Οι διαφορετικές φυλετικές αντιδράσεις στις αγχογόνες καταστάσεις οφείλονται εν μέρει σε κοινωνικά και εν μέρει σε βιολογικά αίτια .
Η έμφυτη ανάγκη μας να ελέγχουμε την πραγματικότητα για να αισθανόμαστε ασφαλείς μάς στρεσάρει. Πώς όμως το στρες, με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά, επηρεάζει τις κοινωνικές και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις;
Σύμφωνα με μια ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του έγκριτου περιοδικού «Psychoneuroendocrinology», οι άνδρες αντιδρούν διαφορετικά από τις γυναίκες στις στρεσογόνες καταστάσεις.
Οι άνδρες όταν αγχώνονται υπερβολικά τείνουν να συμπεριφέρονται εγωκεντρικά, κλείνονται στον εαυτό του και δυσκολεύονται να εναρμονίσουν τα δικά τους συναισθήματα με τα συναισθήματα όσων βρίσκονται γύρω τους. Στις γυναίκες συμβαίνει συνήθως το αντίθετο: τείνουν να εκδηλώνουν μεγαλύτερη ενσυναίσθηση και λιγότερο εγωκεντρικές συμπεριφορές.
Η αρχική και προς διερεύνηση υπόθεση των ερευνητών ήταν ότι το άγχος αυξάνει την εγωκεντρική συμπεριφορά τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες επειδή, όπως πίστευαν, το να υιοθετεί κανείς μια εγωκεντρική συμπεριφορά τον/την προστατεύει από το δυσβάσταχτο συναισθηματικό και συνειδησιακό φορτίο του άγχους.
Για να επαληθεύσουν αυτή την αρχική τους υπόθεση οι ερευνητές δημιούργησαν στο εργαστήριο μια σειρά από αγχογόνες καταστάσεις στις οποίες υπέβαλαν αρκετούς εθελοντές και από τα δύο φύλα. Προς μεγάλη τους έκπληξη διαπίστωσαν ότι η εγωκεντρική αντίδραση στο άγχος ισχύει μόνο για τους άνδρες!
Τα απρόσμενο συμπέρασμα αυτής της μελέτης μπορεί να χρησιμεύσει για να εξηγηθούν κάποιες εμφανείς διαφορές που διαπιστώνουμε καθημερινά στη συμπεριφορά των δύο φύλων, όπως π.χ. η διαφορετική ικανότητα κατανόησης των συναισθημάτων των άλλων.
Ωστόσο, το γιατί συμβαίνει αυτό ή το πώς εξηγούνται τέτοιες φυλετικές διαφοροποιήσεις δεν είναι καθόλου σαφές. Όσον αφορά τις διαφορές στη νευροφυσιολογία του άγχους, ήταν από καιρό γνωστό ότι κάποιες ορμόνες ή νευροδιαβιβαστές που δρουν στον εγκέφαλο, παίζουν καθοριστικό ρόλο. Για παράδειγμα, τα επίπεδα συγκέντρωσης της ωκυτοκίνης (oxytocin), της ορμόνης που από τα ΜΜΕ αποκαλείται η ορμόνη του έρωτα και της μητρικής στοργής, αυξάνονται εμφανώς στις γυναίκες όποτε βρίσκονται υπό το κράτος του άγχους.
Άραγε το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν την τάση να αντιδρούν με πιο εξωστρεφείς και κοινωνικές συμπεριφορές όταν βρίσκονται στον κλοιό του στρες οφείλεται σε αυτή την ορμόνη; Ή μήπως η αυξημένη εξωστρέφεια και ενσυναίσθηση που παρατηρείται στις γυναίκες οδηγεί στη μεγαλύτερη παραγωγή ωκυτοκίνης;
Ασφαλείς απαντήσεις σε τέτοια προαιώνια και δυσεπίλυτα σεξιστικά διλήμματα μόνο από τη νευροεπιστημονική έρευνα του ανθρώπινου εγκεφάλου μπορεί κάποτε να προκύψουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου