«ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ, ΚΙ ΑΣ ΕΊΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ»
Διαβάσαμε (και παρακολουθήσαμε το Δήμαρχο Λουτρακίου – Αγ. Θεοδώρων να το ανακοινώνει) με λύπη μας το ψήφισμα των κατοίκων –φορέων – δημοτικής αρχής για την πιθανή εγκατάσταση προσφύγων σε ξενοδοχεία της περιοχής. (βλέπε σχετικά: http://goo.gl/PVseip). Στη σύσκεψη που ενέκρινε το ψήφισμα παρευρισκόταν και ο βουλευτής της ΝΔ του νομού κ. Δήμας ο οποίος είναι προφανές ότι υιοθετεί το περιεχόμενο του ψηφίσματος.
Και η λύπη μας είναι γιατί φαίνεται ότι ούτε μάθαμε ούτε νιώσαμε τίποτα από τις δυνάμεις αλληλεγγύης σε τόσα άλλα μέρη της Ελλάδας που έδειξαν το απαραίτητο ανθρώπινο πρόσωπο σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη την φιλοξενία μας, την αγάπη μας και κυρίως την ανθρωπιά μας. Από την Μυτιλήνη ως την Ειδομένη και από τον Έβρο ως την Αθήνα, χιλιάδες άνθρωποι επέδειξαν το μοναδικό απαραίτητο συστατικό που μπορεί να δώσει κάποιες άμεσες λύσεις στο τεράστιο και δύσκολα διαχειρίσιμο προσφυγικό πρόβλημα: τον ουμανισμό τους. Έτσι ξεπεράστηκαν όσες ρατσιστικές, ξενοφοβικές αντιδράσεις εμφανίστηκαν στην αρχή και μειώθηκαν τα δυσεπίλυτα ζητήματα της συρροής ανήμπορων ανθρώπων, αλλά και επιτεύχθηκε – σε μεγάλο βαθμό- μια πρώτη διαχείριση των θεμάτων που προέκυψαν.
Σε αυτή τη βάση, το ψήφισμα του δημοτικού διαμερίσματος των Αγ. Θεοδώρων και η αποδοχή του από την δημοτική αρχή, μας εκπλήσσει δυσάρεστα. Πρώτα από όλα γιατί κινείται στην λογική «μακριά από το σπίτι μου κι όπου θέλουν να πάνε», μια ανεύθυνη θέση σε μια περίοδο που οι εθνικές και ευρωπαϊκές αποφάσεις έχουν εγκλωβίσει στην Ελλάδα 50 χιλιάδες ανθρώπους. Και κατά δεύτερον, γιατί τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται στο ψήφισμα είναι έωλα και σε μερικές περιπτώσεις φαιδρά, αποδεικνύοντας ότι όπου και να επιχειρούταν η δημιουργία δομής φιλοξενίας προσφύγων, το μόνο που θα κάναμε θα ήταν να προσπαθήσουμε να την αποτρέψουμε.
Με δεδομένο λοιπόν ότι μιλάμε για συμφωνία φιλοξενίας προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες σε δύο ξενοδοχεία της περιοχής και όχι για την δημιουργία κέντρου «Φιλοξενίας» προσφύγων και μεταναστών και με την πείρα που αποκτήσαμε από την προηγούμενη αντίστοιχη φιλοξενία σε ξενοδοχείο του Ισθμού αλλά και την παρουσία μας στα ελληνικά νησιά, που αντιμετώπισαν τις μεγαλύτερες εισροές το προηγούμενο καλοκαίρι, θα θέλαμε να πούμε τα εξής αυτονόητα, απαντώντας στο ψήφισμα:
Οι άνθρωποι που ενδέχεται να μείνουν σε 2 ξενοδοχεία, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επηρεάσουν την τουριστική κίνηση της περιοχής, εκτός αν θέλει κάποιος να διοργανώσει συνέδριο φασιστών! Οι άνθρωποι αυτοί περιμένουν να φύγουν σε άλλη χώρα έχοντας υπογράψει συμφωνία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και η φιλοξενία τους είναι προσωρινή, έως ότου ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες. Αλλά και έτσι να μην ήταν, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στην τουριστική κίνηση, αντιθέτως σε πολλές περιπτώσεις μπορεί και να την ενισχύσουν.
Δεν είναι μολυσμένοι ή άρρωστοι. Δεν μπορούν να κάνουν τα Πευκάκια μη τουριστική περιοχή και δεν καταλαβαίνουμε πώς θα μειώσουν το τζίρο των επιχειρήσεων και θα αυξήσουν την ανεργία εκτός αν – ξαναλέμε – η περιοχή υποδέχεται συγκεκριμένη κατηγορία τουριστών.
Το επιχείρημα σχετικά με την με την επάρκεια των υδάτινων πόρων πραγματικά δεν το καταλάβαμε. Να υποθέσουμε δηλαδή, ότι εάν τα δύο ξενοδοχεία γέμιζαν με τουρίστες, το νερό δεν θα επαρκούσε για να καλύψει τις ανάγκες τους:
Τα περί υγειονομικής βόμβας καλύτερα να μην τα σχολιάσουμε. Μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλοι όσοι συναναστραφήκαμε πρόσφυγες, είμαστε απόλυτα υγιείς, το ξενοδοχείο, που φιλοξένησε τους πρόσφυγες το χειμώνα, λειτουργεί κανονικά από τότε, καμία δημοτική δομή δεν εμφανίστηκε όσο καιρό έμειναν εκεί οι άνθρωποι αυτοί και η (όποια) ΜΚΟ που έχει την ευθύνη τους, αναλαμβάνει όσα πρέπει να γίνουν.
Όσο για το αστυνομικό τμήμα και την υποστελέχωσή του ή το «αίσθημα της δημόσιας ασφάλειας» μπορούμε να σας πούμε ότι και στο προηγούμενο ξενοδοχείο δε χρειάστηκε ποτέ να έρθει η αστυνομία, δεν έγινε τίποτα παραβατικό όσο καιρό έμειναν οι πρόσφυγες και σε καμία περίπτωση δεν αισθανθήκαμε ανασφαλείς από πονεμένους ανθρώπους, οικογένειες με μωρά και ηλικιωμένους τους οποίους γνωρίσαμε και με πολλούς από αυτούς γίναμε φίλοι.
Σαν κοινωνίες ανθρώπων λοιπόν καλούμαστε να δείξουμε για άλλη μια φορά την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας σε αυτούς τους ανθρώπους που δοκιμάζονται τόσο βάναυσα από τον πόλεμο και να μην υποκύπτουμε με ευκολία στις όποιες ξενοφοβικές και ρατσιστικές λογικές.
Αλληλεγγύη για τους πρόσφυγες, πρωτοβουλία Κορινθίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου