Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη (για το κράτος) μένει




Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο, εκτός αν το αντικείμενο του πόθου είναι το κράτος. Ακόμα και πρωθυπουργοί γίνονται αναλώσιμοι, αν υποκύψουν στη γοητεία του
Αν μετρήσετε πόσες κυβερνήσεις έπεσαν προκειμένου να... μη πέσει το κράτος, θα καταλάβετε πόσο αποτιμάται η τιμή της κυβερνητικής πολιτικής έναντι των εθνικών συμφερόντων της χώρας, που σημειωτέον δεν ταυτίζεται κατ' ανάγκη με τα συμφέροντα του κράτους.
ADVERTISEMENT
Παρ' όλα αυτά ο ελληνικός λαός, που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι αφηρημένη έννοια αλλά έχει συγκεκριμένα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, αποδεικνύει κάθε φορά τον παράφορο έρωτα του για το κράτος. Έναν έρωτα τυφλό που αγνοεί την πραγματικότητα, αρνείται τη λογική και επιμένει να πιστεύει ότι η αγάπη την οποία προσφέρει απλόχερα θα βρει ανταπόδοση.
Επιμένει σε μια λάθος ιδέα δίνοντας κάθε φορά την ευκαιρία σε λάθος ανθρώπους να αυτοακυρώνονται προσπαθώντας να διορθώσουν το λάθος με λάθος.
Μόνο τα τελευταία έξι χρόνια εξ αιτίας αυτού του λάθους έχουν πέσει-είτε οικεία βουλήσει είτε εξ ανάγκης- μια τριάδα πρωθυπουργών και... ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο τελευταίος επιβεβαιώνει τη θεωρία της διόρθωσης του λάθους με λάθος. Προφανώς ο ελληνικός λαός μέσα από αυτή την αυτοκαταστροφική πορεία δεν έχει διδαχθεί από τα λάθη του. Ίσως γιατί θεωρεί ότι το κράτος έχει μεταφυσικές ιδιότητες.
Κι αυτό βεβαίως αποτελεί ευθύνη όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα στο πλαίσιο της Τρίτης Δημοκρατίας για να μη πάμε στα χρόνια που προηγήθηκαν της μεταπολίτευσης. Διότι όλοι κυβέρνησαν έχοντας ως προμετωπίδα το κράτος και έπεσαν ή έφυγαν- για να το πούμε πιο κομψά- όταν προς χάριν του κράτους υποχρεώθηκαν να επιβάλλουν αβάσταχτους φόρους και λιτότητα.
Αυτό λοιπόν το κράτος, που τόσο πολύ αγαπάνε οι Έλληνες, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται αλλά επιπλέον συνεργεί στην εξόντωσή τους. Με ηθικό αυτουργό όλες τις κυβερνήσεις εξαπατά τους πολίτες και συνθλίβει με τους μηχανισμούς του κάθε ελεύθερη έκφραση.
Μερικά παραδείγματα: Το κράτος που σήμερα εκπροσωπεί ο κ. Τσίπρας και πριν απ' αυτόν όλοι οι πρωθυπουργοί της Τρίτης Δημοκρατίας, είναι πρωταθλητής στους φόρους. Και σήμερα φθάνει μέχρι του σημείου, πέραν των άλλων φόρων και των έκτακτων εισφορών, να... φορολογεί και τους φόρους. Από τη κινητή τηλεφωνία(ΦΠΑ επί του ειδικού φόρου) μέχρι το φόρο επιτηδεύματος(μπλοκάκια) ακόμα και σε όσους δεν έχουν εισόδημα.
Αυτό το κράτος λοιπόν είναι σήμερα ο μεγαλύτερος και ο πιο επικίνδυνος εχθρός της χώρας. Είναι αυτό που καθοδηγεί τις κυβερνήσεις να εκμεταλλεύονται τις ψευδαισθήσεις του ελληνικού λαού.
Είναι το ίδιο που ως χαμαιλέων μεταμορφώνεται για να προσαρμοσθεί  στις ανάγκες της εποχής  χρησιμοποιώντας πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις που αφού ολοκληρώσουν... το έργο τους, δεν έχουν πλέον καμία χρησιμότητα γι αυτό και τους εξωθεί προς την έξοδο. Σ' αυτή τη φάση έχει πλέον εισέλθει και ο κ. Τσίπρας μαζί με τη κυβέρνηση του.
*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος

Δεν υπάρχουν σχόλια: