Ένας βιότοπος με πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και μεγάλη ιστορία που προκαλεί έκπληξη από τα πολλά και σπάνια είδη της χλωρίδας και της πανίδας που φιλοξενεί.
Η λίμνη Βουλιαγμένη αναφέρεται και με τις ονομασίες λίμνη Ηραίου, λίμνη Βουλιαγμένη Περαχώρας και λίμνη Βουλιαγμένη Λουτρακίου. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή με την ονομασία Γοργωπίς, που προέρχεται από τον μύθο της κόρης του Μεγαρέα και σύζυγο του Κορίνθου, Γόργης, που πνίγηκε στα νερά της μην μπορώντας να αντέξει τον θάνατο των παιδιών της. Μια άλλη αρχαία ονομασία της λίμνης ήταν Εσχατιώτις από την γεωγραφική της θέση. Σε όλη την την γύρω περιοχή έχουν βρεθεί ερείπια συνεχούς κατοίκησης από το 3000 π.Χ., ενώ κοντά στο κανάλι της έχουν έρθει στο φως ίχνη οικισμού που ανάγονται στην πρωτοελλαδική περίοδο. Η στρατηγική της θέση την έκανε διαχρονικό σημείο έριδας με σκοπό τον έλεγχο του Κορινθιακού κόλπου μεταξύ των αρχαίων Μεγαρέων και Κορινθίων. Οι ιστορικές αναφορές λένε ότι οι Μεγαρείς είχαν χτίσει την πόλη Αίγειρο στα βόρεια της λίμνης χωρίς όμως ακόμα να έχουν βρεθεί τα ίχνη της. Βρίσκεται στην άκρη της χερσονήσου της Περαχώρας στο ανατολικό τέλος του Κορινθιακού κόλπου μόλις 2 χιλιόμετρα πιο ανατολικά από το ακρωτήριο του Ηραίου ή Άκρα Μελαγκάβι, όπως αλλιώς ονομάζεται. Το σχήμα της είναι σχεδόν ορθογώνιο με μέγιστο μήκος που φτάνει τα 1,85 χλμ. και μέγιστο πλάτος της τα 950 μέτρα. Η έκταση της φτάνει τα 152 στρέμματα και το μήκος της ακτογραμμής της τα 5,2 χλμ. Στα βόρεια της υψώνονται οι νότιοι πρόποδες των Γερανίων ενώ στα νότια επικοινωνεί με τη θάλασσα μέσω ενός μικρού καναλιού μήκους 85 μέτρων και πλάτους 9 μέτρων. Το κανάλι που κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα είχε σαν αποτέλεσμα την σταδιακή μετατροπή της λίμνης σε βαθιά λιμνοθάλασσα και την αλλαγή των υδρολογικών και οικολογικών της χαρακτηριστικών. Η λίμνη Βουλιαγμένη δεν είναι πλέον ούτε λίμνη, ούτε λιμνοθάλασσα και δεν διατηρεί κάποια υγροτοπικά στοιχεία. Η επικοινωνία με την θάλασσα και το σχετικά μεγάλο βάθος των 50 μέτρων έχει σαν αποτέλεσμα την εποχική δημιουργία ανοξικών συνθηκών στα βαθύτερα στρώματα της λίμνης. Έτσι το υπόστρωμα ττου βυθού καλύπτεται πλέον από ένα στρώμα ιλύος που δημιουργήθηκε από την χρόνια αποδόμηση της χλωρίδας που νέκρωσε από την επικράτηση των τοξικών αερίων στον βυθό. Αυτές, όμως οι συνθήκες δημιουργούν και έναν σπάνιο βιότοπο στον οποίο πρωταγωνιστούν θαλάσσια είδη που είναι ανθεκτικά στις συχνές υδρολογικές αλλαγές. Παράλληλα, οι παραλίες και τα κάθετα βράχια των Γερανίων φιλοξενούν ένα μεγάλο αριθμό χλωρίδας και πανίδας μετατρέποντας τη λίμνη Βουλιαγμένης σε ένα κορυφαίο εξερευνητικό πεδίο.
Η βλάστηση γύρω από τη λίμνη αποτελείται κυρίως από πεύκα, πουρνάρια, αγριελιές, χαρουπιές και σκίνα. Εδώ συναντάει κανείς πολλά ενδιαφέροντα είδη της χλωρίδας, όπως η Bellevalia hyacinthoides, το Limonium corinthiacum, ο κονβόβουλος Convolvulus siculus, η σιληνή Silene sclerocarpa, το Erysimum corinthium, η καμπανούλα Campanula celsii subsp spathulifolia, ο Astragalus epiglottis, η Malcolmia chia, ο Asphodelus fistulosus, το Buglossoides incrassata, η Clypeola jonthlaspi, η Anthyllis hermanniae, το Chenopodiastrum murale, το Galium verrucosum, η Arenaria serpyllifolia, η Hippocrepis ciliata, το Muscari pulchellum, ο Hymenocarpos circinnatus, η Hyoseris scabra, το Bupleurum glumaceum, η Aristolochia microstoma, το αγριόσκορδο Allium ampeloprasum, το Hypecoum imberbe, ο Lotus edulis, η Atractylis cancellata, η Globularia alypum, η Malva cretica, η Matthiola tricuspidata, η Silene apetala, η Sherardia arvensis, η Vicia peregrina, η Valerianella echinata, ο Asteriscus aquaticus, ο Scorpiurus muricatus και η ορχιδέα Anacamptis coriophora subsp fragrans.
Τα κάθετα βράχια, τα πευκοδάση και η ακροθαλασσιά μαγνητίζουν πολλά είδη της ορνιθοπανίδας. Σε όλη την περίμετρο της λίμνης συναντάει κανείς αρκετές αλκυόνες, ενώ σχεδόν μόνιμη είναι η παρουσία των χειμωνογλάρονων. Από τα αρπακτικά στην περιοχή ζούνε φιδαετοί, γερακίνες, πετρίτες, ξεφτέρια, σαΐνια, βραχοκιρκίνεζα, κουκουβάγιες και γκιώνηδες. Στα τέλη του χειμώνα στα ρηχά της λίμνης κυνηγάνε λευκοτσικνιάδες, νανοβουτηχτάρια, μαυροβουτηχτάρια και σκουφοβουτηχτάρια. Άλλα είδη που εμφανίζονται στην περιοχή είναι ο ποταμοσφυριχτής, ο ακτίτης, ο ασημόγλαρος, ο καστανοκέφαλος γλάρος, το ποταμογλάρονο, το τρυγόνι, το γιδοβύζι, η σταχτάρα, ο τσαλαπετεινός, ο κορυδαλλός, το σταβλοχελίδονο, το σπιτοχελίδονο, η νεροκελάδα, η λιβαδοκελάδα, η λευκοσουσουράδα, η κιτρινοσουσουράδα, ο τρυποφράχτης, ο κοκκινολαίμης, οι καρβουνιάρης, ο σταχτοπετρόκλης, η ασπροκωλίνα, ο μαυρολαίμης, ο γαλαζοκότσυφας, η τσίχλα, το κοτσύφι, ο βραχοτσοπανάκος, ο μαυροσκούφης, ο μαυροτσιροβάκος, ο κοκκινοτσιροβάκος, ο σταχτομυγοχάφτης, η γαλαζοπαπαδίτσα, ο καλόγερος, ο αιγίθαλος, ο αετομάχος, η κίσσα, η καρδερίνα, ο φλώρος και το σιρλοτσίχλονο.
Από τα αμφίβια εδώ ζούνε μόνο πρασινόφρυνοι, ενώ από τα ερπετά απαντώνται κρασπεδοχελώνες, τυφλίτες, σαμιαμίδια, κυρτοδάκτυλοι, τρανόσαυρες, σιλιβούτια, αβλέφαροι, λιακόνια, έφιοο, λαφιάτες, σαπίτες, δεντρογαλιές, σαΐτες, αγίοφιδα και σπιτόφιδα. Από τα θηλαστικά στην περιοχή ζούνε αλεπούδες, πετροκούναβα, νυφίτσες, σκατζόχοιροι και πολλές νυχτερίδες, ενώ συχνά στα ανοιχτά του Κορινθιακού παρατηρεί κανείς κοπάδια από ρινοδέλφινα. Πολλά ιδιαίτερα είδη της υποβρύχιας πανίδας ζούνε στον βυθό της λίμνης. Αν και η κατάδυση με μπουκάλες απαγορεύεται στην λίμνη Βουλιαγμένη, εντούτοις μπορεί κανείς με μια απλή μάσκα να δει πολλά σπάνια μικρά ζώα της θάλασσας. Από τα ψάρια ξεχωρίζουν διάφορα είδη από σακοράφες και σαλιάρες και από τα περίπου 200 είδη μαλάκιων που ζούνε εδώ στην κορυφή βρίσκεται το εντυπωσιακό φεγγαρόκτενο (Pecten jacobaeus). Είναι εντυπωσιακό ότι στα πιο βαθειά σημεία της λίμνης ο βυθός καλύπτεται στην κυριολεξία από ένα στρώμα από αμέτρητους οφίουρους αστερίες.
Η βλάστηση γύρω από τη λίμνη αποτελείται κυρίως από πεύκα, πουρνάρια, αγριελιές, χαρουπιές και σκίνα. Εδώ συναντάει κανείς πολλά ενδιαφέροντα είδη της χλωρίδας, όπως η Bellevalia hyacinthoides, το Limonium corinthiacum, ο κονβόβουλος Convolvulus siculus, η σιληνή Silene sclerocarpa, το Erysimum corinthium, η καμπανούλα Campanula celsii subsp spathulifolia, ο Astragalus epiglottis, η Malcolmia chia, ο Asphodelus fistulosus, το Buglossoides incrassata, η Clypeola jonthlaspi, η Anthyllis hermanniae, το Chenopodiastrum murale, το Galium verrucosum, η Arenaria serpyllifolia, η Hippocrepis ciliata, το Muscari pulchellum, ο Hymenocarpos circinnatus, η Hyoseris scabra, το Bupleurum glumaceum, η Aristolochia microstoma, το αγριόσκορδο Allium ampeloprasum, το Hypecoum imberbe, ο Lotus edulis, η Atractylis cancellata, η Globularia alypum, η Malva cretica, η Matthiola tricuspidata, η Silene apetala, η Sherardia arvensis, η Vicia peregrina, η Valerianella echinata, ο Asteriscus aquaticus, ο Scorpiurus muricatus και η ορχιδέα Anacamptis coriophora subsp fragrans.
Τα κάθετα βράχια, τα πευκοδάση και η ακροθαλασσιά μαγνητίζουν πολλά είδη της ορνιθοπανίδας. Σε όλη την περίμετρο της λίμνης συναντάει κανείς αρκετές αλκυόνες, ενώ σχεδόν μόνιμη είναι η παρουσία των χειμωνογλάρονων. Από τα αρπακτικά στην περιοχή ζούνε φιδαετοί, γερακίνες, πετρίτες, ξεφτέρια, σαΐνια, βραχοκιρκίνεζα, κουκουβάγιες και γκιώνηδες. Στα τέλη του χειμώνα στα ρηχά της λίμνης κυνηγάνε λευκοτσικνιάδες, νανοβουτηχτάρια, μαυροβουτηχτάρια και σκουφοβουτηχτάρια. Άλλα είδη που εμφανίζονται στην περιοχή είναι ο ποταμοσφυριχτής, ο ακτίτης, ο ασημόγλαρος, ο καστανοκέφαλος γλάρος, το ποταμογλάρονο, το τρυγόνι, το γιδοβύζι, η σταχτάρα, ο τσαλαπετεινός, ο κορυδαλλός, το σταβλοχελίδονο, το σπιτοχελίδονο, η νεροκελάδα, η λιβαδοκελάδα, η λευκοσουσουράδα, η κιτρινοσουσουράδα, ο τρυποφράχτης, ο κοκκινολαίμης, οι καρβουνιάρης, ο σταχτοπετρόκλης, η ασπροκωλίνα, ο μαυρολαίμης, ο γαλαζοκότσυφας, η τσίχλα, το κοτσύφι, ο βραχοτσοπανάκος, ο μαυροσκούφης, ο μαυροτσιροβάκος, ο κοκκινοτσιροβάκος, ο σταχτομυγοχάφτης, η γαλαζοπαπαδίτσα, ο καλόγερος, ο αιγίθαλος, ο αετομάχος, η κίσσα, η καρδερίνα, ο φλώρος και το σιρλοτσίχλονο.
Από τα αμφίβια εδώ ζούνε μόνο πρασινόφρυνοι, ενώ από τα ερπετά απαντώνται κρασπεδοχελώνες, τυφλίτες, σαμιαμίδια, κυρτοδάκτυλοι, τρανόσαυρες, σιλιβούτια, αβλέφαροι, λιακόνια, έφιοο, λαφιάτες, σαπίτες, δεντρογαλιές, σαΐτες, αγίοφιδα και σπιτόφιδα. Από τα θηλαστικά στην περιοχή ζούνε αλεπούδες, πετροκούναβα, νυφίτσες, σκατζόχοιροι και πολλές νυχτερίδες, ενώ συχνά στα ανοιχτά του Κορινθιακού παρατηρεί κανείς κοπάδια από ρινοδέλφινα. Πολλά ιδιαίτερα είδη της υποβρύχιας πανίδας ζούνε στον βυθό της λίμνης. Αν και η κατάδυση με μπουκάλες απαγορεύεται στην λίμνη Βουλιαγμένη, εντούτοις μπορεί κανείς με μια απλή μάσκα να δει πολλά σπάνια μικρά ζώα της θάλασσας. Από τα ψάρια ξεχωρίζουν διάφορα είδη από σακοράφες και σαλιάρες και από τα περίπου 200 είδη μαλάκιων που ζούνε εδώ στην κορυφή βρίσκεται το εντυπωσιακό φεγγαρόκτενο (Pecten jacobaeus). Είναι εντυπωσιακό ότι στα πιο βαθειά σημεία της λίμνης ο βυθός καλύπτεται στην κυριολεξία από ένα στρώμα από αμέτρητους οφίουρους αστερίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου