Ο θάνατος, της Κοινής Λογικής

«Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δε γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της, αφού το μητρώο     γέννησής της έχει χαθεί, εδώ και πολύ καιρό, σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις, και περιπλανάται κατά το δοκούν του καθενός. Θα τη θυμόμαστε, ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως:

- Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι… - Να πορεύεσαι με την κοινή λογική…- Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη…

- Να σκέφτεσαι λογικά…- Να αισθάνεσαι με τη λογική… - Να κάνεις τα πάντα με τη λογική…

Η Κοινή Λογική έζησε και λειτούργησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές (μην ξοδεύετε περισσότερα απ’ αυτά που κερδίζετε, μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα) και αξιόπιστες στρατηγικές (υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες κι όχι τα παιδιά, με ελεγχόμενα αισθήματα ζούμε καλύτερα)…

Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία, όταν παρουσιάστηκαν καθημερινές ανατροπές και, δυστυχώς, αδιαφορήσαμε και δε φροντίσαμε να προλάβουμε τα χειρότερα… Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος, όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους, επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν

είχαν καταφέρει να κάνουν, για την παιδεία των παιδιών τους. Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο, όταν η Παιδεία έγινε πολιτικό αλισβερίσι. Η υγεία της επιδεινώθηκε, όταν όλοι μας - ενώ είχαμε ενδείξεις ότι η λογική είναι βαριά άρρωστη - ξεφύγαμε εντελώς από το δρόμο της.

Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή, όταν κάναμε άπιαστα όνειρα, όταν την Πίστη την έκαναν επιχείρηση, όταν οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους, όταν η απατεωνιά έγινε προτέρημα και οι αξίες πήγαν περίπατο. Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, όταν είχες αδικηθεί, αλλά και ότι τα παράλογα που γίνονταν γύρω της, οι άνθρωποι τα έβλεπαν λογικά…. Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε, τελικά, από κάθε θέληση για ζωή, όταν κατάλαβε πως, ό,τι και να έκανε, όσο και να προσπαθούσε να μας επαναφέρει στο δρόμο της, ήταν, τελικά, μάταιος κόπος.

Πριν από το θάνατο της Κοινής Λογικής, είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της και των αδελφών της, της Αλήθειας, του Σεβασμού, της Εμπιστοσύνης, της Αυτογνωσίας και της Αισιοδοξίας… Έχουν, όμως, επιζήσει τα πέντε ετεροθαλή αδέλφια της: εγώ όλα τα Ξέρω - Έχω μόνο Δικαιώματα – ό,τι Θέλω Κάνω - Πάντα Κάποιος άλλος φταίει και Είμαι το Θύμα…

Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί, καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε δολοφονημένη, από αυτούς που τα παράλογα και τα άδικα, τα εννοούν λογικά… Τελικά, είμαστε δολοφόνοι της Κοινής Λογικής, ή στη ζωή χρειάζεται να ζούμε κάποια γεγονότα, πέρα από τη λογική;;

Ποιος μπορεί, αλήθεια, να απαντήσει σ’ ένα τέτοιο ερώτημα;;;       

perahora.gr 

Γράφει η Πόπη Αγγελοπούλου

Εφημερίδα Αλλαγή