Έτσι κάνοντας τον δικηγόρο του διαβόλου, θα αναγκάσω το δικαστήριο λόγω αμφιβολιών, να αθωώσει τους Σκοπιανούς. Κανένα από τα επιχειρήματα που κυκλοφορούν, δεν εξασφαλίζει το αδιάβλητο και έτσι οι κάτοικοι των Σκοπίων καταφέρνουν να διατηρούν προσχήματα.
Το ότι δεν ομιλούν Ελληνικά, είναι σαθρό επιχείρημα, γιατί υπήρξαν ακόμα και ένδοξοι Μακεδονομάχοι που δεν ήξεραν «γρι» Ελληνικά.
Δεν μπορούμε να ακυρώσουμε Σλαβόφωνους ή και Βουλγαρόφωνους πληθυσμούς, που αποδεδειγμένα έχουν συνείδηση Ελληνική.
Η «Μακεδονική» γλώσσα που επικαλούνται, έχουσα και Ελληνικούς χαρακτήρες, όπως όλες οι παγκόσμιες γλώσσες άλλωστε, άνετα την παρουσιάζουν σαν εξέλιξη της Ελληνικής.
Η εξέλιξη της γλώσσας καλύπτει και τις Ελληνόγραφες επιγραφές σε νομίσματα ή αλλού που αποκαλύπτονται, ακυρώνοντας έτσι και αυτό το επιχείρημα.
Το μεγαλύτερο επιχείρημα των γειτόνων μας όμως, είναι τα εδάφη που κατέχουν. Σε αυτά κυρίως στηρίζουν τον σφετερισμό του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Η όχι βαθιά γνώση της ιστορίας, για λόγους που δεν θα αναλύσουμε τώρα, οδηγεί πολλές φορές αληθοφανείς καταστάσεις να υιοθετούνται σαν αλήθειες.
Αληθοφάνεια στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι αυτά τα εδάφη που απαρτίζουν σήμερα το κρατίδιο των Σκοπίων.
Στους πλαστούς χάρτες λοιπόν που εμφανίζουν, φαίνονται να είναι αυτά τα εδάφη μέρος μιας Μακεδονίας που ευδαιμονίζονται. Θεωρούν άπαντες σχεδόν, όχι μόνο οι Σκοπιανοί, ότι ο Φίλιππος προσάρτησε αυτά στη Μακεδονία.
Όχι μόνο ο Φίλιππος δεν τα προσάρτησε, αλλά ούτε και οι Ρωμαίοι αιώνες αργότερα δεν το ήθελαν.
Ο λόγος ήταν καθαρά και μόνο απαξία. Εκεί δεν υπήρχε τίποτα το άξιο λόγου για να κατακτηθεί.
Ούτε όμως και προοπτικές για οποιεσδήποτε δραστηριότητες υπήρχαν.
Τότε, ήταν απαραίτητη προϋπόθεση η ύπαρξη υποδομών, για την κατάκτηση μιας χώρας. Άλλως, την προσπερνούσαν και πήγαιναν παραπέρα να οικήσουν.
ΨΕΥΔΟΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ
Το παραπέρα και συγκριτικός παράγοντας ήταν η γειτονική Θράκη (Βουλγαρία σήμερα), όπου επειδή υπήρχαν οι προοπτικές και άξιζε, ο Φίλιππος την κατέκτησε.
Αυτό φυσικά σήμερα, φαίνεται στην πράξη και όχι στην απραξία, όπως υπήρξε στα Σκόπια. Ιδρύθηκε εκεί η Φιλιππούπολη, ενώ οι πόλεις Οδησσός και Μεσήμβρια, υπήρξαν βασιλικά κέντρα κοπής νομισμάτων, έως και τη Ρωμαιοκρατία.
Έτσι λοιπόν, δημιουργήθηκε η υποδομή για πολλαπλασιασμό των νομισματοκοπείων, που στη διάρκεια έφτασαν τα 28, αλλά και στην λατρεία του Αλεξάνδρου - Ολυμπιάδας που εν τω μεταξύ ενέσκηψε και ωρίμασε εκεί.
Πρέπει να επισημάνουμε εδώ, ότι το νόμισμα τότε ήταν δείκτης και βαρόμετρο πολιτισμού.
Την ίδια μακρά χρονική περίοδο, στην χώρα των Σκοπίων δεν συνέβαινε τίποτα.
Το ερώτημα για τους αρχαίους κατοίκους των Σκοπίων, έχει δυο σκέλη.
Το πρώτο διαπιστώνει, τι δεν είναι αυτοί και το δεύτερο καταλήγει στο ποιοι πραγματικά είναι.
Στο άρθρο αυτό, δεν μας ενδιαφέρει το ποιοι είναι, αν και θα το αναφέρουμε, αλλά μόνο το πρώτο σκέλος, που δεν τους θέλει Μακεδόνες.
Η εποχή από την οποία τα επιχειρήματα που έρχονται είναι συντριπτικά, είναι η περίοδος της Ρωμαιοκρατίας, όπου Μακεδονία και Σκόπια ήταν μέρος της ίδιας αυτοκρατορίας.
Τότε φαίνονται ολοκάθαρα τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που χρησιμοποίησαν οι Ρωμαίοι, όχι στην ίδια χώρα όπως αρέσκονται να λένε οι Σκοπιανοί, αλλά σε δυο διαφορετικές.
Προηγουμένως όμως, θα δούμε πως οριοθέτησε προς βορρά τη Μακεδονία, ο Αμύντας Γ΄ (393 – 370 π. Χ.) που ήταν και πατέρας του Φιλίππου.
Ίδρυσε τις παραμεθόριες πόλεις, Ηράκλεια Σιντικής και Ηράκλεια Λυγκιστίδος (βλέπε χάρτη), δίνοντας και στις δυο το ίδιο αποτρεπτικό όνομα. Ήταν τα δυο προπύργια της Μακεδονίας, απέναντι στο βάρβαρο βορρά.
ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ ΟΡΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (4ος π. Χ - 4ος μ. Χ. αιώνας)
Καταλαμβάνοντας την Μακεδονία οι Ρωμαίοι, ούτε καν διανοήθηκαν να διακόψουν την νομισματοκοπία εκεί.
‘Όλες οι γωνιές της Μακεδονικής γης έκοβαν νομίσματα.
Αρχικά στις τέσσερις μερίδες που χώρισαν τη Μακεδονία, αργότερα στον ορισμό των τριών βασικών νομισματοκοπείων (Αμφίπολις, Θεσσαλονίκη, Πέλλα) και τέλος στην οριστική τακτοποίηση των τόπων κοπής (Φίλιπποι, Αμφίπολη, Κασσάνδρεια, Θεσσαλονίκη, Δίον, Πέλλα, Βέροια και Έδεσσα).
Αυτό αναδείκνυε την Μακεδονία, μέσα σε μια πραγματική νομισματική ερημιά.
Οι τόποι κοπής, σε κάθε περίπτωση ορίζουν επικράτεια.
Μέσα σε αυτή την επικράτεια που από τα νομίσματα προκύπτει, αφενός παίρνουμε τον μοναδικό έγκυρο χάρτη και αφετέρου δεν υπάρχουν εκεί εδάφη των Σκοπίων.
ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ
MUNICIPIUM STOBENS
Ο θεσμός του ‘municipium’, που ήταν το χαμηλότερο επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, ήταν πολύ σπάνιος στη Ρωμαϊκή διακυβέρνηση. Ιδρυόταν σε ημιβάρβαρες περιοχές και στην ουσία ήταν μια μεταβατική περίοδος στην κατεύθυνση του εκρωμαϊσμού πληθυσμών.
Αυτό είναι η χαριστική βολή στις σημερινές επιδιώξεις των Σκοπιανών, που δόθηκε από τα αρχαία χρόνια ακόμα. Έρχεται σε απόλυτη αντίθεση, με την αντιμετώπιση των Ρωμαίων στους κατοίκους της πολιτισμένης Μακεδονίας, που όποιος το επιθυμούσε εκεί, έπαιρνε αυτόματα την Ρωμαϊκή υπηκοότητα.
