Δεν πρόκειται περί πόλεως αλλά του γιοφυριού της. Το περίφημο γεφύρι της Άρτας. Μόνο που εδώ είναι το γεφύρι των Ισθμίων. Μετά από ταλαιπωρία των πολιτών που ίσως διήρκησε και χρόνο και αφού «σηκώθηκε» άρον-άρον μετά την γενική κατακραυγή απάντων, θυμίζοντας τον Βέγγο.
-Σήκω Τρύφωνα! Σήκω ρεζίλι της Πλατανιάς!
Ξάπλωσε και πάλι φαρδιά πλατιά στο βυθό του καναλιού, έτσι απροειδοποίητα. Φαινόμενο καθόλου άγνωστο στη χώρα μας αφού όλα δουλεύουν στο πόδι με απίστευτη προχειρότητα και καμία ευθύνη. Έτσι βρέθηκαν προ εκπλήξεως όσοι καθημερινά χρησιμοποιούσαν τη γέφυρα για να πάνε στις δουλειές τους και κύρια οι γονείς, μαθητές και δάσκαλοι που ερχόμενοι από Ίσθμια, Κυρά Βρύση. Αναγκάστηκαν να κάνουν το παλιό κυκλικό γνώριμο δρομολόγιο που τους έβγαλε έξω από το ωράριο με τα γνωστά αποτελέσματα και αναστάτωση.
Εντάξει το γνωρίζουμε, το έχουμε ήδη εμπεδώσει, πως κάθε καινούργια κυβέρνηση τοποθετεί τα δικά της όλως τυχαίως φτωχά μυαλά και κενά ιδεών που ξέμειναν από δημόσιες θέσεις σε τέτοιες καίριες θέσεις που λογίζονται υποδεέστερες, πλην όμως για μας τους πολίτες είναι ζωτικής σημασίας. Έτσι δεν περιμένουμε να κάνουν κάτι προς όφελος του φτωχού κοσμάκη, του μεροκαματιάρη, έστω να νοιαστούν στο ελάχιστο. Να βγάλουν μιαν ανακοίνωση κάτι, να ενημερώσουν τους πολίτες, τίποτα.
Είναι η νέα έννοια της δημοκρατίας. Αποφασίζουμε εν μια νυκτί και πράττουμε.
Για να σας δώσω να καταλάβετε πως λειτουργεί το δημόσιο. Μέσα σε 3 χρόνια υπεύθυνος για το ταχυδρομείο Λουτρακίου έκανα 3 έγγραφες αναφορές στους άνωθεν μου αργόσχολους, που τους υπεδείκνυα τον τρόπο για την σωστή λειτουργία του ταχυδρομείου στο Λουτράκι. Που προκαλώ αν υπάρχει δεύτερος να με ενημερώσει, ανά την Ελλάδα. Δεν με άκουσαν, με έγραψαν κανονικά. Δεν έμεινα όμως έτσι. Τους ζήτησα να μετατεθώ αλλού και σαν απλός διανομέας αρκεί να μη γίνομαι συνένοχος μαζί τους. Δεν μπορούσα να αντικρίζω τους συμπολίτες μου και να τους δικαιολογούμαι πουτανοειδώς [όπως έλεγαν και στο στρατό] προσπαθώντας να πείσω το μαύρο για άσπρο. Έτσι νομίζω πράττει κάποιος που έχει σεβασμό στον εαυτό του πρώτα και μετά στην κοινωνία. Δεν μπορούσα να κάτσω στην καρέκλα και να το παίζω προϊστάμενος και να αδιαφορώ για την ταλαιπωρία του κόσμου; Δεν το έκανα γι΄ αυτό έφυγα από τον τόπο μου και πήγα 40 χιλιόμετρα μακρύτερα. Και εκεί τα ίδια πάλι αναφορές για την σωστή λειτουργία της υπηρεσίας μας αλλά και από εκεί αδιαφορία. Όλοι για την καρέκλα, κανείς για το γενικό καλό. Πάλεψα με τον απλό κόσμο για την [όσο γινόταν] καλύτερη αντιμετώπιση της αδιαφορίας από τη κεντρική διοίκηση. Τώρα αν το κατάφερα αρμόδιοι είναι να απαντήσουν οι Αγιοθοδωρίτες που με ανέχονταν για 3 χρόνια.
Πιστεύω η κύρια ευθύνη και αποκλειστική είναι των δημοτικών αρχών διαχρονικά. Έπεσαν στο Λουτράκι απίστευτα ποσά που θα μπορούσαν να είχαν λύσει το πρόβλημα δια παντός. Όχι της μιας γέφυρας αλλά και της δεύτερης της Ποσειδωνίας που όλο τυχαίως αν και έχει περισσότερη χρήση από τα οχήματα δεν έχει τόσες μεγάλες και πολλές ξάπλες στο βυθό. Ο άρτος και το θέαμα ήταν οι έγνοιες τους και όχι τα έργα ζωτικής σημασίας. Να μου πείτε ποιος να τα σκεφτεί βλέπετε τα επιτελεία τους και σε πιάνει απελπισία. Ούτε μια σκέψη, ένα όνειρο, γι΄ αυτόν τον έκπτωτο παράδεισο…
Απλά οι αντιδράσεις από την ανατολική γέφυρα είναι ανύπαρκτες έως χλιαρές και άλλο που δεν θέλουν αυτοί. Μη ξεχνάτε πως ήμουν και ο πρώτος [χωρίς να διεκδικώ κάτι] που είχε αναδείξει το θέμα το γεφυριού των Ισθμίων και μετά ξύπνησαν κάτι όψιμοι δημοκάπηλοι και το άρπαξαν σαν τα όρνεα, ως συνήθως.
christospanteleou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου