Ο Ρωμανός απέδειξε πως δεν διαθέτει καθόλου μυαλό

Συναισθήματα λύπησης για την κατάντια ενός νέου ανθρώπου γεννιούνται μόλις κανείς διαβάσει την ανακοίνωση του Νίκου Ρωμανού, αμέσως μετά τη διακοπή της απεργίας πείνας και δίψας, 


ως αποτέλεσμα της τροπολογίας που συμφωνήθηκε, η οποία θα του επιτρέψει – αν δεν αρχίσει τα ίδια – να παρακολουθεί μετά από ένα διάστημα τη σχολή του…
Ας δούμε πρώτα το μήνυμα του νεαρού:
«Γιατί η Νίκη είναι υπόθεση όλων μας. Μετά από 31 μέρες σκληρού και ανυποχώρητου αγώνα σταματάω την απεργία πείνας έχοντας σημειώσει μια σημαντική νίκη.
Η τροπολογία που ψηφίστηκε στην Βουλή με μοναδικό αποδέκτη εμένα, είχε μεγάλες διαφορές από τις αρχικές εξαγγελίες του Υπουργού Δικαιοσύνης κάνοντας εν τέλει αποδεκτή την απαίτηση μου ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται το να ‘φοράω βραχιολάκι’.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η νίκη ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής πίεσης που ασκήσαμε για αυτό και ο κόσμος του αγώνα και η Μαχητική Αναρχία είναι αδιαμφισβήτητα ηθικά, πολιτικά και πρακτικά οι μεγάλοι νικητές.
Ο πολύμορφος επαναστατικός αγώνας και εμείς ως πολιτικοί κρατούμενοι, βγαίνουμε πιο δυνατοί από αυτήν την μάχη.
Υψώνω την γροθιά μου στέλνοντας τους πιο θερμούς χαιρετισμούς και την απεριόριστη αγάπη μου σε όλους εκείνους τους συντρόφους που στάθηκαν δίπλα μου με όλα τα μέσα!
Αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους. Ζήτω η αναρχία.
ΥΓ1: Θα ακολουθήσει αναλυτικό κείμενο τις επόμενες μέρες
ΥΓ2: Θέλω να ευχαριστήσω επίσης όλους τους γιατρούς του νοσοκομείου που αρνήθηκαν να υποκύψουν στις εισαγγελικές πιέσεις για αναγκαστική σίτιση και με στήριξαν όσο μπορούσαν».

Τι να σχολιάσει κανείς; Ότι ο «αναρχικός» έριξε τα μούτρα του και διαπραγματεύτηκε με το κράτος που κατά τα άλλα δεν το αναγνωρίζει; Ή ότι κόπτεται για να σπουδάσει, τη στιγμή που χαρακτήρισε με τα εξαιρετικά αρνητικές εκφράσεις τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα;

Όπως επίσης προκύπτει, ο Νίκος Ρωμανός δεν εγκαταλείπει τα «επαναστατικά» του ιδεώδη, αλλά δηλώνει ότι η «νίκη» τον καθιστά ισχυρότερο. Το παιδί δεν έχει συναίσθηση και προσβάλλει όλους όσοι λυπήθηκαν τα νιάτα του και έκαναν «λάστιχο» κάθε έννοια δικαίου για να σώσουν τη ζωή του, την οποία όμως αυτός ελάχιστα σέβεται, θυμίζοντας ισλαμιστές που… βιάζονται να πεθάνουν για να συναντηθούν με τις 72 μαυρομάτες παρθένες!
Επειδή το παιδάκι δεν δείχνει να έχει συναίσθηση της κατάστασης, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ήδη στο μυαλό του περιτριγυρίζει η ιδέα να είναι ο επόμενος Χριστόδουλος Ξηρός, ενώ οι «σύντροφοι» ήδη σκανάρουν το διαδίκτυο για να διαπιστώσουν ποιες δυνατότητες ενδεχομένως υπάρχουν για να αντιμετωπιστεί το «βραχιολάκι».
Προανήγγειλε μάλιστα νέο, αναλυτικό κείμενο τις επόμενες ημέρες. Είναι φοβερό το πως όλα αυτά τα άτομα έχουν την εντύπωση ότι είναι φοβεροί και τρομεροί… θεωρητικοί του αναρχισμού! Δυστυχώς και γι’ αυτούς και για την κοινωνία, το πρόβλημά τους είναι βαθύτατα ψυχολογικό, ενίοτε και ψυχιατρικό.Ένας ακόμα σαλταρισμένος, άρα τίποτα το άξιο λόγου, στο σωρό είναι και αυτός, αν και με τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Κάθε δοκιμασία που τελικά τον οδήγησε σε «αποκλίνουσα» συμπεριφορά (κοινωνιολογικός όρος) είναι απόλυτα σεβαστή. Δεν μπορεί να σκεφτεί όμως, ότι δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που ενδεχομένως να ζορίστηκε γενικώς στη ζωή του και ότι πολλοί άλλοι πέρασαν πολύ πιο δύσκολα παιδικά χρόνια από τα δικά του. Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε, όλοι καταλαβαίνουν σε τι αναφερόμαστε.
Και το πιθανότερο, δεν έχουν ποτέ διαβάσει κείμενα του Μπακούνιν, του Κροπότκιν, του Νετσάγεφ ή έστω λίγο… Ντοστογιέφσκι. Μην το ξεχάσουμε όμως. Μιας που είμαστε ιστοχώρος εξειδικευμένος σε στρατιωτικά και στρατηγικά θέματα, αν δε μας απατά η μνήμη μας, σε μια σύγκρουση ο πιο αδύνατος για να μπορέσει να επιβιώσει, προφανώς εκμεταλλεύεται τα αδύναμα σημεία του αντιπάλου του. Σωστά;

Εάν αυτό το μεταφέρουμε στη «σύγκρουση» του Ρωμανού με το κράτος που τόσο εχθρεύεται, το αδύνατο σημείο του αντιπάλου που εκμεταλλεύτηκε για να πετύχει τον στόχο του, ήταν το ίδιο το πολίτευμα. Διότι δε φανταζόμαστε ότι έχει την ψευδαίσθηση ότι κάποιο ολοκληρωτικό καθεστώς θα τον είχε αφήσει τόσο «χύμα» να ασχημονεί. Ούτε θα ίδρωνε κανενός το αυτί αν αποφάσιζε να χαιρετίσει τον μάταιο τούτο κόσμο.

Δηλαδή, αν δεν το έχει καταλάβει, καθότι δεν φαίνεται να «στροφάρει» και ιδιαίτερα, «κήρυγμα» ολοκληρωτισμού κάνει με τις ενέργειές του… Αν θέλει να μας διαψεύσει, ας ασχοληθεί στο κείμενο που θα γράψει, με τον εμπρησμό, χθες τα ξημερώματα, ενός λεωφορείου που μετέφερε απλούς καθημερινούς εργαζόμενους στις δουλειές τους, τον οποίον χρεώνονται τσογλάνια που υποτίθεται συμμερίζονται την «ιδεολογία» του. Δεν κυκλοφορεί με λεωφορεία τέτοια ώρα… η μπουρζουαζία μετά από ολονύκτιες καταχρήσεις.

Ξεφύτρωσαν εκεί που… αφόδευε ο Μπακούνιν, γύριζαν όλη νύχτα για να αποφασίσουν που θα εκτονώσουν την… «επαναστατική» τους οργή. Και το έκαναν εναντίον ανθρώπων που πιθανότατα οι περισσότεροι είχαν ενδεχομένως και λιγότερα λεφτά στην τσέπη από όσα είχαν οι – συχνότατα – εκπρόσωποι της νέας γενιάς «επαναστατών πολυτελείας ΒΠ».

Αν είναι μάγκας ο Ρωμανός, ας καταδικάσει την ενέργεια, στέλνοντας μήνυμα στην κοινωνία που κατά πλειοψηφία πίεσε για την ικανοποίηση του αιτήματός του όχι επειδή δικαιολόγησε τις ενέργειές του ή προσυπέγραψε την «ιδεολογία» του, αλλά επειδή δεν ήθελε να δει να πεθαίνει ένα νέο παιδί.
Το να μας λέει ο Ρωμανός με τη δήλωσή του, ότι αυτό εκμεταλλεύτηκε για να πετύχει, είναι σα να μας ζητά να αδιαφορήσουμε εντελώς για την τύχη του την επόμενη φορά, όσο αυτοκαταστροφικός και να αποδειχτεί. Τότε θα λέει ότι είναι πολιτικός κρατούμενος και δεν θα του δίνει κανείς σημασία ή/και θα γελούν μαζί του.
Ένας κοινός εγκληματίας θα είναι, που μάλιστα θα έχει κάνει κατάχρηση της ελευθερίας που του παραχωρεί το πιο ανεκτικό από τα πολιτικά συστήματα, διεκδικώντας να παραβιάσει την ελευθερία όλων μας. Στο χέρι του είναι να το σκεφτεί ξανά, λίγο περισσότερο.
 defence-point.gr