Εκεί λοιπόν στο σημείο συνάντησης των ποταμών ΕΡΙΓΩΝΑ και ΑΞΙΟΥ (βλέπε χάρτη), ο Βεσπασιανός το 69 μ. Χ. ίδρυσε το "municipium" Στόβοι (STOBENS).
Οι Ρωμαίοι δεν θα είχαν λόγο να ιδρύσουν ‘municipium’ εκεί, αν η περιοχή ήταν Μακεδονική. Τότε απλά θα είχε συμπεριληφθεί στο ευρύτερο καθεστώς που ίσχυε για την Μακεδονία. Ελεύθερες πόλεις με αυτόνομη, Ελληνικής γραφής νομισματοκοπία (Αμφίπολη, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Έδεσσα), αποικίες με Λατινικής γραφής νομισματοκοπία (Philippi, Cassandreia, Pella,Dium) και αυτόματη απόκτηση της Ρωμαϊκής υπηκοότητας, για όποιον το επιθυμούσε. Είναι άκρως ειρωνικό το γεγονός, ότι το μοναδικό από την αρχαιότητα πράγμα που έχει να επιδείξει το κρατίδιο των Σκοπίων, είναι τα ερείπια ενός Ρωμαϊκού ιδρύματος ξεκαθαρίσματος πολιτών.
Η αποστολή του ιδρύματος τελείωσε το 212 μ. Χ., όταν με διάταγμα ο αυτοκράτορας Καρακάλλας, άλλαξε το καθεστώς. Έκτοτε, με χρηματικά κριτήρια, όποιος επιθυμούσε γινόταν Ρωμαίος πολίτης.
Η κοπή νομισμάτων στους Στόβους (Stobensium), υπήρξε ακόμα μια χαριστική βολή για τους Παίονες και όχι Μακεδόνες κατοίκους των Σκοπίων.
Στα 150 χρόνια νομισματοκοπίας εκεί, δεν υπήρξε ο παραμικρός υπαινιγμός στη θεματολογία, για Αλέξανδρο, Ολυμπιάδα και Ηρακλή που ήταν ο γενάρχης των Μακεδόνων.
Ούτε όμως και για τη λατρεία που ήταν καθιερωμένη στη Μακεδονία. Αντίθετα στο μοναδικό αυτόνομο νόμισμα της πόλης, προβάλλεται ο φημισμένος Παιονικός ταύρος (βλέπε νόμισμα). Αυτό φυσικά είναι μια ισχυρή ένδειξη για την Παιονική καταγωγή των Σκοπιανών.
Οι πραγματικές αποδείξεις γι αυτό, προέρχονται από αλλού και δεν είναι του παρόντος.
Γεννάτε βέβαια στο σημείο αυτό το εύλογο ερώτημα και θα κλείσουμε με αυτό.
Γιατί οι Σκοπιανοί απαρνούνται τους Παίονες κάνοντας πως δεν τους γνωρίζουν;
Πως εξυπηρετούσε αυτή τους η επιλογή; Οι απαντήσεις είναι απλές.
Αν δήλωναν Παίονες, δεν θα μπορούσαν να δηλώνουν Μακεδόνες κι αυτό γιατί η πορεία των Παιόνων στην ιστορία δείχνει μια συνεχή αντιπαλότητα με το κράτος των Μακεδόνων.
Θυσίασαν λοιπόν τους Παίονες στο βωμό της προσπάθειάς τους για το άπιαστο.
Τα παραπάνω αποσπάσματα, νομίσματα και χάρτες, είναι παρμένα από το
«Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ»,
υπό έκδοση βιβλίου, συγγραφής εμού του ιδίου.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Μπορεί για κάποιους λόγους, που μόνο ιστορικοί δεν θα είναι, τα Σκόπια να πετύχουν το στόχο τους. Το παραπάνω άρθρο, φροντίζει ώστε αυτό να γίνει απροκάλυπτα. Τους στερεί το άλλοθι της ιστορικής αοριστίας και έτσι θα ξέρουν, ότι μπροστά στην ιστορική αλήθεια στέκονται πλέον ολόγυμνοι.
του ερευνητή νομισματολόγου Αστέριου Τσίντσιφου
thesecretrealtruth.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου