γραμμένα στην ακατάληπτη πλέον γι’ αυτά «νεοελληνική».
Έτσι, μετά την αποστροφή τους στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών αποστρέφονται και τη νέα ελληνική.