Ενενήντα χρόνια πριν, κάποιοι ΔΙΩΚΤΕΣ προσπάθησαν να διώξουν τη Θεωρία της Εξέλιξης σε μια ιλαροτραγική δίκη που πέρασε στην ιστορία ως Δίκη των Πιθήκων. Σήμερα, άλλοι ΟΜΟΤΕΧΝΟΙ τους προσπάθησαν να διώξουν τον Τοκετό στο Σπίτι, με ένα σουρεαλιστικό κατηγορητήριο. Αλλά, ατυχώς, γι’ αυτούς η Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης συνέβη να διαθέτουν γνώση, ευθυκρισία και ευαισθησία. Στοιχεία ικανά να ακυρώνουν σκευωρίες
Στις 10/01/2014, η τεκμηριωμένη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης σε μια ασυνήθιστη δίκη, έβαλε τέλος στην ταλαιπωρία 79 ανθρώπων, (γονιών, γιατρών και μιας μαίας) με την πανηγυρική αθώωσή τους από όλες τις ανυπόστατες κατηγορίες.
Το ερώτημα που προκύπτει απ’ αυτή την υπόθεση είναι απλό: «Πώς 79 άνθρωποι βρέθηκαν στο εδώλιο του κατηγορούμενου, επειδή το μόνο που είχαν κάνει ήταν οι μεν γονείς να επιλέξουν να φέρουν το παιδί τους στον κόσμο στο πιο ανθρώπινο περιβάλλον που υπάρχει (δηλαδή, το σπίτι τους), οι δε γιατροί να βεβαιώσουν το αυτονόητο ότι μια γυναίκα γέννησε;»
Δεδομένου ότι η διερεύνηση κάθε υπόθεσης ευλόγως ξεκινάει από την καίρια ερώτηση «ποιός ωφελείται;», θεωρώ ότι εάν τοποθετήσουμε τα γεγονότα και τα πρόσωπα στο χρόνο, είναι πιθανό να αντιληφθούμε ποιος είχε όφελος από όλη αυτή την πολυεπίπεδη εκστρατεία (με μηνύσεις, δίκες, κ.α), κατά του τοκετού στο σπίτι.
Πριν περίπου 5 χρόνια ένα ζευγάρι που επέλεξε αυτοβούλως να γεννήσει σπίτι του, έκανε μήνυση για «σωματική βλάβη» στη μαία που διενήργησε τον τοκετό και στη φυσιοθεραπεύτρια που παραβρέθηκε σ’ αυτόν. Μάρτυρες κατηγορίες ήταν η γνωστή μαία-μάρτυρας που εμφανίζεται ως πρόεδρος του Συλλόγου Μαιών Θεσσαλονίκης και ένας γυναικολόγος. Οι δύο επαγγελματίες υγείας καταδικάστηκαν πρωτόδικα για απλή σωματική βλάβη. [Σημείωση: Στις 08/11/2013 αθωώθηκαν και οι δύο στο Εφετείο)
Το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας (ΣΕΥΠ) διεξήγαγε έρευνα, εξέτασε 10 γιατρούς, δεν διαπίστωσε κανένα αδίκημα, και για αυτό δεν παρέπεμψε το θέμα στον Εισαγγελέα (πράγμα που υποχρεούται εκ του νόμου να κάνει κάθε φορά που διαπιστώνει κάποιο αδίκημα).
Περιέργως, η εμφανιζόμενη ως πρόεδρος του Δ.Σ του Συλλόγου Μαιών (στο οποίο είχε κοινοποιηθεί νομίμως το πόρισμα του ΣΕΥΠ, που είναι ο ανώτερος κρατικός πραγματογνώμονας σε θέματα υγείας), αγνόησε το ΣΕΥΠ και το Πόρισμά του και επανήλθε με νέα, πολυσέλιδη μηνυτήρια αναφορά, στην οποία κατηγορούσε 10 γιατρούς για ψευδείς βεβαιώσεις γέννησης, 1 μαία για μη διαχείριση πλακούντα σε τοκετό στο σπίτι, και 68 γονείς για…. μόλυνση περιβάλλοντος με τους άκρως «επικίνδυνους» και «μολυσματικούς» πλακούντες.
Στην εν λόγω μηνυτήρια αναφορά, οι μητέρες χαρακτηριζόμασταν από το Δ.Σ του Συλλόγου Μαιών ως «φερόμενες μητέρες» που καταστρέψαμε τους πλακούντες, οι οποίοι «ήταν η μόνη απόδειξη ότι γεννήσαμε τα παιδιά μας», (!) και, επιπλέον, γινόταν τεχνηέντως και σκοπίμως επτά αναφορές σε «κυκλώματα εμπορίας βρεφών», χωρίς πουθενά να αμφισβητείται ότι είμαστε γονείς των παιδιών μας.
Η Εισαγγελέας που ανέλαβε την υπόθεση, μας έστειλε στο εδώλιο του κατηγορουμένου χωρίς να μας καλέσει σε απολογία, ως καταστροφείς του περιβάλλοντος, με ένα κατηγορητήριο-αντίγραφο της μήνυσης του Συλλόγου Μαιών. Μοναδική μάρτυρας κατηγορίας εναντίον 79 ανθρώπων, η γνωστή μαία.
Εξ’ αυτού και μια πρώτη απορία: Το ζευγάρι που στάθηκε η αιτία ώστε το ΔΣ του Συλλόγου Μαιών να προχωρήσει σε μηνύσεις εναντίον τόσων ανθρώπων, γέννησε την ίδια περίοδο που γεννήσαμε και οι υπόλοιποι. Η μαία που παραβρέθηκε στον τοκετό ήταν συγκατηγορούμενή μας για «μη διαχείριση του πλακούντα» τους. Μ’ άλλα λόγια, με ένα μυστήριο τρόπο, το ζευγάρι αυτό ΕΞΑΙΡΕΘΗΚΕ από το κατηγορητήριο αλλά ο πλακούντας τους ΟΧΙ. (!)
Στις 08/11/2013 εκδικάστηκε στο Εφετείο η υπόθεση της μαίας και της φυσιοθεραπεύτριας, που είχαν κατηγορηθεί για απλή σωματική βλάβη. Μοναδική μάρτυρας κατηγορίας, η γνωστή μαία. Η απόφαση του Εφετείου: ΑΘΩΩΣΗ
Στις 10/01/2014 εκδικάστηκε η Δίκη των 79. 77 άνθρωποι, οι οικογένειές τους, μάρτυρες, δικηγόροι όλοι παρόντες. Μοναδική μάρτυρας κατηγορίας, η γνωστή μαία.
Ο πρώην Πρόεδρος του Ι.Σ.Θ , κ. Νικολαϊδης, καταθέτοντας μετά λόγου γνώσεως, υπερασπίστηκε αφενός το δικαίωμα κάθε γυναίκας να γεννάει όπως επιλέγει, και αφετέρου τους συναδέλφους του, που έπραξαν το αυτονόητο, βεβαιώνοντας ότι ήταν αυταπόδεικτο.
Ο ιατροδικαστής κ. Τσούγκας κατέστησε σαφές ότι ο πλακούντας δεν είναι απόβλητο και ότι άλλα κίνητρα πρέπει να αναζητηθούν πίσω από μια τέτοια δίωξη.
Ο πατέρας μου, Κλεάνθης Γρίβας, ως μάρτυρας τόνισε ότι πίσω από την σκευωρία κατά του τοκετού στο σπίτι και τη δίωξη των 79 υπάρχουν άνομα οικονομικά συμφέροντα (επιχειρηματικά και συντεχνιακά).
Τα επιχειρηματικά αφορούν (α) τις εταιρείες διαχείρισης βιολογικών αποβλήτων (που ανταγωνίζονται λυσσαλέα για την ανάληψη του «έργου»), (β) τις εταιρίες εκμετάλλευσης του πλακούντα (για την παρασκευή καλλυντικών και την καλλιέργεια βλαστοκυττάρων), και (γ) τις ιδιωτικές κλινικές που παρέχουν «τοκετό σαν στο σπίτι». Τα συντεχνιακά αφορούν την μονοπώληση των τοκετών στο σπίτι από μαίες δημοσίους υπαλλήλους που, ως τέτοιες, δεν μπορούν ούτε να παρέχουν ιδιωτικό έργο ούτε και να συνεργάζονται ή να προβάλλουν τον «τοκετό σαν στο σπίτι», που γίνεται σε μία μόνο ιδιωτική κλινική της Θεσσαλονίκης.
Οι γονείς δήλωσαν ότι, ανεξάρτητα από την έκβαση της σουρεαλιστικής δίωξης, ποτέ δεν θα παρέδιδαν το «τον πλακούντα, δέντρο της ζωής σε εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων». Όλοι μας θα κάναμε και πάλι αυτό που ήδη είχαμε κάνει (και για το οποίο προκάλεσε τη δίωξη και την ταλαιπωρία μας ο Σύλλογος Μαιών Θεσσαλονίκης): Θα φυτεύαμε τον πλακούντα μας σε ιδιόκτητο χώρο με ένα δενδράκι, τιμώντας τη ζωή και όχι αποτιμώντας… τα διαφεύγοντα κέρδη.
Ο Εισαγγελέας, σε μια αγόρευση είπε ότι αυτή η υπόθεση θα έπρεπε εξαρχής να έχει τεθεί στο αρχείο και κανείς μας δεν θα έπρεπε να υποστεί αυτή την επώδυνη διαδικασία. Ακόμη σπουδαιότερο, όπως είπε: «Μου είναι αδύνατον να χαρακτηρίσω τον πλακούντα μιας γυναίκας, απόβλητο».
