Όλα τα ιχνοστοιχεία της μελανογραφής του γράφοντος, είναι
κατάδηλο πως είναι εμποτισμένα με αναρίθμητα μόρια πατριωτισμού, δημοκρατίας
και φιλευσπλαχνίας για τον συνάνθρωπο του.
Ωστόσο, χωρίς ιδεολογικές μεταπηδήσεις και φυσικά, χωρίς να
αποζητά διθυραμβικά σχόλια, ακαταπόνητα, στοχοπροσήλωση έχουν να λειτουργήσουν
συνθετικά, συνδυαστικά, αφυπνιστικά, έτσι ώστε να μην «ναρκώσουν» και «νεκρώσουν»
τον εγκέφαλο του συμπολίτη - αναγνώστη, αλλά να τον «πνίξουν» μέσα στην έφεση
για μάθηση, διαστοχασμό και γιατί όχι στην έρευνα που όλα τα προαναφερόμενα εν
κατακλείδι να είναι αντάξια ενός ελλόγιμου αναγνώστη.
Είναι ανεπίδεκτο πάσης παρερμηνείας, πως ο γράφων δεν
παραθέτει τα ανωτέρω για να προβάλει και για να διατυμπανίσει την δράση του στα
πολιτικά δρώμενα του τόπου μας, αλλά για να θωρακίσει την τιμή και την
προσωπικότητα του, από τον μακαρθισμό μέσα από τις απηνείς διώξεις που έχει
υποστεί επειδή αντιστέκεται σε όλους αυτούς, που φαλκιδεύουν ακατάπαυστα και
συστηματικά, τα συμφέροντα αυτού του τόπου και που μέσα από την ηθελημένη και
ατέρμονη παραποίηση της αλήθειας, προσπαθούν να εμφανίσουν τους εαυτούς τους ως
''ήρωες'' και από πάνω.
Ο γράφων γέννημα θρέμμα αυτού του τόπου, δικαιούται να μην
συνθηκολογεί και να είναι λάβρος επικριτής, αφού δεν ανέχεται να βλέπει άλλο,
τον τόπο του, να ατιμάζεται με πολιτικές σκληρότητας από λαοπροδοτικούς και
επίβουλους ταγούς που μετατρέπουν την λαϊκή εμπιστοσύνη σε συγκριτικό πλεονέκτημα
για τους ίδιους και τους αυλικούς τους, μετατρέποντας παράλληλα το ''προθύμως
εθέλειν υπέρ του τόπου θνήσκειν''.
Το παραπάνω μπορεί να πικραίνει ορισμένους κοινωνούς αυτών
των σημειωμάτων, οι οποίοι, χρόνια τώρα, δεν κάνουν τίποτα άλλο, από το να
ενταφιάζουν στις πολιτικές τους, την σκοτωμένη ανθρωπιά τους, μέσα από την
πνευματική υπνηλία και την ηθική ασφυξία, που βρίσκονται.
Μπορεί με τον όρο ''πολιτικός πολιτισμός'' να εννοούμε την
εξάλειψη όλων των στοιχείων της πολιτικής αθλιότητας, που η ύπαρξη τους καταρρακώνει
τον βίο των πολιτών, αλλά δυστυχώς στις ημέρες μας, το πολιτικό φάσμα στην
ολότητα του, αντί να διαπνέεται από μια τέτοια συνδυασμένη πολιτική
πολιτιστικής και ιδεολογικής αφύπνισης, εμφορείται από μια πολιτική
πολιτιστικής και ιδεολογικής επίφασης, που ως βάση έχει τη λοβιτούρα, τη
δουλοφροσύνη, την καταβαράθρωση των δημοκρατικών αξιών, την επιθυμία χειραγώγησης
της δικαιοσύνης (το μελάνι δεν έχει ακόμη στεγνώσει από την ανακοίνωση της
ένωσης εισαγγελέων και δικαστών που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας) και
φυσικά τον λεκτικό ταλανισμό, που στόχο έχει να «θολώσει» την όραση τον πολιτών
και να καρφώσει πάσσαλο στα μάτια τους, ώστε να μην δούνε πως ο ''βασιλιάς
είναι γυμνός''.
Συνέπεια όλων αυτών, είναι να μην υπάρχουν σήμερα στον τόπο
μας πολιτικές της ευσυνειδησίας, αλλά πολιτικές της ασυνειδησίας που έχουν προ
πολλού ξεπεράσει τα όρια του αμοραλισμού, με αποτέλεσμα να έχουν εξοβελιστεί
όλες οι αξίες που δημιουργούν άξιους πολιτικούς και όλα αυτά στο βωμό ενός
δάνειου και εύκολου πλουτισμού.
Γι’ αυτό ειδικά, ad hoc, κάθε μέρα που περνά, ενδυναμώνεται
η άποψη, πως οι επερχόμενες εκλογές, πρέπει να γίνουν για όλους τους υγιώς
σκεπτόμενους πολίτες που αγαπούν τον τόπο τους, ένα κάλεσμα σε αποστασία,
απέναντι σε όλους αυτούς τους πολιτικά ασθενικούς, τους καμικάζι
ψευδοπρωτοπόρους και κατ’ ουσία αρλουμπολόγους, ευπορήσαντες ανεπάγγελτους
πολιτικούς, που ο μέχρι στιγμής βίος τους, αποτελεί την πλέον περίτρανη
απόδειξη πως έχουν προσαρτηθεί στις επιχειρήσεις κατοχής του δήμου μας και
παριστάνουν τον Ιαβέρη, ενώ μέσα στην ωκεάνια απάθεια που έχουν βυθιστεί για τα
προβλήματα του τόπου, η παρουσία τους ακόμη στα πολιτικά δρώμενα, είναι ένα
έμβλημα καταπίεσης που συμβάλει στην φαραωνική όξυνση των αντιθέσεων και των
κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, ενώ με τις ηροστράτειες λογικές τους
βάζουν όλους τους πολίτες σε διαρκή κίνδυνο.
Στις επερχόμενες εκλογές με την θαυματουργή παρέμβαση των
πολιτών και μέσα από μια αμφικτυονία αλληλεγγύης μπορούμε να δώσουμε τον
εναρκτήριο λάκτισμα, ώστε ο τόπος και οι πολίτες του να εξέλθουν από τα πάσης
φύσεως αδιέξοδα που τον οδήγησαν αυτοί που έχουν εντρυφήσει στην πολιτική φαιά
πανώλη...
Υ.Γ.: Μνημονεύοντας τα προφητικά λόγια που είχε
πει ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός «Το μέλλον θα έχει πολλή ξηρασία» και μέσα από
την επισκόπηση των πεπραγμένων, καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα πως με όλους
τους προαναφερόμενους, το μέλλον για τον τόπο μας, είναι τώρα.
* Ο Δημήτρης Καραπατάς, είναι επιχειρηματίας.
loutaki press
loutaki press
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου