ΠΕΡΑΧΩΡΑ: The 300 Spartans Συνέντευξη με τον Γιάννη Ντεβετζίδη που συμμετείχε στην ταινία «Η Μάχη των Θερμοπυλών» που γυρίστηκε στην Βουλιαγμένη

  Αρχές Ιανουαρίου 1961, Λίμνη της Βουλιαγμένης, 20 χιλιόμετρα
 έξω από το Λουτράκι στη Περαχώρα.
Στο σκηνικό κυριαρχούν οι πολύχρωμες στολές, λοφία,
 θώρακες, ασπίδες, βέλη, σπαθιά, ιαχές, κραυγές, θρήνοι,
 αναποδογυρισμένα άρματα, καπνοί. Πλησίον του «πεδίου 
της μάχης» έχουν εκδράμει πολυάριθμοι φωτογράφοι και
 δημοσιογράφοι ξένων πρακτορείων και περιοδικών -«Life»,
 «Paris Match» - καθώς και εκατοντάδες περίεργοι που είναι
 μάλλον δύσκολο να περιοριστούν. Πρόκειται για την περιοχή
 όπου γυρίζεται η αμερικανική ταινία της 20th Century Fox 
«The 300 Spartans», με θέμα τη μάχη των Θερμοπυλών.

Παρουσία του διαδόχου Κατόπιν προσκλήσεως της αμερικανικής εταιρείας Fox, ο  διάδοχος Κωνσταντίνος μαζί με τις πριγκίπισσες Σοφία και  Ειρήνη, τον τέως βασιλέα της Ρουμανίας Μιχαήλ μετά της  συζύγου του και του πρίγκιπος Μιχαήλ του Χριστοφόρου  επισκέπτονται τη Λίμνη της Βουλιαγμένης για να παρακολουθήσουν  τα τελευταία γυρίσματα και να γνωρίσουν τους συντελεστές  της χολιγουντιανής υπερπαραγωγής. Έχουν ήδη προηγηθεί  τρεις μήνες εντατικής δουλειάς υπό εκπληκτικό για την εποχή  καιρό που βοήθησε τους Αμερικανούς παραγωγούς να  εξοικονομήσουν χρόνο και χρήμα. . Οι δικοί μας Εκτός από τους λαμπερούς ξένους συντελεστές, στους  «300 Spartans» συμμετέχουν και Έλληνες: Μιχάλης  Νικολινάκος, Αννα Συνοδινού, Δήμος Σταρένιος, Γιώργος  Μούτσιος, Νίκος Παπακωνσταντίνου, Αννα Ραυτοπούλου,   Φαίδων Γεωργίτσης. Τη μουσική έχει γράψει ο Μάνος  Χατζιδάκις, ενώ ο Έλληνας σταρ της ταινίας είναι ο Μιχάλης  Νικολινάκος. Καταγόμενος από τη Σπάρτη, με εντυπωσιακό  παράστημα και φυσική ομορφιά, ο Έλληνας ζεν πρεμιέ (και   πρωταγωνιστής σε ταινίες όπως το «Εγκλημα στο Κολωνάκι»,  «Ο άγνωστος του τρένου» κ.ά.) υποδύεται τον Μύρωνα,  αξιωματικό των Σπαρτιατών. «Νι-κο-λι-νά-κος, Νι-κο-λι-νά-κος»  κραυγάζουν οι κληρωτοί όποτε κάνει την εμφάνισή του ο  Έλληνας ηθοποιός. Βέβαια, όπως πάντα, στη ζωή ξεπηδούν, ενίοτε από το πουθενά,  λαμπρά αστέρια. Ένα τέτοιο λαμπρό αστέρι απεδείχθη πως ήταν  ο ταγματάρχης Δαμιανός, ο οποίος είχε τοποθετηθεί υπεύθυνος  για τα γυρίσματα των μαχών. Με στεντόρεια φωνή ο Δαμιανός  καθοδηγεί τους συμπλεκόμενους. Αρχικά, προσπαθεί να βάλει  μια τάξη: «Οι "Πέρσαι" να σβήσουν τα τσιγάρα τους και να βγάλουν  τα ρολόγια τους»... Εν συνεχεία περνάει στη δράση: πυκνώνει και  αραιώνει τις φάλαγγες, διατάζει επίθεση ή υποχώρηση, ζητάει  περισσότερους «νεκρούς» και αγριότερα χτυπήματα. Ακόμη,  παρατηρεί με ιερή αγανάκτηση τους Πέρσες «αθάνατους» που  έχουν πάρει στα σοβαρά την προσωνυμία τους: «Εσύ, παιδί μου,  αθάνατε», φωνάζει, «έχεις φάει 17 σπαθιές! Πότε σκέπτεσαι να  πεθάνεις;»... Η παρατήρηση αποδεικνύεται θαυματουργή και, πάντως,   αποτελεσματικότερη από τις αλλεπάλληλες σπαθιές.  Ο «αθάνατος» Πέρσης, επιτέλους, πεθαίνει. Οικονομικά οφέλη Τις τελευταίες ημέρες, η συνύπαρξη «κοινών θνητών»   και... εστεμμένων στο σετ των γυρισμάτων προκαλεί  σπαρταριστά περιστατικά. Κάποια στιγμή φθάνει και ο  δάσκαλος του χωριού. Παρουσιάζεται στον διάδοχο και  του ζητεί να φωτογραφηθούν μαζί. Η χάρη τού γίνεται  αλλά ο δάσκαλος θέλει και φόντο... Δίνεται λοιπόν η  σχετική εντολή και 6 ιππείς δημιουργούν το απαραίτητο φόντο.  Η φωτογραφία πετυχαίνει. Ο δάσκαλος χαιρετά και φεύγει   ευχαριστημένος. Ο Τύπος της εποχής καταγράφει τα οφέλη της Ελλάδας από  το γύρισμα της ταινίας: «Για την οικονομικώς δυσπραγούσα περιφέρειάν μας η ταινία αυτή υπήρξε από κάθε άποψη σωτηρία. Από τα περίπου  22 εκατ. δολάρια που προβλέπεται ως στόχος της ταινίας (εκτός  των μισθών των ηθοποιών) υπολογίζεται ότι πλέον των 14 εκατ.  διετέθησαν ενταύθα. Εκατοντάδες εργατοτεχνίτες απασχολήθηκαν  επί τρίμηνον με ικανοποιητικό ημερομίσθιον, το εμπόριον εκινήθη  λίαν επικερδώς και τα ξενοδοχεία του Λουτρακίου και του Ξυλοκάστρου απέκτησαν πρωτοφανή χειμερινήν κίνησιν. Χαρακτηριστικόν της γενικής οικονομικής ωφελείας των κατοίκων είναι ότι διά τας ανάγκας των στούντιο της Λίμνης Βουλιαγμένης ηγοράσθη όλη η διαθέσιμος  ξυλεία από τα ξυλεμπορικά καταστήματα του Λουτρακίου, Κορίνθου,  Κιάτου και Ξυλοκάστρου». Τελικά, η όλη ιστορία γυρίσματος του «Λέοντα της Σπάρτης» στην  Ελλάδα των αρχών του '60 είναι προφανές ότι, όσο την ανασκαλεύουμε,  αφήνει μια μελαγχολική γεύση. Γιατί αυτό που συνέβαινε  πριν από 45 χρόνια, και ήταν όμορφο αλλά και προσοδοφόρο  για τη χώρα, τώρα να μη συμβαίνει; Γιατί δεν υπάρχουν πια  εμπνευσμένοι Έλληνες όπως ο Σκούρας; 'Η γιατί, εάν υπάρχουν, δεν διευκολύνονται από το ελληνικό κράτος, παρά εγκλωβίζονται  στις γραφειοκρατικές και μικροπολιτικές δαγκάνες του;  Και με την συμμετοχή φυσικά των εικονιζόμενων Περαχωριτών  Ο Σπύρος Π. Σκούρας (28 Μαρτίου, 1893 – 16 Αυγούστου, 1971) ήταν Ελληνικής καταγωγής Αμερικανός, διευθυντικό στέλεχος σε κινηματογραφικές εταιρείες και πρόεδρος της 20th Century Fox από το 1942 έως και το 1962. Ο εγγονός του Σπύρος Σκούρας