Η
Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια
είναι έννομα αγαθά, που δικαιούται να τα απολαμβάνει κάθε Έλληνας πολίτης και
μάλιστα χωρίς καθόλου εκπτώσεις.
Ειδικά την περίοδο που ζούμε και η οποία έχει
ως κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια για την
επόμενη ημέρα.
Η αστυνόμευση, είναι προϊόν του οποίου η παραγωγή είναι προϋπόθεση πολλών παραγόντων και τα οφέλη του είναι πολλαπλά και πιστοποιημένα σε καθημερινή βάση.
Η έλλειψη επαρκούς αστυνόμευσης στο Δήμο Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων και ειδικότερα στις περιοχές εκτός Λουτρακίου, αρμοδιότητας του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου, είναι ένα γεγονός που έχει επισημανθεί, κατά καιρούς, με αποκορύφωμα την ημερίδα για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στο Δήμο μας, που είχε διοργανώσει η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ-ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ-ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ και στην οποία ήταν εισηγητής και ο σημερινός Υπουργός κ. Γιάννης Πανούσης.
Η αστυνόμευση, είναι προϊόν του οποίου η παραγωγή είναι προϋπόθεση πολλών παραγόντων και τα οφέλη του είναι πολλαπλά και πιστοποιημένα σε καθημερινή βάση.
Η έλλειψη επαρκούς αστυνόμευσης στο Δήμο Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων και ειδικότερα στις περιοχές εκτός Λουτρακίου, αρμοδιότητας του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου, είναι ένα γεγονός που έχει επισημανθεί, κατά καιρούς, με αποκορύφωμα την ημερίδα για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στο Δήμο μας, που είχε διοργανώσει η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ-ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ-ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ και στην οποία ήταν εισηγητής και ο σημερινός Υπουργός κ. Γιάννης Πανούσης.
Κατά
καιρούς, έχω επισημάνει τα αίτια
που έχουν οδηγήσει στην ελλιπή αστυνόμευση της περιοχής μας. Μεταξύ αυτών η
έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και μέσων. Το Αστυνομικό Τμήμα Λουτρακίου δεν
διαθέτει την προβλεπόμενη δύναμη αστυνομικών και κατάλληλων περιπολικών, παρά
το φιλότιμο και τις αξιόλογες προσπάθειες του προσωπικού του.
Ο Δήμος μας έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει πολλούς παραθεριστικούς οικισμούς, όπου διαμένουν και οικογένειες ή άτομα σε μόνιμη βάση, έχοντας επιλέξει έναν τρόπο ζωής κοντά στη φύση, μακριά από το πολύβουο κέντρο και την ασφυκτική πόλη.
Όμως, ο φυσικός τρόπος ζωής έχει μετατραπεί σε μεγάλο και επώδυνο μειονέκτημα και δεν αποτελεί πια πηγή απόλαυσης, γιατί σε κάθε οικογένεια βασιλεύει ο φόβος, μιας και θεωρείται ενδεχόμενος στόχος, για διάπραξη ποινικών αδικημάτων, κυρίως κλοπής ή ληστείας.
Πρόσφατα, η περιοχή της Λίμνης Ηραίου βίωσε τις ψυχοφθόρες συνέπειες μιας ακόμη εγκληματικής πράξης. Άγνωστοι δράστες έκοψαν κι έκλεψαν καλώδια της ΔΕΗ, βυθίζοντας τη δυτική πλευρά της Λίμνης στο σκοτάδι. Ζημιές με υψηλό κόστος αποκατάστασης. Το πρώτο κτύπημα το επέφεραν μεταμεσονύχτια ώρα της Μεγάλης Παρασκευής και συνέχισαν να δρουν ανενόχλητοι, σε ξέφραγο αμπέλι...και ολόκληρη την επόμενη εβδομάδα.
Αυτόματα, γεννιούνται έντονοι προβληματισμοί για μία ακόμη φορά: Ποιος θεσμός θα μας προστατέψει από τους άγνωστους δράστες ποινικά κολάσιμων πράξεων, που ανεξέλεγκτα αλωνίζουν; Τι θα πρέπει να γίνει, ώστε να αισθάνονται άτομα και οικογένειες ασφαλείς, στον τόπο κατοικίας τους; Πώς θα σταματήσει το θράσος της τέλεσης αξιόποινων πράξεων που προκαλεί η ασυδοσία της νύχτας; Πότε θα δούμε να κινείται συστηματικά περιπολικό του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου, την ημέρα και πολύ περισσότερο την νύχτα, στην Περαχώρα, στα Πίσια, στο Σχίνο, στη Λίμνη Ηραίου, στα Στραβά και στις άλλες περιοχές του Δήμου;
Ο Δήμαρχος Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων, κ. Γιώργος Γκιώνης, επισκέφτηκε τον Υπουργό κ. Γιάννη Πανούση και του ζήτησε την ενίσχυση του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου, με προσωπικό και μέσα, λαμβάνοντας προφορικά θετικήαπάντηση.
Βέβαια, από εξαγγελίες και διαβεβαιώσεις έχουμε πλέον κορεστεί. Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί πως κάθε Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, όταν αναλαμβάνει τα καθήκοντα του, προαναγγέλλει, με τυμπανοκρουσίες, τη διάθεση του μεγάλου αριθμού των αστυνομικών που έχουν διατεθεί για τη φύλαξη επισήμων προσώπων και λοιπών ‘‘στόχων’’ στα αστυνομικά τμήματα. Αυτό στην αρχή... Μετά από λίγο καιρό όλα γίνονται όπως πριν. Επίσης, επεξεργάζεται μια σειρά πιλοτικών προγραμμάτων, για καλύτερη αστυνόμευση, τα οποία, τελικά, ατονούν κατά την εφαρμογή τους ή δεν έχουν καμία τύχη.
Όμως, κάθε πολίτης, που θεωρεί ‘‘στόχο’’ τον εαυτό του, έχει το δικαίωμα να απευθύνεται στο Αστυνομικό Τμήμα της διαμονής του, για να ζητήσει την προστασία του. Και αναρωτιέμαι: πού να απευθυνθεί όταν γνωρίζει, εκ των προτέρων, τις απαντήσεις; ‘‘Φωνή βοώντος εν τη ερήμω’’!
Ενόψει της θερινής περιόδου, πρωτοβουλίες και δράσεις πρέπει να αναληφθούν, όχι μόνο για την επίλυση του σοβαρού θέματος της στάθμευσης και της κυκλοφορίας των οχημάτων, εντός Λουτρακίου, αλλά και για την επαρκή αστυνόμευση όλων των περιοχών, αρμοδιότητας του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου. Γιατί η αξία της ζωής είναι ανεκτίμητη είτε στην πόλη είτε στο χωριό είτε στο κέντρο είτε στην περιφέρεια.
Κάποτε πρέπει να σταματήσει ο κάτοικος του χωριού και των παραθεριστικών περιοχών να αισθάνεται πολίτης δεύτερης κατηγορίας και να χαρακτηρίζει τον τόπο του ξέφραγο αμπέλι, μονολογώντας το «μπάτε, σκύλοι, αλέστε», λόγω αντικειμενικής αδυναμίας της Αστυνομίας!
Ο Δήμος μας έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει πολλούς παραθεριστικούς οικισμούς, όπου διαμένουν και οικογένειες ή άτομα σε μόνιμη βάση, έχοντας επιλέξει έναν τρόπο ζωής κοντά στη φύση, μακριά από το πολύβουο κέντρο και την ασφυκτική πόλη.
Όμως, ο φυσικός τρόπος ζωής έχει μετατραπεί σε μεγάλο και επώδυνο μειονέκτημα και δεν αποτελεί πια πηγή απόλαυσης, γιατί σε κάθε οικογένεια βασιλεύει ο φόβος, μιας και θεωρείται ενδεχόμενος στόχος, για διάπραξη ποινικών αδικημάτων, κυρίως κλοπής ή ληστείας.
Πρόσφατα, η περιοχή της Λίμνης Ηραίου βίωσε τις ψυχοφθόρες συνέπειες μιας ακόμη εγκληματικής πράξης. Άγνωστοι δράστες έκοψαν κι έκλεψαν καλώδια της ΔΕΗ, βυθίζοντας τη δυτική πλευρά της Λίμνης στο σκοτάδι. Ζημιές με υψηλό κόστος αποκατάστασης. Το πρώτο κτύπημα το επέφεραν μεταμεσονύχτια ώρα της Μεγάλης Παρασκευής και συνέχισαν να δρουν ανενόχλητοι, σε ξέφραγο αμπέλι...και ολόκληρη την επόμενη εβδομάδα.
Αυτόματα, γεννιούνται έντονοι προβληματισμοί για μία ακόμη φορά: Ποιος θεσμός θα μας προστατέψει από τους άγνωστους δράστες ποινικά κολάσιμων πράξεων, που ανεξέλεγκτα αλωνίζουν; Τι θα πρέπει να γίνει, ώστε να αισθάνονται άτομα και οικογένειες ασφαλείς, στον τόπο κατοικίας τους; Πώς θα σταματήσει το θράσος της τέλεσης αξιόποινων πράξεων που προκαλεί η ασυδοσία της νύχτας; Πότε θα δούμε να κινείται συστηματικά περιπολικό του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου, την ημέρα και πολύ περισσότερο την νύχτα, στην Περαχώρα, στα Πίσια, στο Σχίνο, στη Λίμνη Ηραίου, στα Στραβά και στις άλλες περιοχές του Δήμου;
Ο Δήμαρχος Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων, κ. Γιώργος Γκιώνης, επισκέφτηκε τον Υπουργό κ. Γιάννη Πανούση και του ζήτησε την ενίσχυση του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου, με προσωπικό και μέσα, λαμβάνοντας προφορικά θετικήαπάντηση.
Βέβαια, από εξαγγελίες και διαβεβαιώσεις έχουμε πλέον κορεστεί. Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί πως κάθε Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, όταν αναλαμβάνει τα καθήκοντα του, προαναγγέλλει, με τυμπανοκρουσίες, τη διάθεση του μεγάλου αριθμού των αστυνομικών που έχουν διατεθεί για τη φύλαξη επισήμων προσώπων και λοιπών ‘‘στόχων’’ στα αστυνομικά τμήματα. Αυτό στην αρχή... Μετά από λίγο καιρό όλα γίνονται όπως πριν. Επίσης, επεξεργάζεται μια σειρά πιλοτικών προγραμμάτων, για καλύτερη αστυνόμευση, τα οποία, τελικά, ατονούν κατά την εφαρμογή τους ή δεν έχουν καμία τύχη.
Όμως, κάθε πολίτης, που θεωρεί ‘‘στόχο’’ τον εαυτό του, έχει το δικαίωμα να απευθύνεται στο Αστυνομικό Τμήμα της διαμονής του, για να ζητήσει την προστασία του. Και αναρωτιέμαι: πού να απευθυνθεί όταν γνωρίζει, εκ των προτέρων, τις απαντήσεις; ‘‘Φωνή βοώντος εν τη ερήμω’’!
Ενόψει της θερινής περιόδου, πρωτοβουλίες και δράσεις πρέπει να αναληφθούν, όχι μόνο για την επίλυση του σοβαρού θέματος της στάθμευσης και της κυκλοφορίας των οχημάτων, εντός Λουτρακίου, αλλά και για την επαρκή αστυνόμευση όλων των περιοχών, αρμοδιότητας του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου. Γιατί η αξία της ζωής είναι ανεκτίμητη είτε στην πόλη είτε στο χωριό είτε στο κέντρο είτε στην περιφέρεια.
Κάποτε πρέπει να σταματήσει ο κάτοικος του χωριού και των παραθεριστικών περιοχών να αισθάνεται πολίτης δεύτερης κατηγορίας και να χαρακτηρίζει τον τόπο του ξέφραγο αμπέλι, μονολογώντας το «μπάτε, σκύλοι, αλέστε», λόγω αντικειμενικής αδυναμίας της Αστυνομίας!
Άρθρο
του Γιάννη Β. Καραπανάγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου