Διερωτήθηκα καταρχάς, εάν ο έρωτας στην Ελλάδα και ειδικότερα
στην Κορινθία, όπου επέλεξα να ζω και εγώ, ένας κοινός θνητός, μαθαίνεται,
αποκτάται με την γνώση, την παιδεία, τον χαρακτήρα, από το σχολείο ή από την
οικογένεια;
Μάτια, όμως, δεν βρήκα κάποιο σχολικό εγχειρίδιο, μάλλον
διότι στην Ελλάδα ο Έρως θεωρείται ακόμα ″ταμπού″. Είναι καιρός να μάθουμε
λοιπόν να αγαπάμε και όχι να τρέχει ο καθένας στον ψυχολόγο του και να μην μπορούμε
να συμβιώσουμε μεταξύ μας.
Είναι μεγάλο το ερώτημα τι κάνει μια κοινωνία με τους
ανάπηρους, τους άρρωστους ψυχικά και ψυχολογικά και πώς και αυτοί μπορούν να
απολαύσουν τους καρπούς του έρωτα, έστω και εάν αυτός είναι αγοραίος, χωρίς να
κάνω αναφορά στην αρχαία Ελλάδα, στην Λαΐδα, η οποία ήταν ξακουστή εταίρα στην
Κόρινθο, στον Διογένη που είπε το περίφημο: «Σβησθείσης λυχνίας, πάσα γυνή ομοία - αφορούσε την Λαΐδα». Είναι
καλύτερα μια κοινωνία να ελέγχει τον αγοραίο έρωτα με τους ιατρούς για διάφορα μεταδιδόμενα αφροδίσια νοσήματα,
για τυχόν αξιόποινες πράξεις κ.λπ., προκειμένου να μην την πληρώνουν αθώες
υπάρξεις που εκβιάζονται για να ενδώσουν σε πελάτες από «μαστροπούς» και «νταβατζήδες»,
όπως κατά κόρον συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα, αλλά και συνέβαινε τις
προηγούμενες δεκαετίες.
Η οικονομική κρίση, η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού,
οι πόλεμοι, η πείνα, η κλιματική αλλαγή, έχουν ως συνέπεια τις μεταναστεύσεις
πληθυσμών και εμείς δεν μπορούμε συνεχώς να κλείνουμε τα μάτια… Όμως, η
υποκρισία και η δήθεν καλή εικόνα των αρχόντων μας προς τους ψηφοφόρους τους
δεν είναι ο καλύτερος οδηγός σε μία απόφαση. Καλό θα ήταν να μας εξηγήσουν με
την απόφασή τους, τί ακριβώς περιείχε η αίτηση για την άδεια λειτουργίας
οίκου ανοχής και για ποιούς ακριβώς λόγους την απέρριψαν, προκειμένου να
καταλάβουμε το σκεπτικό των δημοτικών μας αρχόντων και του δημάρχου μας, ο
οποίος θα είχε κάποια εισήγηση;
Πρέπει να μας εξηγήσουν, αφού απέρριψαν την αίτηση, προφανώς
γιατί προσέκρουε στην δική τους ηθική, τι πρεσβεύει η δική τους ηθική και πώς
ακριβώς υπάρχει και λειτουργεί ο έρωτας
γι αυτούς, οπότε θα κατανοήσουμε ή καλύτερα θα μας εξηγήσουν τι ακριβώς
προτίθενται να κάνουν για να μάθουμε κι εμείς και τα παιδιά μας τον έρωτα και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι
σε σχέση με τους συνανθρώπους μας…
Ίσως, να ήμουν και εγώ υπέρ του κλεισίματος των οίκων «ανοχής»,
εάν όλοι γευόμασταν ανθρώπινα τον έρωτά
μας και δεν θα τους είχαμε ανάγκη.
Αλλά συμβαίνει πράγματι αυτό;
Νίκος Λόης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου