ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ ΝΑ «ΤΡΕΞΟΥΝ» ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΓΟΡΑ

Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ ΒΛΑΧΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ «ΓΚΟΥΡΟΥ» ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ Η ΑΛΛΙΩΣ, ΤΙΣ SNAIL LADIES ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΑΝ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΩΝ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΣΑΝ ΝΑ ΛΑΝΣΑΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕΙΡΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ VIVIENNE WESTWOOD, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΠΩΣ Η ΤΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΤΟΛΜΗΡΩΝ.

«Όσο η Ελλάδα έκλεινε τις επενδυτικές πόρτες στο νέο επιχειρείν, τόσο εμείς επιμέναμε. Όσο η κρατική αρωγή προορίζονταν σε επιχειρήσεις εσωρούχων και όχι στην μοναδική έως το 2007 απόπειρα βιολογικής εκτροφής σαλιγκαριών, τόσο πεισμώναμε. Ώσπου, τα καταφέραμε! Σε λίγα χρόνια, η εταιρία FEREIKOS απέκτησε 203 συνεργάτες από τη Θεσσαλονίκη έως την Κρήτη, ενώ σήμερα εξάγουμε πάνω από 400 τόνους φρέσκων σαλιγκαριών ετησίως σε 11 χώρες του εξωτερικού. Και αυτό είναι μόνο η αρχή!»
Πίσω στο 2007. Τότε που το brain drain «άπλωνε τα πλοκάμια του» επί ελληνικού εδάφους και οι επαγγελματικές προοπτικές για αποφοίτους ξένων Φιλολογιών περιορίζονταν στο μονόδρομο του φροντιστηρίου ή των μεταφράσεων.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ ΒΛΑΧΟΥ

«Το όνομα FEREIKOS προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά. Φέρω+Οίκος σημαίνει κουβαλώ το σπίτι μου, όπως τα σαλιγκάρια»

Ήταν τότε που οι αδερφές Παναγιώτα και Μαρία Βλάχου από την Κόρινθο, ανέλαβαν το ρίσκο της ενασχόλησης με την σαλιγκαροτροφεία, επιδόθηκαν στο «ράλι» της αγροκτηνοτροφικής ζωής με μηδέν γνωστικά εφόδια και με αποκλειστική «πυξίδα» την αισιοδοξία, αλλά και ένα επενδυτικό κεφάλαιο μόλις 15.000 ευρώ, ξεκίνησαν την επιχείρηση τους σε χωράφι του παππού τους! «Η έμπνευση ήρθε κατόπιν τηλεφωνήματος από την αδερφή μου. Ήμουν στην Ελβετία. Εκείνη την ώρα έτρωγα ένα γκουρμέ πιάτο 12 σαλιγκαριών, αξίας 37 ευρώ! Η απάντησή της: Και δεν πάω να μαζέψω μερικά από τον κήπο μας να σου τα στείλω;», αναπολεί η 36χρονη Μαρία. «Χωρίς να το πολυσκεφτούμε, το επιχειρηματικό μαμούνι τρύπωσε μέσα μας! Πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι δικό μας», συμπληρώνει η 33χρονη Παναγιώτα.
Πολίτες του κόσμου, από νεαρή ηλικία. «Ταξιδεύαμε συχνά με την οικογένειά μας». Από εκεί, «κόλλησαν τον ιό» της έφεσης στις ξένες γλώσσες και της αγάπης προς τις διεθνείς κουλτούρες, ενώ η τέχνη του επιχειρείν φυτεύτηκε στο DNA τους εκ γενετής. «Γαλουχηθήκαμε με εμπορικές ανησυχίες. Η μητέρα μας ήταν εισαγωγέας ΙΝΟΧ, αλλά την ‘έφαγαν’ οι Κινέζοι», παραδέχονται. Μία «βουτιά» άλλωστε, στα άδυτα της παιδικής τους ηλικίας, μπορεί να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Στο σαλόνι τους, ένα αυτοσχέδιο περίπτερο.

«Κάθε φορά που ερχόταν επισκέπτης, του δίναμε σοκολάτα και ζητούσαμε δραχμές ως αντάλλαγμα!». Στο Λύκειο, η Παναγιώτα παρέδιδε ιδιαίτερα Ιταλικών σε συμμαθητές της επί πληρωμής, ενώ οι φάκελοι αλληλογραφίας που αγόραζαν σε ταξίδια, αποτελούσαν την πρώτη επικερδή προσωπική τους «μπίζνα».

Πώς όμως από τα ερασιτεχνικά βήματα του λιανεμπορίου στην εφηβική ηλικία, φτάσαμε να μιλάμε για την πλέον πρωτοποριακή και ταχύτατα αναπτυσσόμενη επιχείρηση που βοηθά καθημερινά νέους να βγουν από το αδιέξοδο της ανεργίας; Ίσως, γιατί και οι ίδιες βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις δυσκολίες της Ελλάδας. Η Μαρία, με σπουδές αγγλικής και γερμανικής Φιλολογίας στην Ιταλία, μεταπτυχιακό στη διδασκαλία πορτογαλικών στη Λισαβόνα και διδακτορικό στη συγκριτική λογοτεχνία, μιλά σήμερα συνολικά 9 γλώσσες, ενώ υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που δίδαξε ελληνικά στο πανεπιστήμιο Οικονομικών της Σμύρνης, μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Συνέχισε ως μεταφράστρια και λέκτορας, αλλά πάντα αναζητούσε τρόπο επιστροφής στην πατρίδα. «Οι πόρτες κλειστές». Χωρίς ροδοπέταλα και ο επαγγελματικός δρόμος της Παναγιώτας. Κάτοχος πτυχίου ιταλικής Φιλολογίας, εργάστηκε ως καθηγήτρια ξένων γλωσσών, σε τουριστικές μονάδες και στα ΚΕΕ του νομού Κορινθίας. Μέχρι που τα οικονομικά του δήμου στέρεψαν.

«Η Vivienne Westwood λάνσαρε συλλογή βραχιολιών με κέλυφος από τα σαλιγκάρια FEREIKOS»

«Δεν το βάλαμε κάτω. Το πιο απλό, ήταν να ανοίξουμε δικό μας φροντιστήριο. Ωστόσο, αναζητούσαμε περισσότερη περιπέτεια». Έτσι κι έγινε! Με μεράκι και πολύ διάβασμα. Η μεν Παναγιώτα εκ νέου σπουδές στο Διεθνές Ινστιτούτο Σαλιγκαροτροφείας στη βόρεια Ιταλία και μετέπειτα, σε σχολή Αγροτουρισμού και Αγροβιοτεχνίας, ενώ η Μαρία προσηλώθηκε στο Food and Beverage Management. «Και μπορεί το σαλιγκάρι να μην μιλάει και να μην βλέπει, αλλά μαζί του ταξιδεύουμε σε όλο τον κόσμο. Έτσι δεν πάνε χαμένες οι σπουδές μας».
Και τελικά ποιος ο λόγος που κάνει την πρωτοβουλία των αδερφών Βλάχου ξεχωριστή; Η αποφασιστικότητά τους να αντιστρέψουν τους όρους του οικονομικού παιχνιδιού υπέρ τους, ή η επεκτατική στρατηγική για το «αύριο» της πρότυπης μονάδας σαλιγκαριών;

«Η πρότυπη FEREIKOS αποτελείται από 4 στρέμματα πάχυνσης και αναπαραγωγής. Τα σαλιγκάρια Aspersa τρέφονται με ραδίκι, κοκκινογούλι και τριφύλλι»

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ ΒΛΑΧΟΥ

Η απάντηση εσωκλείει λίγο απ’ όλα. Αναμφίβολα, από την πρώτη πιλοτική πώληση 400 κιλών φρέσκων σαλιγκαριών σε Ισπανό χονδρέμπορο, η FEREIKOS σημειώνει ρεκόρ επιτυχιών. Με 11 σήμερα υπαλλήλους, μετακόμισε στα κτίρια της ΦΑΓΕ στην Αρχαία Κόρινθο, μετρά ήδη 203 συνεργαζόμενα εκτροφεία σε Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία και Ιρλανδία, εξαγωγές κυρίως σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, ενώ πρόσφατα λανσαρίστηκε η σειρά «FEREIKOS Γεύσεις» με τυποποιημένες συσκευασίες από σαλιγκάρια μαρινάτα και σάλτσα ντομάτας, ριζότο, ταλιατέλες και κοχύλια που μπήκαν στα ράφια Delicatessen καταστημάτων από τον Καναδά έως την Σιγκαπούρη. Από το 2008, η FEREIKOS «πουλά» τεχνογνωσία και πρώτες ύλες σε όσους επιθυμούν να ασχοληθούν με τη σαλιγκαροτροφεία, ενώ το εκτροφείο είναι ανοιχτό σε σχολεία, εθελοντές και εν δυνάμει εκτροφείς.
Στις πιο σημαντικές διακρίσεις; Το «Χρυσό Σαλιγκάρι» για το καλύτερο εκτροφείο σαλιγκαριών στον κόσμο (2009). Οι «θαυματουργές» αδερφές μάλιστα, έκλεισαν πρόσφατα την «πόρτα» σε επίδοξους επενδυτές, ενώ συνέπραξαν συνεργασία με διεθνή πανεπιστήμια στον τομέα της έρευνας.

Γιατί όμως οι αδερφές Βλάχου είναι Famous For A Reason;

«Γιατί καταφέραμε να σταθούμε στα πόδια μας, κόντρα στις αντιξοότητες. Αν και το σαλιγκάρι είναι αργό, εμείς μάθαμε να τρέχουμε. Εκπαιδευτήκαμε στα δύσκολα. Και καταφέραμε να φτάσουμε στην κορυφή της αγοράς, στηριζόμενες στις δικές μας δυνάμεις».