Για τον φίλο Γιάννη

Φίλε Γιάννη,

Είμαστε εδώ μπροστά σου, όλοι, με σκυμμένα τα κεφάλια.

Ο γιος σου, η γυναίκα σου, τα αδέλφια σου, οι συγγενείς, παλιοί συνεργάτες, οι φίλοι σου, και ο κόσμος Γιάννη. Εδώ είναι, συντοπίτες από την Περαχώρα, απ’ το Λουτράκι από όλα τα μέρη του Δήμου.

Ήρθανε να σε χαιρετίσουν, για το μακρινό ταξίδι που ξεκίνησες.

Ήλθαν γιατί σε αγαπάνε, Γιάννη, γιατί πολλούς τους βοήθησες και για όσους δεν μπόρεσες, είχες πάντα ένα χαμόγελο, ένα λόγο συμπαράστασης, μια καλή κουβέντα.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να πω δυο κουβέντες, που νιώθουμε την ανάγκη, παλαιοί μας συνεργάτες και εγώ να σου εκφράσουμε.

Δυο κουβέντες να σε ευχαριστήσουμε για όσα, χρόνια τώρα, πρόσφερες στον τόπο μας, στους κατοίκους του δήμου μας, σε εμάς και προσωπικά σε εμένα, Γιάννη.

Διατηρήσαμε μια μακρόχρονη, αδελφική, θα έλεγα, φιλία, όπως και οι πατεράδες μας.

Υπήρξες λάτρης αλλά και Αγωνιστής της ζωής, με το ‘Α’ κεφαλαίο.

Ποιος δεν θαύμασε την μάχη που χρόνια έδινες να κρατηθείς στη ζωή.

Ποιος δεν θαύμασε τις αντοχές σου, από την ελπίδα στην απόγνωση και από το σήμερα στο αύριο.

Έδινες μάχες, και με την συμπαράσταση της Ελένης, της γυναίκας σου, κέρδιζες και ήλπιζες, κέρδιζες και ήλπιζες. Αλλά τελικά, η τύχη δεν σου χαμογέλασε. Ήσουν άτυχος σ’ αυτόν τον αγώνα της ζωής σου.

Ξεκουράστηκες τώρα Γιάννη.

Τέτοιες ώρες, σκέψεις από το παρελθόν έρχονται στο νου.

Ήσουν ήρεμος, έντιμος, ακέραιος, ανυποχώρητος Δημοκράτης, με ελευθερία στη σκέψη, με επιχειρήματα και σεβασμό στους πολιτικούς αντιπάλους.

Η πορεία στο συνδικαλιστικό κίνημα, στον ιδεολογικό χώρο που υπηρέτησες και στην Τοπική αυτοδιοίκηση μόνο κολακευτικά σχόλια κερδίζει.

Και όλα αυτά δεν ήσαν απόρροια εξειδικευμένων σπουδών, αλλά από την καθοδήγηση του πατέρα σου, από το πανεπιστήμιο της ζωής που είναι η κοινωνία, το εύρος της αντίληψης σου και από την αγάπη για τον τόπο.

Αυτόν τον τόπο που υπηρετήσαμε πολλά χρόνια μαζί ξάδερφε Γιάννη.

Υπήρξες κορυφαίος συνεργάτης. Πρακτικός, Δημιουργικός, με το βλέμμα στο μέλλον, αλλά και με την φωνή της λογικής. Πάντα με το χαμόγελο, τον καλό τον λόγο, και διάχυτη την αισιοδοξία στις δύσκολες στιγμές.

Και ήσαν πολλές οι δύσκολες στιγμές. Περάσαμε πολλά.

Σήμερα φεύγεις, από κοντά μας.

Φεύγεις δικαιωμένος έχοντας κερδίσει την κοινωνία και την αναγνώριση της.

Αυτή την αναγνώριση από την τοπική πολιτική ιστορία του τόπου μας, για την οποία πασχίζουμε όλοι και που τελικά, αν την πετυχαίνεις, είναι το μοναδικό, αλλά και σπουδαιότερο όφελος από την παρουσία και την διαδρομή μας, στην τοπική πολιτική σκηνή.

ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΠΕΤΥΧΕΙ, ΦΙΛΕ ΓΙΑΝΝΗ.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα.

 Παύλος Παύλου