ΑΣΘΕΝΕΙΣ...ΣΕ ΚΩΜΑ

                                       Άρθρο του Γιάννη Β. Καραπανάγου

Το γύρισμα της ταινίας μικρού μήκους για το έτος 2013-χαρακτηρίζεται μικρού μήκους με γνώμονα τη χρονική διάρκεια της αιωνιότητας-ολοκληρώνεται την 31^η Δεκεμβρίου.

Πρωταγωνιστές της ταινίας όλο το φάσμα του διεθνούς και εγχώριου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού γίγνεσθαι, Τρόικα, πολιτικά κόμματα, πολιτικοί, δικαστικοί, επιχειρηματίες, επιστήμονες, δημοσιογράφοι, ένοπλες δυνάμεις και σώματα ασφαλείας, τράπεζες, πολίτες. Μερίδα εξ αυτών συμμετέχει στο γύρισμα με προδιαγεγραμμένο ρόλο, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών συμμετέχει χωρίς να έχει οποιοδήποτε λόγο στη συγγραφή του σεναρίου. Απλά παίζει, χωρίς σπουδές ηθοποιίας και μαθήματα υποκριτικής, βιώνοντας τον εξατομικευμένο ρόλο, απόρροια της νέας ζοφερής πραγματικότητας.

Ο απολογισμός της ταινίας για το 2013 έχει ήδη ξεκινήσει. Οι συζητήσεις επικεντρώνονται στην όλη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη Χώρα μας τα  τελευταία τρία χρόνια, καθώς και στις συνέπειες της σε κάθε οικογένεια και σε κάθε εργαζόμενο.

Τα ξένα κέντρα αποφάσεων συνεχίζουν να παρακολουθούν τη ζωή και τις αντιδράσεις ‘‘του πειραματόζωου’’, δηλαδή του ελληνικού λαού, εφαρμόζοντας εναλλακτικές μεθόδους ώστε να καταλήξουν σε τελικά συμπεράσματα για τη συμπεριφορά του.  

Σ΄αυτό συμβάλλουν και οι πολιτικοί μας, επιδιώκοντας να μας πείσουν, με την πολιτική που ασκούν, πως  όλα όσα επιβάλλονται, από τα ξένα κέντρα αποφάσεων, αποσκοπούν στη σωτηρία της Χώρας μας. Οι ίδιοι πολιτικοί που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού, τώρα εμφανίζονται, ως εθνοσωτήρες, για να αποποιηθούν τις τεράστιες ευθύνες τους. Μάλιστα, σ΄αυτήν τους την προσπάθεια, έχουν εξασφαλίσει και την υποστήριξη κάποιων μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα οποία απροκάλυπτα μας υπαγορεύουν ‘‘το καλό μας’’, αναπαράγοντας γνωστές τεχνικές χειραγώγησης των μαζών. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της αναλυτικής έρευνας του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής και Δημόσιας Διακυβέρνησης του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, 167 νομοθετικές πράξεις χρειάστηκαν για να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα του κράτους από το 2009 έως και σήμερα και χρειάστηκε να γίνουν 1.321 νομοθετικές παρεμβάσεις για να υλοποιηθούν τα όσα προβλέπονται από τα μνημόνια, που έχουν υπογραφεί από το 2010.

Η Ελλάδα, με μεγάλο ποσοστό ‘‘ακραίας φτώχειας’’, υποφέρει και εξαθλιώνεται συνεχώς. Ταυτόχρονα, ο ελληνικός λαός αιμορραγεί και παγώνει, αναπνέοντας την αιθαλομίχλη της παρούσας κυβέρνησης που επιμένει πεισματικά να μην μειώνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Παρόλα αυτά, ο λαός μας ξαφνιάζει, με το ρόλο του, στην ταινία του 2013. Παρακολουθεί τις εξελίξεις προκλητικά αδιάφορος. Η παρένθεση των δυναμικών αντιδράσεων των πολιτών, το καλοκαίρι του 2011, που είχε σαν αποτέλεσμα οι πολιτικοί να κρύβονται πίσω από τις ασπίδες των αστυνομικών δυνάμεων καταστολής, έχει κλείσει εδώ και καιρό.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων απαντά με τραγική σιωπή! Οι ΄Ελληνες, ως ασθενείς, έχουν πέσει σε εθελούσιο κώμα για να μην βιώνουν τα κακώς κείμενα. Οι μη αντέχοντες άλλο αυτοκτονούν, ενώ οι υπόλοιποι εκτονώνονται στα γήπεδα και απολαμβάνουν καφέ και ποτό στις πολυάριθμες καφετέριες, καθώς και τηλεοπτικές ψυχαγωγικές εκπομπές, ειδικά τούρκικες σειρές, καθισμένοι στον καναπέ τους, προς τέρψη και ‘‘ποιοτική’’ αναβαθμισμένη της υποβαθμισμένης καθημερινότητάς τους!

Οι πολίτες, παρακολουθούν αμέτοχοι, ως εκ του αποτελέσματος, τα όσα γίνονται με την ανεργία, την εγκληματικότητα, την υγεία, τους φόρους. Καμία αντίδραση ακόμη και στους πρόσφατους φόρους που μετέτρεψαν τους ιδιοκτήτες σπιτιών και γης σε ενοικιαστές.  Ενοικιαστές, γιατί, ως ιδιοκτήτες, θα πρέπει να τιμωρηθούν και να πληρώνουν, εφόρου ζωής,  επειδή τόλμησαν, με περίσσιο θράσος, να έχουν σπίτι και γη στην κατοχή τους. 

Οι αντιδράσεις περιορίζονται σε πάνελ συζητήσεων και ρεπορτάζ τηλεοπτικών ειδήσεων, όπου ‘‘αγανακτισμένοι’’ πολίτες διαμαρτύρονται έντονα για το επίπεδο ζωής τους. Μέχρι εκεί. Τίποτα περισσότερο στην αναλγησία των κυβερνώντων, που έχουν θυσιάσει τα πάντα, όπως την εθνική μας κυριαρχία, το Κοινωνικό Κράτος και το Κράτος Πρόνοιας, στο βωμό της σωτηρίας του ευρώ, μετατρέποντας την ανθρώπινη προσωπικότητα σε λογιστική μονάδα, χωρίς αξιοπρέπεια και υπόσταση. Σημερινά χαρακτηριστικά ενός υπερήφανου, μέχρι πρότινος, ελληνικού λαού!