Τυχαία βρέθηκε στο δρόμο μας αυτός ο σκορπιός και αποφασίσαμε να το δημοσιεύσουμε διότι δεν είναι εύκολη η αναζήτησή του και η παρουσία του λόγο του ότι παραμένει κρυμμένος κάτω από πέτρες και διάφορα κοιλώματα όπου βρίσκει καταφύγιο.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Το δηλητήριο των σκoρπιών είναι µίγµα υδατοδιαλυτών ουσιών και περιέχει βλενοπολυσακχαρίτες, µικρές ποσότητες υαλουρονιδάσης και φωσφολιπάσης, µικρού µοριακού βάρους µόρια (όπως η σεροτονίνη ή η ισταµίνη), ανασταλείς της πρωτεάσης, απελευθερωτές ισταµίνης και νευροτοξίνες.
Οι νευροτοταξίνες ασκούν χολινεργικές και αδρενεργικές δράσεις, έχουν άµεση δράση στη συναπτική µεµβράνη και κυρίως στους διαύλους νατρίου µε συνέπεια την εισροή ιόντων νατρίου και ασβεστίου στο κύτταρο.
Η βαρύτητα της δηλητηρίασης σχετίζεται µε τη πoσότητα και τη σύσταση του δηλητηρίου, που εξαρτάται από το είδος του σκορπιού, την ηλικία του, τη κατάσταση θρέψης του, την εποχή του δήγματος, τη γεωγραφική περιοχή και την ακεραιότητα του κεντριού, αφού πολλοί σκορπιοί έχουν σπασµένο κεντρί και το δήγμα τους δεν µπορεί να διαπεράσει το δέρµα. Η ηλικία και το µέγεθος είναι οι παράγοντες που προκαλούν και τις βαριές δηλητηριάσεις.Τέλος, το σηµείο δήγµατος και πιθανόν η διαφορετική ευαισθησία των θυµάτων στο δηλητήριο διαδραματίζουν κάποιο ρόλo.
Το δήγµα των µη θανατηφόρων σκορπιών µοιάζει µε αυτό της σφήγκας αν και είναι κάπως πιο οδυνηρό ενώ πρέπει να αντιμετωπίζεται κατά τον ίδιο τρόπo.Το δήγµα των θανατηφόρων σκορπιών είναι πιο επώδυνο. Αρχικά προκαλείται αίσθηµα κνησµού που μπορεί να γίνει αντιληπτό από το θύμα αφού δεν υπάρχει κάτι το εµφανές στο σηµείο του δήγµατος.
Αντίθετα, η παρουσία οιδήµατος και ερυθήµατος ή πορφυρής απόχρωσης του δέρµατος είναι ενδείξεις ότι το δήγµα προέρχεται από µη θανατηφόρo είδος σκορπιού. Ακολουθεί σε διάστηµα 5-60 λεπτών πόνος, που µπορεί να είναι αρκετά έντονος. Το σηµείο του δήγµατος είναι πολύ ευαίσθητο στη ψηλάφηση.
Χαρακτηριστικά είναι το τελευταίο σηµείο του σώµατος που αναρρώνει. Το ελαφρό κτύπηµα του προκαλεί πόνο ή αίσθηµα καύσους που µεταναστεύει µέσω του άκρου προς τον κορµό. Η ευαισθησία και ο ελαφρύς πόνος µπορούν να παραµείνουν µέχρι 10 µέρες έως δύο εβδομάδες.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΗΓΜΑΤΟΣ
Το τσίμπημα του σκορπιού είναι αρκετά επώδυνο. Προκαλεί τοπικό οίδημα, φλεγμονή η οποία συνοδεύεται από υπεραιμία στην περιοχή (αλλαγή χρωματισμού – αύξηση θερμοκρασίας). Ακόμη πολλές φορές παρατηρείται μούδιασμα, ναυτία, πυρετός, δυσκολία στην ομιλία, κράμπες στο στομάχι, σπασμοί και σοκ.
Στη χώρα μας δεν υπάρχουν στο φυσικό τους περιβάλλον θανατηφόροι σκορπιοί όμως μπορεί να παρέλθει θάνατος του θύματος αν προκληθεί αλλεργικό σοκ. Οι πρώτες βοήθειες στην αντιμετώπιση των γενικευμένων συμπτωμάτων περιλαμβάνουν κυρίως τη βασική υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών και τη χορήγηση του αντίστοιχου ορού, ο οποίος περιέχει αντισώματα που εξουδετερώνουν το δηλητήριο.
Λέγεται ότι λίγα δευτερόλεπτα εναπόθεσης ζεστού νερού στην περιοχή του δήγματος είναι αρκετά ώστε να απαλυνθεί η πληγή από το τσίμπημα του σκορπιού. Πενήντα βαθμοί Κελσίου πάνω στα δήγματα όλων των αρθρόποδων είναι πολύ αποτελεσματικοί, αφού η θερμοκρασία αυτή διασπά όλες τις προτεϊνικής φύσεως τοξίνες κ.λπ. που εισέρχονται μέσα από το δέρμα μας.
Στην Ελλάδα και σε διάφορες χώρες του εξωτερικού γίνεται το αντίθετο, δηλαδή κρύο νερό ή πάγος. Ειδικά όταν έχουμε τσιμπήματα από κουνούπια, ένα σύντομο ζεστό μπάνιο ή ντους είναι ανακουφιστικό. Αν δεχτούμε τσίμπημα από σκορπιό και χρειαζόμαστε πολύ ώρα ώστε να φτάσουμε σε κάποιο ιατρικό κέντρο, γιατρό ή νοσοκομείο ακόμα και η φλόγα ενός αναπτήρα κοντά στο τσίμπημα είναι ανακουφιστική.
Το δηλητήριο των σκoρπιών είναι µίγµα υδατοδιαλυτών ουσιών και περιέχει βλενοπολυσακχαρίτες, µικρές ποσότητες υαλουρονιδάσης και φωσφολιπάσης, µικρού µοριακού βάρους µόρια (όπως η σεροτονίνη ή η ισταµίνη), ανασταλείς της πρωτεάσης, απελευθερωτές ισταµίνης και νευροτοξίνες.
Οι νευροτοταξίνες ασκούν χολινεργικές και αδρενεργικές δράσεις, έχουν άµεση δράση στη συναπτική µεµβράνη και κυρίως στους διαύλους νατρίου µε συνέπεια την εισροή ιόντων νατρίου και ασβεστίου στο κύτταρο.
Η βαρύτητα της δηλητηρίασης σχετίζεται µε τη πoσότητα και τη σύσταση του δηλητηρίου, που εξαρτάται από το είδος του σκορπιού, την ηλικία του, τη κατάσταση θρέψης του, την εποχή του δήγματος, τη γεωγραφική περιοχή και την ακεραιότητα του κεντριού, αφού πολλοί σκορπιοί έχουν σπασµένο κεντρί και το δήγμα τους δεν µπορεί να διαπεράσει το δέρµα. Η ηλικία και το µέγεθος είναι οι παράγοντες που προκαλούν και τις βαριές δηλητηριάσεις.Τέλος, το σηµείο δήγµατος και πιθανόν η διαφορετική ευαισθησία των θυµάτων στο δηλητήριο διαδραματίζουν κάποιο ρόλo.
Το δήγµα των µη θανατηφόρων σκορπιών µοιάζει µε αυτό της σφήγκας αν και είναι κάπως πιο οδυνηρό ενώ πρέπει να αντιμετωπίζεται κατά τον ίδιο τρόπo.Το δήγµα των θανατηφόρων σκορπιών είναι πιο επώδυνο. Αρχικά προκαλείται αίσθηµα κνησµού που μπορεί να γίνει αντιληπτό από το θύμα αφού δεν υπάρχει κάτι το εµφανές στο σηµείο του δήγµατος.
Αντίθετα, η παρουσία οιδήµατος και ερυθήµατος ή πορφυρής απόχρωσης του δέρµατος είναι ενδείξεις ότι το δήγµα προέρχεται από µη θανατηφόρo είδος σκορπιού. Ακολουθεί σε διάστηµα 5-60 λεπτών πόνος, που µπορεί να είναι αρκετά έντονος. Το σηµείο του δήγµατος είναι πολύ ευαίσθητο στη ψηλάφηση.
Χαρακτηριστικά είναι το τελευταίο σηµείο του σώµατος που αναρρώνει. Το ελαφρό κτύπηµα του προκαλεί πόνο ή αίσθηµα καύσους που µεταναστεύει µέσω του άκρου προς τον κορµό. Η ευαισθησία και ο ελαφρύς πόνος µπορούν να παραµείνουν µέχρι 10 µέρες έως δύο εβδομάδες.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΗΓΜΑΤΟΣ
Το τσίμπημα του σκορπιού είναι αρκετά επώδυνο. Προκαλεί τοπικό οίδημα, φλεγμονή η οποία συνοδεύεται από υπεραιμία στην περιοχή (αλλαγή χρωματισμού – αύξηση θερμοκρασίας). Ακόμη πολλές φορές παρατηρείται μούδιασμα, ναυτία, πυρετός, δυσκολία στην ομιλία, κράμπες στο στομάχι, σπασμοί και σοκ.
Στη χώρα μας δεν υπάρχουν στο φυσικό τους περιβάλλον θανατηφόροι σκορπιοί όμως μπορεί να παρέλθει θάνατος του θύματος αν προκληθεί αλλεργικό σοκ. Οι πρώτες βοήθειες στην αντιμετώπιση των γενικευμένων συμπτωμάτων περιλαμβάνουν κυρίως τη βασική υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών και τη χορήγηση του αντίστοιχου ορού, ο οποίος περιέχει αντισώματα που εξουδετερώνουν το δηλητήριο.
Λέγεται ότι λίγα δευτερόλεπτα εναπόθεσης ζεστού νερού στην περιοχή του δήγματος είναι αρκετά ώστε να απαλυνθεί η πληγή από το τσίμπημα του σκορπιού. Πενήντα βαθμοί Κελσίου πάνω στα δήγματα όλων των αρθρόποδων είναι πολύ αποτελεσματικοί, αφού η θερμοκρασία αυτή διασπά όλες τις προτεϊνικής φύσεως τοξίνες κ.λπ. που εισέρχονται μέσα από το δέρμα μας.
Στην Ελλάδα και σε διάφορες χώρες του εξωτερικού γίνεται το αντίθετο, δηλαδή κρύο νερό ή πάγος. Ειδικά όταν έχουμε τσιμπήματα από κουνούπια, ένα σύντομο ζεστό μπάνιο ή ντους είναι ανακουφιστικό. Αν δεχτούμε τσίμπημα από σκορπιό και χρειαζόμαστε πολύ ώρα ώστε να φτάσουμε σε κάποιο ιατρικό κέντρο, γιατρό ή νοσοκομείο ακόμα και η φλόγα ενός αναπτήρα κοντά στο τσίμπημα είναι ανακουφιστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου