ΕΑΝ...ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ...!

                                       

 ΕΑΝ...ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ...!            

                                             

Η απόφαση για την εκταμίευση της δόσης και η επόμενη μέρα από την εκταμίευση της συνοδεύτηκαν με αισιόδοξες δηλώσεις του Πρωθυπουργού της Χώρας, των δύο Αρχηγών των κομμάτων της συγκυβέρνησης, του Υπουργού Οικονομικών και λοιπών κυβερνητικών παραγόντων.

Όμως, τα όσα διαδραματίστηκαν στις δύο συνεδριάσεις του Eurogroup, για να ληφθεί η απόφαση της εκταμίευσης και τα όσα συνοδεύουν την απόφαση αυτή, προκαλούν απογοήτευση και προβληματισμό στον Έλληνα πολίτη. Στις συνεδριάσεις αυτές επιβεβαιώθηκε ότι η Γερμανία καθορίζει το μέλλον της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και ότι η Ελλάδα δεν συμμετείχε ενεργά στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Ο κ. Σαμαράς περίμενε να του ανακοινώσει ο κ. Στουρνάρας τις αποφάσεις και ο κ. Στουρνάρας περίμενε να του τις ανακοινώσουν άλλοι. Η Χώρα μας απούσα από τις διαβουλεύσεις, περίμενε στη γωνία, με αγωνία, ν΄ακούσει, εάν και πότε θα πάρουμε την περιβόητη δόση. Πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης ήταν η Ελλάδα να αποκτήσει, με κάθε κόστος, τη διεθνή της αξιοπιστία και να μην προκαλέσει τους δανειστές της, ενώ η Αμερική δεν ακολούθησε σταθερή παρεμβατική πολιτική υπέρ της Ελλάδος.

Γερμανία και ΔΝΤ συμφώνησαν πλέον δημόσια ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο αλλά διαφώνησαν για τους τρόπους που θα το κάνουν βιώσιμο.

Η διαφωνία αυτή παρέπεμψε σε δωμάτιο νοσοκομείου. Ασθενής, η οικονομικά αιμορραγούσα Ελλάδα, η οποία υποφέρει από τη λήψη των δυσβάσταχτων μέτρων. Οι εταίροι μας αναγνωρίζουν πλέον ότι η συνταγή που χορηγούσαν, μέχρι τώρα, για την θεραπεία της, δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Γι΄αυτό και πάνω από το ετοιμοθάνατο Σώμα της, τα αρπακτικά και τρωκτικά της Τρόικας προσπαθούσαν να βρουν λύση. Κάποια θεραπεία για να μην αποβιώσει οριστικά, όχι με γνώμονα την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά για να μπορέσει να κρατηθεί στη ζωή  και ν΄αποπληρώσει το χρέος της.

Ως εκ του αποτελέσματος, Γερμανία και ΔΝΤ ήταν ανέτοιμοι να επωμιστούν το κόστος της σωστής θεραπείας. Κάνοντας αμοιβαίες υποχωρήσεις, κατέληξαν σε συμφωνία, κατά τη δεύτερη μαραθώνια συνεδρίαση του Eurogroup, η οποία περιέχει θετικά στοιχεία για τη Χώρα μας αλλά ταυτόχρονα δίνει χρόνο στην κ. Μέρκελ να επικρατήσει στο εσωτερικό της Γερμανίας και να φτάσει στις εκλογές, το Σεπτέμβρη του 2013, χωρίς προβλήματα αμφισβήτησης των επιλογών της.  

Η συμφωνία έκλεισε. Υποστηρικτές και πολέμιοι της απόφασης των Βρυξελλών, τουλάχιστον συμφωνούν ότι πρόκειται για άσκηση επί χάρτου. Τα αποτελέσματα θα τα δούμε στην πράξη, σε βάθος χρόνου, γιατί απαιτείται εκπλήρωση των προϋποθέσεων, που έχουν επιβληθεί από την Τρόικα, σε συνδυασμό με την πρακτική έννοια της ανάπτυξης της Χώρας. Γιατί την ακούμε συνεχώς αλλά δεν έχει γίνει κατανοητό πως θα υλοποιηθεί επί της ουσίας.

Η χορήγηση της δόσης αποφασίστηκε και μάλιστα τμηματικά. Το μεγαλύτερο μέρος της εκταμιεύτηκε πρόσφατα. Οι επόμενες δόσεις, μέχρι τον Μάρτιο, θα χορηγούνται με προϋποθέσεις. Η κάθε δόση θα καταβάλλεται εάν... και εφόσον...! Γιατί η Ελλάδα πλέον έχει τεθεί υπό τον ασφυκτικό κλοιό επιτήρησης της Τρόικας για να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις της. Οι απαιτήσεις τους και οι πιέσεις τους θα δικαιολογούνται συνεχώς από το εάν και το εφόσον. Εάν δεν γίνει αυτό και εφόσον δεν γίνει το άλλο, που έχει συμφωνηθεί, δεν θα εκταμιευτεί η νέα δόση και θα πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα. 

O κ. Σαμαράς, σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα ‘‘παραπολιτικά’’, τόνισε ότι δεν θα υπάρξουν επιπλέον επώδυνα μέτρα, αν τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, διαβεβαιώνοντας εκ νέου ότι δεν θα ληφθούν πρόσθετα επώδυνα μέτρα, εφόσον η χώρα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα και κυρίως τις διαρθρωτικές αλλαγές.

Κυριολεκτικά, δύο λέξεις-κλειδιά θα μας απασχολούν, σε καθημερινή βάση, στο μέλλον, ενδεικτικές της ψυχικής μας υγείας και εκφραστές της καθημερινής αγωνίας της κυβέρνησης και όλων των Ελλήνων για την  επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων: Οι λέξεις εάν... και εφόσον..., οι οποίες φυσικά δεν αποκλείουν τη λήψη επιπρόσθετων δυσβάσταχτων μέτρων.

Εάν οι θυσίες δεν πάνε χαμένες και εφόσον οι Τροικανοί μας επιτρέψουν να είμαστε ακόμα ζωντανοί και ψυχικά υγιείς θα είμαστε στον ασφυκτικό κλοιό της Τρόικας μέχρι το σωτήριο έτος 2020 ή 2022.

Εάν το ταξίδι που ξεκινήσαμε τώρα, όπως δήλωσε, πριν λίγες μέρες, ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας, μετά την εκταμίευση της δόσης, έχει ρεαλιστικό στόχο και συγκεκριμένο προορισμό και εφόσον τα μέσα του ταξιδιού είναι κατάλληλα για να επιτρέψουν να φθάσουμε στον προορισμό, μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια και να πετύχουμε τους δημοσιονομικούς στόχους, τότε θα έχουμε καταφέρει κάτι πολύ παραπάνω και από τον Οδυσσέα. Την επιστροφή στην Ιθάκη του οικονομικού νοικοκυρέματος και της ανάπτυξης!  Νέο Έτος έρχεται! Ας το ευχηθούμε! Καλή Χρονιά!

   Tου Γιάννη Β. Καραπανάγου