.
Του Δημήτρη Καραπατά*
Η ''επαύριο'' των εκλογών, βρίσκει τον τόπο μας επί της
επιθανάτιας κλίνης να εμπνέει στα έσχατα.
Το «μωσαϊκό» της καταστροφής περιλαμβάνει, κλείσιμο του
καζίνο Λουτρακίου επ’ αόριστον, κλειστά όλα σχεδόν τα εργοστάσια εμφιαλώσεως
του ξακουστού νερού της λουτρόπολης μας, που διαφήμιζαν παράλληλα και τον τόπο
μας στα πέρατα της χώρας, πάρα πολλές κλειστές επιχειρήσεις όλου του φάσματος
(ξενοδοχεία, καταστήματα εμπορικά και εστίασης κ.τ.λ.) Στρατιές ανέργων - κυρίως
νέων ανθρώπων, το νεόχτιστο απαστράπτον και ακριβοπληρωμένο δημοτικό μας
υδροθεραπευτήριο (Loutraki
Thermal Spa ), να υπολειτουργεί και να κινδυνεύει με δυσμενείς και
καταθλιπτικές καταστάσεις, κορυφαίες αθλητικές διοργανώσεις, όπως το ″Ράλλυ
Ακρόπολις″, να έχει αποδημήσει για άλλα μέρη και ένας αστικός ιστό που έχει
απολέσει προ πολλού την αίγλη του και μοιάζει περισσότερο με σπασμένο καθρέπτη
και προάστιο της κόλασης. Την ώρα, μάλιστα, που σε ολόκληρη την περιφέρεια
Πελοποννήσου, ρέει πακτωλός κοινοτικών κονδυλίων για τις αναπλάσεις των πόλεων.
Ένας πάλαι ποτέ εύρωστος οικονομικά δήμος Λουτρακίου, με ένα τεράστιο χρέος,
που για την εξάλειψη του, απαιτείται μια είδους Σεισάχθεια, (νομοθετική ρύθμιση
χρεών, που έγινε στην Αρχαία Αθήνα από τον Σόλωνα).
Μια απελπιστική κατάσταση που δεν μπορεί και δεν πρέπει να
συνεχιστεί άλλο, διότι ελλοχεύει εκτός των αρνητικών συνεπειών για τον τόπο, ο
κίνδυνος, να γίνει ένα είδος καταφυγίου, όπου μπορεί κανείς να βολευτεί μέσα
και να αισθάνεται άνετα, όπως σοφά είχε γράψει ο γάλλος κρητικός Charles
Augustin-Beuve.
Ποιά όμως ήταν η αποχρώσα αιτία και ο τόπος μας σήμερα
παραδέρνει σαν «ξυλάρμενο που ξεβράζει η θάλασσα στην παραλία;
Ας μην στρουθοκαμηλίζουμε. Η γενεσιουργός αιτία, είναι οι
αμετάβλητα λαοπροδοτικοί και ψευδοπατριώτες με την νοοτροπία δουλοπάροικου
ταγοί του, που με την ροπή στον ευδαιμονισμό, τα κοιλιοκεντρικά ιδανικά και την
διοίκηση μακιαβελισμού που ασκούσαν, με τις αποφάσεις που λάμβαναν ερήμην της
κοινής βούλησης, δρούσαν οσμωτικός με κραταιά οικονομικά συμφέροντα που
λυμαίνονταν τις τύχες αυτού του τόπου. Οι εν λόγω σκοτεινόλουστοι ταγοί, εν
ασκήσει της εξουσίας τους και σε ρόλο τοποτηρητή, δεν δίστασαν να εφαρμόσουν ακόμη
και καταχθόνια σχέδια απεμπολήσεως, μεγάλων αναπτυξιακών έργων για τον τόπο,
όπως η μαρίνα και ο προαστιακός σιδηρόδρομος. Για να κάνουν καλύτερα την «δουλειά»
τους, είχαν εφεύρει ένα μόρφωμα πολιτεύματος, που όχι μόνο δημιούργησε μια άνευ
προηγουμένου δημοκρατική εκτροπή που αλλοίωσε το πολίτευμα, αλλά έκοψε συθέμελα
τα δικαιώματα του πολίτη.
Στην επιτομή της ραγδαίας φθίσης, συνέβαλε τα μάλα, μια
πλέμπα αχυράνθρωπων, που επεδίωκε ατέρμονα να καρπωθεί κάποια δημόσια θέση,
δίχως να έχει τα κατάλληλα εφόδια και χωρίς να έχει την διάθεση να εργασθεί για
το καλό του κοινωνικού συνόλου, με ευσυνειδησία και σοβαρότητα.
Αυτός ο εσμός των αργόσχολων, παρατρεχάμενων ζητωκραυγαστών,
αποτελούσε την εκάστοτε δημαρχιακή αυλή και δεν φτάνει που πάλευαν μόνο για τον
οφελισμό τους (πολλές φορές ενάντια στο κοινωνικό σύνολο), παρίσταναν και από
πάνω τον κήνσορα.
Φυσικά, για την ''δημοσιογραφία'' που υποστήριζε όλη αυτή
την πολιτική τερατογονία, λόγος σοβαρός δεν μπορεί να γίνει, παρά μόνο σαχλός.
Επειδή οι συνθήκες που επικρατούν κάνουν έντονο και διάχυτο
το αίτημα για την απαλλαγή από το βδελυρό προαναφερόμενο καθεστώς, και επειδή
ορισμένοι διατείνονται πως το βάρος της ευθύνης ύστερα από την λαϊκή εντολή
είναι πλέον μεγάλο και κατανοητό, δράττοντας την ευκαιρία και λίγο πριν ο
νεοεκλεγείς δήμαρχος δώσει τον νενομισμένο όρκο, υποβάλεται μια φιλόνοη
παράκληση για να ανασυρθεί ο πέπλος της απαξίωσης που καλύπτει τον τόπο μας,
ώστε να αποτραπούν οι καλπαστικές θλιβερές ημέρες.
Η κατάκτηση της
νίκης, ας μην φέρει το ξεχείλισμα προσωπικών επιδιώξεων και ας μην γίνουν και
πάλι συμβιβαστικά βήματα, ας αποφευχθούν τα ''λάθη'' του παρελθόντος, ώστε να
μην συνεχιστεί το κληροδότημα του πολιτικού αίσχους.
Το πολιτικό σκηνικό
θα αλλάξει ολικώς, μόνον όταν ο νέος δήμαρχος μείνει μακρυά από ψηφοσυλλεκτικές
αγκιστρώσεις και εξοβελίσει την έως τώρα υπερχειλίζουσα λιποψυχία και την δολερή
(κατά τον Σολωμό) διχόνοια, έτσι ώστε όλοι μαζί να γίνουμε μια γροθιά που θα
ραπίσει τα προβλήματα και τους εχθρούς του τόπου μας. Μια γροθιά που ταυτόχρονα
θα αποτελεί και μια μεγάλη εστία πολιτικού πολιτισμού και προόδου.
Ο νέος δήμαρχος ας σηκώσει το λάβαρο της αναγεννήσεως και ας
μιλήσει με λόγο ακήρατο για να απομονώσει την Άτη (μυθολογική θεά που έστελνε τις
συμφορές), να «ξεθολώσει» το μυαλό και να στερεώσει το ηθικό του πολίτη. Ας
διοικήσει με τα βασικά συστατικά του απαράμιλλου ελληνικού ήθους και φιλότιμου,
της ελληνικής ψυχικής αρχοντιάς και λεβεντιάς, όπου σε όλο αυτό τον
τελετουργικό κύκλο θα υπάρχει η βάση της θρησκευτικής Ορθόδοξης πίστης μας.
Το έχει ανάγκη ο τόπος, το χρειάζονται οι πολίτες και το
χρωστάει στις επερχόμενες γενιές.
Η αγάπη για την ελευθερία
είναι η αγάπη για τους άλλους,
ενώ η αγάπη για την εξουσία
είναι η αγάπη για τον εαυτό μας
William Hazlitt
Άγγλος δοκιμιογράφος
* Ο Δημήτρης Καραπατάς,
είναι επιχειρηματίας.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου