Θα θέλαμε το ΛΟΥΤΡΑΚΙ να γίνουμε το Μονακό της Ελλάδας;

Το Λουτράκι περνάει μια περίοδο αλλαγών. Τροπαιοφόρος των αλλαγών αυτών είναι βέβαια το καζίνο και η οικονομική του διαδρομή μέχρι τώρα.


Η πτώση στον κύκλο εργασιών του καζίνο, έφερε όπως ήταν αναμενόμενο και πτώση στα έσοδα του Δήμου. Αβίαστο συμπέρασμα: ο Δήμος δεν μπορεί να υπολογίζει σε έσοδα από αυτή την κατεύθυνση. Οπωσδήποτε όχι στο ύψος των καλών ημερών.

Ο Δήμος όμως έχει μια εκπληκτική ευκαιρία ανάπτυξης εν υπνώσει και μάλιστα χωρίς να διαθέσει ούτε ένα ευρώ.

Τη δημιουργία μαρίνας.

Δεν μιλάω για την ανταποδοτική υποχρέωση του καζίνου προς το δήμο, την  χωρίς καμιά μελέτη σκοπιμότητας μαρίνα 300 θέσεων. Μιλάω για μια εντελώς νέα ιδέα, για τη δημιουργία μιας μαρίνας 3.000 θέσεων, 500 από τις οποίες θα προορίζονται για μεγάλα σκάφη, πάνω από 30 μέτρα.

Το Λουτράκι έχει ένα γεωφυσικό πλεονέκτημα που είναι πολύ έως πάρα πολύ σπάνιο στην Ελλάδα. Έχει θέση για μια μεγάλη μαρίνα, δίπλα ακριβώς από μια τεράστια έκταση, όπου μπορούν να βγαίνουν τα σκάφη έξω για συντήρηση και επισκευές. Μιλάω φυσικά για το βορειοδυτικό τμήμα του στρατοπέδου μηχανικού και τη θαλάσσια έκταση ακριβώς από κάτω. Αυτό, είναι κάτι που δεν προβλεπόταν στην ούτως ή άλλως ισχνή και αναιμική ανταποδοτική υποχρέωση του καζίνου.Παρατηρήστε στις φωτογραφίες ότι η έκταση του στρατοπέδου είναι τρεις φορές περίπου μεγαλύτερη από το χώρο που βγαίνουν τα σκάφη στη μαρίνα Αλίμου.

Είχα εμπλακεί προσωπικά σε μια παλιότερη έρευνα ιταλικής κατασκευαστικής εταιρείας για ανεύρεση θέσης για πρόταση για δημιουργία μαρίνας στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα εκείνης της έρευνας ήταν ότι ενώ υπάρχουν πολλές θαλάσσιες περιοχές κατάλληλες, δεν υπάρχει μέρος που να συνορεύει με έκταση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επισκευή και συντήρηση των σκαφών. Μια έκταση που να χωράει έως και 2.000 σκάφη σε σχάρες. Μια ματιά στη φωτογραφία από τη μαρίνα Αλίμου δείχνει τη δυναμικότητα του αντίστοιχου χώρου και τη χρήση του. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη γειτονική Κόρινθο, με πολύ μεγάλο παραλιακό μέτωπο, δεν υπάρχει χώρος στην ξηρά που να μπορούσε να αξιοποιηθεί έτσι. Αυτό το πολύ σπάνιο έως και μοναδικό πλεονέκτημα ας το αξιοποιήσουμε.

   

Η πρότασή μου αφορά τη δημιουργία μαρίνας 3.000 θέσεων, με δυνατότητα και επέκτασης ίσως στο μέλλον, με παράλληλη αξιοποίηση της έκτασης του στρατοπέδου για συντήρηση και επισκευές στα σκάφη, αλλά και τη δημιουργία 15 – 20 μαγαζιών που θα νοικιάζει ο Δήμος σε ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις εστίασης και άλλες, όπως είναι και η μαρίνα στο Φλοίσβο. Ο χώρος μπορεί να αξιοποιηθεί περαιτέρω με δημιουργία γιωτ κλαμπ, γηπέδου τένις, παιδικής χαράς, κλπ.

Σε ολόκληρο τον Κορινθιακό και στη συνέχεια στον Πατραϊκό, δεν υπάρχει ούτε μια μαρίνα που να μπορεί να δεχθεί μέτρια έως μεγάλα σκάφη αναψυχής. Και φυσικά δεν υπάρχει ούτε και μέρος για να βγαίνουν τα σκάφη για συντήρηση. Οι μαρίνες στην Αττική έχουν τεράστιο πρόβλημα εδώ και πολλά χρόνια, ενώ δεν είναι φυλασσόμενες, εκτός από τη μικρή μαρίνα 80 – 100 θέσεων στο Λαύριο, παρά την τεράστια ζήτηση που έχει μια τέτοια υπηρεσία. Θα πρέπει να πούμε ότι η πρόταση αφορά δημιουργία φυλασσόμενης μαρίνας, που σημαίνει ότι κάποιος θα μπορεί να αφήσει το σκάφος του και να φύγει το χειμώνα, με την εγγύηση ότι θα φυλάγεται από ασφάλεια και ότι θα ελέγχεται από το προσωπικό της μαρίνας για το δέσιμό του, τυχόν βλάβες, ή διαρροές κλπ. Αυτό σημαίνει πάνω από 200 ή 300 άτομα προσωπικό, μόνο για τη μαρίνα και τις υποστηρικτικές της λειτουργίες: υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, φύλακες, συντηρητές, καηπουρούς, κλπ. Χωριστά τα πληρώματα των σκαφών, οι υπάλληλοι των μαγαζιών, και άλλο υποστηρικτικό προσωπικό. Αυτό είναι μια υπηρεσία που προσφέρουν οι γείτονές μας οι Τούρκοι σε πάρα πολλές μαρίνες στις ακτές τους και που εκτιμάται από ιδιοκτήτες από όλο τον κόσμο, που αφήνουν τα σκάφη τους και ένα σεβαστότατο ποσό συναλλάγματος στους γείτονες γιατί δεν βρίσκουν κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα. Και μάλιστα το σχέδιο προβλέπει την αξιοποίηση μιας περιοχής που ρημάζει (εκτός από την εποχή του ράλυ)  και που δεν προσφέρεται ούτε και για κολύμπι έτσι κι αλλιώς. Τη δημιουργία δηλαδή χιλιάδων θέσεων εργασίας και ενός πακτωλού εισαγόμενου συναλλάγματος, έναντι της έρημης αυτής περιοχής.

Εκτός από το προσωπικό της μαρίνας, κάθε σκάφος θέλει κατά μέσον όρο 2 άτομα προσωπικό. Αν υποθέσουμε ότι θα έχουμε 3.000 σκάφη, αυτό σημαίνει 6.000 θέσεις εργασίας, με πολύ μέτριους υπολογισμούς. Συνολικά υπολογίζω ότι θα δημιουργηθούν πάνω από 10.000 θέσεις εργασίας, άμεσα ή έμμεσα. Όσο για τον τουρισμό που θα προσελκυσθεί, μιλάμε για τουρισμό του υψηλότερου επιπέδου και αντίστοιχης οικονομικής άνεσης.

 Πρέπει να πούμε ότι οι θέσεις στη μαρίνα πουλιούνται και όποιος αγοράσει μια θέση έχει την υποχρέωση να πληρώνει ένα ποσό κάθε μήνα για τις υπηρεσίες της μαρίνας. Το ύψος του ποσού αυτού θα διαμορφωθεί με συνεννόηση μεταξύ του Δήμου και της εταιρείας που θα κατασκευάσει και θα διαχειρίζεται τη μαρίνα. Ο Δήμος δηλαδή θα παραχωρήσει την έκταση, θα πάρει κάποιο ποσόν εφ’ άπαξ και στη συνέχεια θα παίρνει κάθε χρόνο ένα συμφωνημένο ποσό, και τα έσοδα από ενοικίαση χώρων, ανάλογα με τη συμφωνία. Και αυτό εκτός από ότι προκύψει από την αναζωογόνηση του καζίνου. Οι θέσεις της μαρίνας προβλέπεται να πουληθούν με την έναρξη των εργασιών, αν όχι και από την ημερομηνία της συμφωνίας. (Η ιταλική εταιρεία που έψαχνε για τοποθεσία για δημιουργία μαρίνας, είχε ήδη προσυμφωνημένες το 85% των θέσεων που θα διατίθονταν). Η ζήτηση είναι τεράστια, αυτό όμως είναι κάτι που μπορεί να πιστοποιηθεί με μια μελέτη σκοπιμότητας από μέρους του Δήμου.

Η στρατηγική θέση του Λουτρακίου δίπλα στη διώρυγα, εξασφαλίζει επίσης τεράστιες δυνατότητες σε τουριστικά γραφεία για τη χρήση της μαρίνας ως βάση για ξεκίνημα κρουαζιέρων, τόσο στο Σαρωνικό, με πέρασμα και από τη διώρυγα, όσο και προς το Ιόνιο. Αυτό σημαίνει δημιουργία γραφείων, αφίξεις τουριστών που θα ξεκινούν την κρουαζιέρα τους από εδώ, κίνηση στα ξενοδοχεία, ανανέωση της πελατείας ακόμη και του καζίνου και του ξενοδοχείου. Όποιος κάνει μια βόλτα στην ευρύτερη περιοχή της μαρίνας Αλίμου το καλοκαίρι θα πεισθεί για του λόγου το αληθές.

Η μαρίνα θα μπορούσε να κατασκευασθεί από μια εταιρεία μετά από διαγωνισμό, με την παραχώρηση των δικαιωμάτων για κάποια χρόνια, όπως είναι και η πεπατημένη σε αυτές τις συμφωνίες, ενώ πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου διευκολύνει τη διεκδίκηση από μέρους του Δήμου της έκτασης του στρατοπέδου. Φυσικά, μεγάλη σημασία θα έχει και η υιοθέτηση της πρότασης από συλλόγους, τοπικούς φορείς, το Δήμο, ούτως ώστε να αποκτήσει ισχυρά ερείσματα αυτή η διεκδίκηση. 

(http://www.protothema.gr/economy/article/466864/ste-prasino-fos-gia-tin-idiotikopoiisi-ton-marinon-/ )

Εκτός από τα προφανή οφέλη της πρότασης, υπάρχουν και μια σειρά άλλα, παράπλευρα, όπως η άνοδος των αξιών των ακινήτων, η έλευση του προαστειακού στο Λουτράκι για άμεση σύνδεση με αεροδρόμιο, ο ημερήσιος τουρισμός, καθώς η μαρίνα θα αποτελεί αξιοθέατο για κόσμο που θα έρχεται από την Αθήνα για ημερήσια επίσκεψη, κλπ.

Η δημιουργία μαρίνας είναι μια αναπτυξιακή πρόταση που η υλοποίησή της θα αλλάξει το χάρτη της χώρας μας και πολύ περισσότερο τη ζωή στο Λουτράκι όπως την ξέρουμε. Αν ευοδωθεί το σχέδιο της δημιουργίας της, θα ζήσουμε μέρες ανάπτυξης που δεν θα έχουν ανάλογο, ούτε στις καλύτερες εποχές του καζίνου, ενώ τα έσοδα θα είναι σε συνάλλαγμα και απαλλαγμένα από την αβεβαιότητα της πελατείας του καζίνου. Μια μαρίνα με μόνιμες θέσεις δεν αδειάζει ποτέ και φέρνει συνεχώς πακτωλούς συναλλάγματος στους τυχερούς που αφορά. Γιατί να μην είμαστε εμείς αυτοί;

Γιάννης Τσάκωνας