Αγιοι Θεόδωροι: Νέες πρωτιές για το ελαιόλαδο – φάρμακο από τους Αγίους Θεοδώρους

 


Ως φαρμακευτικό προϊόν θα μπορούσε να διατεθεί και καταναλωθεί το ελαιόλαδο που και φέτος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, έβγαλε ο ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αγ. Θεοδώρων Σωτήρης Λημνιώτης.

Ήδη στο βιογραφικό του έχει καταχωρηθεί η πρώτη επιτυχία, όταν πέρσι για το ελαιόλαδο από την ίδια ποικιλία ελιάς την Κορωνέικη, απέσπασε από το συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Ελαιοκανθάλης στο πλαίσιο των «Olympia Health & Nutrition Awards» το «χρυσό τιμητικό δίπλωμα», στις 3 Ιούνη του 2016. Την ίδια ημέρα είχε βραβευτεί και για το πρότυπο ελαιοτριβείο που διαθέτει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός με τιμητικό δίπλωμα, ως το δεύτερο παγκοσμίως καλύτερο ελαιοτριβείο, που ενδιαφέρεται για την παραγωγή ελαιόλαδου «με ισχυρισμό υγείας».
Σύμφωνα με τις αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν και φέτος από το Φαρμακευτικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και από τον καθηγητή του Προκόπη Μαγιάτη, πιστοποιήθηκε ότι στο ελαιόλαδό του οι πολυφαινόλες για την προστασία της υγείας έφτασαν τις 2.750, αριθμός αρκετά υψηλότερος από τον αντίστοιχο βραβευμένο περσινό, που ήταν 2.169. Την ίδια στιγμή, η ελαιοκανθάλη, μία από τις βασικές φαινόλες, έχει ξεπεράσει τις 1.000.
«Όπως ο ίδιος ο Προκόπης Μαγιάτης μου είπε, πλέον αυτό το λάδι είναι προϊόν φαρμακευτικό και θα πρέπει να το φυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού», μας λέει με υπερηφάνεια ο Σωτήρης Λημνιώτης, ο οποίος δηλώνει ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τις εξελίξεις.

Μετά τις βραβεύσεις, στόχος η τυποποίηση

Στα μελλοντικά του σχέδια, που είναι υπό συζήτηση τόσο με τον συνεταιρισμό όσο και με την ΕΑΣ Κορίνθου, με την οποία, όπως μας είπε ο Σωτήρης Λημνιώτης, βρίσκεται σε άμεση επαφή και έχει την αμέριστη συνεργασία και συμπαράστασή τους, «είναι να προχωρήσω στην τυποποίησή του, ενώ παράλληλα στόχος είναι να αποκτήσει και όνομα. Θεωρώ ότι του χρόνου θα μπορέσει να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Προχωράμε σιγά σιγά και ανεβαίνουμε ένα ένα τα σκαλοπάτια», τόνισε.

Ήδη, όπως σημειώνει, για τη φετινή παραγωγή έχει προχωρήσει σε συζητήσεις και έχει δεχτεί προτάσεις για τη διάθεσή του σε ιδιώτες. Σε ό,τι αφορά το περσινό λάδι, όπως μας είπε, το κράτησε για ιδία κατανάλωση, αλλά και για πολύ κοντινούς φίλους, που είχαν την ευκαιρία να το γευτούν.

Η ποικιλία κάνει την διαφορά

Η φετινή παραγωγή του συγκεκριμένου ελαιολάδου έφτασε τα 200 κιλά, εν αντιθέσει με την περσινή βραβευμένη, που ήταν 120 κιλά. «Δεν είναι μεγάλη η ποσότητα και η απόδοση δεν ήταν υψηλή. Όμως, θεωρώ ότι η τιμή του, σύμφωνα με πρώτες συζητήσεις που έχω κάνει, φαίνεται ότι θα κυμανθεί ιδιαίτερα υψηλά, αλλά ακόμα αυτή δεν έχει σταθεροποιηθεί. Όλα όμως δείχνουν ότι το… χάσιμο που έχω από την απόδοση του λαδιού, θα το κερδίσω πίσω από την υψηλή τιμή», τονίζει ο Σωτήρης Λημνιώτης.

Τη συγκεκριμένη ποικιλία ελιάς την καλλιεργεί σε ένα κτήμα 12 στρεμμάτων. Αξιομνημόνευτο και συνάμα αξιοπερίεργο είναι ότι ακριβώς δίπλα από το συγκεκριμένο κτήμα έχει ακόμα ένα στο οποίο καλλιεργεί την ποικιλία Μανάκι. Την ίδια ημέρα, οδηγήθηκαν προς ελαιοποίηση στο πρότυπο ελαιοτριβείο και οι δύο ποικιλίες. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων έδειξαν ότι η το λάδι που προήλθε από την ποικιλία Μανάκι είχε 580 πολυφαινόλες, ενώ αυτό της ποικιλίας Κορωνέικης 2.750. Μάλιστα, ερωτώμενος αν οι ίδιες τιμές σε πολυφαινόλες έχουν αναφερθεί και σε άλλες περιπτώσεις στην περιοχή, μας είπε ότι ακόμα ένας παραγωγός, του οποίου το κτήμα βρίσκεται σε απόσταση 4-5 χιλιομέτρων από τα δικά του, την ίδια μέρα προχώρησε σε ελαιοποίηση, αλλά οι αναλύσεις έδειξαν ότι το λάδι του διαθέτει 1.480 πολυφαινόλες.
Για το πού οφείλεται η παραγωγή του συγκεκριμένου ελαιόλαδου, ο ίδιος εστιάζει σε δύο παράγοντες. «Δεν είμαι ειδικός, όμως όλοι ψάχνουμε να ανακαλύψουμε πού οφείλεται αυτό. Πιστεύω όμως, ότι βασικό ρόλο παίζει η συγκεκριμένη ποικιλία της ελιάς, η Κορωνέικη», μας λέει. Ως δεύτερο παράγοντα αναφέρει την πρωιμότητα του καρπού: «Όσο πιο νωρίς μαζεύεις και όσο πιο πράσινος και άγουρος είναι ο καρπός, τόσο πιο υψηλές πολυφαινόλες έχει», επισημαίνει. Οι ελιές από τις οποίες προήλθε το ελαιόλαδο, όπως μας είπε, είναι μόλις πέντε ετών: «Ακόμα δεν έχουν φτάσει στο φουλ της παραγωγής τους. Ίσως, όταν φτάσουν, να καταφέρω να βγάλω ακόμα και 1 τόνο λάδι. Όμως, δεν ξέρω αν θα πέσουν ή αν θα ανέβουν οι πολυφαινόλες. Κάθε χρόνο μπορεί η κατάσταση να είναι τελείως διαφορετική».