Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΑΥΤΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΑΣ

Του Δημήτρη Βασιλείου*

Όλοι όσοι δημιούργησαν τα γνωστά αδιέξοδα και έχουν στριμώξει τους πάντες στη γωνία εξακολουθούν να θέλουν να διαχειριστούν τις πραγματικά δύσκολες καταστάσεις που οι ίδιοι δημιούργησαν και να μας ΣΩΣΟΥΝ. Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος δείχνει να τους εμπιστεύεται και πάλι. Δεν δίδεται η παραμικρή ευκαιρία στον οποιονδήποτε άλλον να δοκιμαστεί και οι όποιες διαθέσεις για προσφορά πνίγονται.

Αναρωτιέται κανείς αν αξίζει τον κόπο να κάνει την οποιαδήποτε προσπάθεια να προσφέρει. Δεν πιστεύει κανείς στις αγαθές προθέσεις κανενός.

Στις αρχές της προεκλογικής περιόδου των δημοτικών εκλογών, όλοι κόπτονταν για την ανάγκη να παρουσιαστούν καινούρια πρόσωπα να αναλάβουν τις τύχες του δήμου. Αντ’ αυτού όμως όλοι οι παλιοί, ακόμα και πολύ παλιοί, διαγκωνίζονται για το θώκο του δημάρχου.

- Οποία ευτυχία, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι όμως έτσι, είναι πράγματι ευτυχία ή είναι κατάντια;

- Ποιά εχέγγυα μπορούν να δώσουν όλοι αυτοί, ότι θα βάλουν στ’ αλήθεια τα πράγματα σε τάξη;

- Όλοι ανακύκλωσαν όλους τους παλιούς σε μια προσπάθεια να εκλεγούν, θα μπορέσουν άραγε;

- Γιατί να καταφέρουν να οργανώσουν το χάος τώρα, αφού οι ίδιοι το δημιούργησαν;

Για να μπορέσουν να πείσουν μετέρχονται κάθε τέχνασμα.

Οι καημένοι οι καινούργιοι υποψήφιοι έχουν επιδοθεί σ’ ένα δύσκολο αγώνα δρόμου για να συγκεντρώσουν υποψήφιους για τα ψηφοδέλτια τους. Όμως, ελάχιστοι θέλουν να συμμετάσχουν, αφού άλλες είναι οι προτεραιότητές τους. Όλοι, προσπαθούν να επιβιώσουν σαν άτομα και αδιαφορούν για τα κοινά, κανείς δεν μπορεί να τους πει ότι έχουν άδικο. Όμως, πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε φτάσει στο απροχώρητο. Κανείς πλέον δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν.

Κάποιος επιτέλους πρέπει να βγει και να πει αλήθειες. Ο δήμος δεν μπορεί να θρέψει άλλους υπαλλήλους και θα πεθάνει αν ο δημότης εξακολουθεί να σκέπτεται και να ψηφίζει με τον τρόπο που το έκανε μέχρι τώρα.

Οι δημότες κωφεύουν. Δεν θέλουν συμμετοχή, ιδιαίτερα οι νέοι και αυτοί που δεν έχουν ποτέ συμμετάσχει στο παρελθόν στα δημοτικά. Η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών είναι πλήρης, αφού όλοι έχουν μάτια και βλέπουν, αυτιά και ακούνε.

Όμως και οι παλαιότεροι τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν.

Άντε να πείσεις τον άλλον ότι εσύ είσαι ο ακέραιος… Μεσσίας. Κανείς πλέον δεν πιστεύει τίποτα. Οποία κατάντια!!!

Δυο πράγματα πρέπει να συμβαίνουν:

- ή δεν εμπιστεύεται κανείς κανέναν,

- ή όλοι αδυνατούν να κρίνουν, έχοντας ζαλιστεί με όσα συμβαίνουν γύρο τους.

Δεν έχει όμως ο κόσμος άδικο.

Ακολουθούν αυτόν που τους έχει υποχρεώσει στο παρελθόν και πιστεύουν ότι θα τους βοηθήσει και στο μέλλον. Εδώ στηρίζονται οι παλαιοί. Ο κόσμος αδιαφορεί. Δεν τον ενδιαφέρει το γεγονός ότι οι παλιοί δημιούργησαν το χάος. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι από τα ισχυρότερα.

Και τούτο είναι σεβαστό.

Χρειαζόμαστε, όμως, κάποιους που θα διαχειριστούν το χάος. Πρέπει να βρεθεί μια λύση. Εγώ έχω να προτείνω μια πολύ ενδιαφέρουσα. Για να βγούμε από το τέλμα, πρέπει να μαζευτούν όλοι οι ανώνυμοι και επώνυμοι σχολιαστές των blogs της πόλης μαζί με τους «δημοσιογράφους» του τοπικού έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και να διεκδικήσουν τη δημαρχία. Α, πρέπει να έχουν και έναν "τύποις" επικεφαλής. Έξω όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι και σύμβουλοι. Οι σχολιαστές των blogs, αλλά και οι δημοσιογράφοι των τοπικών ΜΜΕ, θα μας αντιπροσωπεύουν, όπως στην αρχαιότητα, στην Εκκλησία του Δήμου. Δεν μπορεί, θα μας βγάλουν από το τέλμα. Μιλάω πολύ σοβαρά.

* O Δημήτρης Βασιλείου, είναι νευροχειρουργός.