Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ένα σύμβολο της Δημοκρατίας

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης με την προσωπικότητα και τη δράση του παραμένει και σήμερα ένα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ

Το βράδυ της 22ας Μαΐου 1963 ο Λαμπράκης μίλησε σε εκδήλωση που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η «Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Η συγκέντρωση επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στην αίθουσα «Πικαντίλλυ», όμως το πρωί της ίδιας μέρας ο ιδιοκτήτης αρνείται να την παραχωρήσει. Κατόπιν αυτού αποφασίζεται η συγκέντρωση να πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του ΔΣΚ (Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος» στην  οδό Ερμού, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Το πρωί της ίδιας μέρας ο δικηγόρος Σύλλας Παπαδημητρίου ειδοποιεί τηλεφωνικά τον εισαγγελέα Ασημακόπουλο πως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο για τη δολοφονία του βουλευτή Λαμπράκη.

«Θα πάρουμε μέτρα..», υπόσχεται ο εισαγγελέας.

Από τις 6:30 το απόγευμα, κι ενώ η συγκέντρωση έχει οριστεί για τις 8 μ.μ. τα πεζοδρόμια και η είσοδος του κτιρίου καταλαμβάνονται από ομάδες παρακρατικών και αστυνομικών με πολιτικά κι όλος αυτός ο συρφετός θα ονομαστεί από την αστυνομία «πλήθος αντιφρονούντων».

Οι τραμπούκοι, σαν ένα είδος γενικής δοκιμής, τραυματίζουν στο κεφάλι τον Λαμπράκη κατά την είσοδό του στην αίθουσα, ενώ τραυματίζουν επίσης ακόμη πιο σοβαρά τον επίσης βουλευτή της αριστεράς Γιώργη Τσαρουχά.

Όταν αρχίζει την ομιλία του ο Λαμπράκης, μέσα στην κατάμεστη από φίλους της ειρήνης αίθουσα, οι παρακρατικοί από κάτω φωνάζουν εν χορώ:

«Θα πεθάνετε Βούλγαροι, θα πεθάνετε».

Με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης ο Λαμπράκης εγκατέλειψε την αίθουσα με πρόθεση να κατευθυνθεί σε κοντινό ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει. Τον ακολούθησαν μόνο δύο σύντροφοί του, καθώς η αστυνομία απέκλεισε το κοινό της εκδήλωσης στο εσωτερικό της αίθουσας, απαγορεύοντας προσωρινά την έξοδο. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Ελ. Βενιζέλου και παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε αποκλείσει όλους τους δρόμους, ένα τρίκυκλο εμφανίστηκε από το πουθενά, πλησίασε τον Λαμπράκη με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τον έριξε στο έδαφος. Κανείς αστυνομικός δεν κινήθηκε για να εμποδίσει το τρίκυκλο πριν το χτύπημα, να συλλάβει τον οδηγό του μετά, ή ακόμα και να βοηθήσει τον αιμόφυρτο Λαμπράκη. Όπως αποδείχτηκε, το θύμα είχε δεχτεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλικό αντικείμενο.

Το πιθανότερο είναι ότι οι δράστες της επίθεσης θα είχαν διαφύγει ανενόχλητοι, αν ένας παριστάμενος Θεσσαλονικιός, ο Μανόλης Χατζηαποστόλου (με το παρατσούκλι Τίγρης) δεν είχε πηδήσει αστραπιαία στην καρότσα του τρίκυκλου. Για ένα περίπου χιλιόμετρο το τρίκυκλο έτρεχε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς κανένα αστυνομικό ή άλλο όχημα να το καταδιώκει. Ο Χατζηαποστόλου εξουδετέρωσε μετά από σκληρή πάλη το μοναδικό επιβάτη της καρότσας, Μανόλη Εμμανουηλίδη (ήταν αυτός που είχε καταφέρει το θανατηφόρο χτύπημα στο Λαμπράκη) και κατόπιν υποχρέωσε τον οδηγό Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει.

 Ακολούθησε νέα πάλη αυτή τη φορά ανάμεσα στον Χατζηαποστόλου και τον Γκοτζαμάνη, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός τροχονόμος, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ σε κωματώδη κατάσταση από την οποία δεν εξήλθε ποτέ. Πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα στις 27-5-1963.

  “ Η δολοφονία Λαμπράκη κατέστησε σαφές ότι όχι μόνο είναι αδιανόητο να εμπιστευόμαστε τυφλά και απροβλημάτιστα τις ζωές μας σε ευδιάβλητα και εθελόδουλα όργανα του κράτους. Μας φανέρωσε πολύ περισσότερο ότι ο κάθε ένας από εμάς κρύβει μια τεράστια δύναμη ικανή να αλλάξει τον κόσμο, ελεύθερη από συμβιβασμούς και οπισθοχωρήσεις. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν αγωνιστής και αυτό τους φόβιζε. Ήταν ανθρωπιστής και τους έκανε να αισθάνονται άβολα. Ήταν ειρηνιστής και δεν τους συνέφερε. Ήταν ελεύθερος και τον σκότωσαν.”

Υ.Γ. Χθες, στη συμβολή των οδών Ερμού & Βενιζέλου έγινε θεατρική αναπαράσταση του γεγονότος από ηθοποιούς του ΚΘΒΕ, σπουδαστές της Δραματικής Σχολής και εθελοντές, ακολούθησε μια συμβολική πορεία με αναμμένα κεριά, από το πεζοδρόμιο (η οποία δεν διέκοψε την κυκλοφορία των αυτοκινήτων) με διαδρομή από το σημείο του δρώμενου και κατεύθυνση τις οδούς Βενιζέλου και Εγνατία. Τέλος, η  πορεία  κατέληξε στην είσοδο του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, όπου ο Γρηγόρης Λαμπράκης εξέπνευσε τέσσερις ημέρες μετά την επίθεση.

Να σημειώσω κάτι, αν υπήρχε τέτοια ζηλευτή αστυνόμευση (ασφαλιτών και ένστολων) τότε όπως στη χθεσινή εκδήλωση, ίσως να μην  είχε γίνει αυτό που έγινε!!!

27-5-2012

Σας χαιρετώ ο Αναρχικός Μικρός Πρίγκιπας