Αν όλοι οι Εισαγγελείς και οι Δικαστές αυτής της χώρας ήταν τόσο αξιοπρεπείς και επιμελείς, σήμερα όλα θα ήταν διαφορετικά.
Από την αρχή είχα δηλώσει σε κάθε συνέντευξη ή κείμενό μου ότι δεν είχα αγωνία για το αποτέλεσμα της δίκης. Νιώθω τυχερή που το βίωσα όλα αυτό, γιατί έτσι βάλαμε όλοι μαζί το δικό μας λιθαράκι στην προάσπιση του δικαιώματος των γυναικών να επιλέγουν.
- Οι άνθρωποι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι κάθε φυσική δραστηριότητα που δεν παράγει κέρδος για το σύστημα αντιμετωπίζεται ως επικίνδυνη.
- Οι γυναίκες ποτέ δεν θα επιλέξουν να έχουν στην γέννα τους ή στα μαθήματα προετοιμασίας γέννας, μαίες που διώκουν μητέρες και θεωρούν μολυσματικά απόβλητα τους πλακούντες.
- Οι γυναικολόγοι δεν θα ξαναχρησιμοποιήσουν μαίες που διώκουν μητέρες προκειμένου να προβάλλουν παροχές των ιδιωτικών τους κλινικών.
- Οι δημοσιογράφοι (!) που λειτούργησαν ως γραφείο Τύπου του διώκτη, αποσιωπώντας την άποψη του κατηγορούμενου, μπορούν τώρα να αποκρύψουν και τις δύο αθωωτικές αποφάσεις: αυτή που αφορά τη μαία και τη φυσιοθεραπεύτρια και αυτή που αφορά τους 79.
Σε αυτή την διαδρομή, γνώρισα λίγους ποταπούς και πολλούς υπέροχους ανθρώπους, συμπαραστάτες και συναγωνιστές. Για όσα ζήσαμε, νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη.
Όταν ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα, ενάντια σε άνομα οικονομικά (επιχειρηματικά οικονομικά και συντεχνιακά) συμφέροντα είχα δώσει δημόσια την υπόσχεση στους δύο εκλιπόντες συγκατηγορούμενους μας, τη γυναικολόγο Μιλένα Ρούσκοβα και τον Δημήτρη Φαναριώτη (που «έφυγε» αφήνοντας 3 ορφανά και την χήρα του Όλγα Χαλκίδου, συγκατηγορούμενη), ότι θα βάζαμε τα δυνατά μας για να καλύψουμε κάπως την «απουσία» τους απ’ αυτό τον αγώνα.
Είχα υποσχεθεί στην κόρη μου ότι θα έδινα αυτόν τον αγώνα, για να μπορεί αύριο αυτή και μόνο αυτή να αποφασίζει για το σώμα της και την γέννα της.
Όσο άκουγα την Πρόεδρο Πράσα Μαγδαληνή και τον Εισαγγελέα Κωνσταντίνου Νικόλαο στο Δικαστήριο, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι μάλλον κατάφερα να τιμήσω την υπόσχεσή μου.
Ένα μεγάλο Ευχαριστώ από καρδιάς στους δικηγόρους μας, που δεν έκαναν απλά την δουλειά τους, αλλά έδωσαν μια μεγάλη μάχη.
Ένα μεγάλο Ευχαριστώ σε όλους εσάς, γνωστούς και άγνωστους, που με ένα μήνυμα, μια λέξη, μας δίνατε τόσους μήνες κουράγιο και πίστη ότι η προσπάθειά μας έχει νόημα.
Ευχαριστώ και όσους μας διέβαλλαν, διέδωσαν ψεύδη, μας έβρισαν, γιατί εμάς οι απειλές και η χυδαιότητα μας πεισμώνουν και μας δυναμώνουν.
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα μακρινή ήταν μια κακιά γυναίκα, η Κρουέλα ντε Βιλ που έκλεβε πλακούντες και τους πουλούσε για να γίνουν κρέμες και βλαστοκύτταρα… Όταν έμαθε ότι κάποιες μανούλες κατάφεραν να γλυτώσουν τους πλακούντες από τα νύχια της, λύσσαξε και άρχισε να τις καταδιώκει και να τις απειλεί… Όμως οι μανούλες δεν φοβήθηκαν και έκρυψαν τους πλακούντες στις αυλές τους, κάτω από όμορφα δεντράκια. Η Κρουέλα ντε Βιλ έχασε την ψυχραιμία της και άρχισε να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, μέχρι που κατέληξε σε ένα μέρος που κλείνουν όλους αυτούς τους ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα. Μια φορά κι έναν καιρό η Κρουέλα ντε Βιλ (δηλαδή η κακιά της πόλης) έγινε σκέτη Κρουέλα και οι αυλές γέμισαν όμορφα δεντράκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου