ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΡΓΟΣ 

Tου Γιάννη Καραπανάγου

'' Ζούμε συγκλονιστικούς καιρούς.
Μέρα με τη μέρα βιώνουμε συγκλονιστικές καταστάσεις.
Εικόνες και περιγραφές φτάνουν στα μάτια και στα αυτιά μας.
Αποκαλύπτονται απίστευτες ιστορίες.
Ανθρώπων και ομάδων.

Βλέπουμε κάποιον στην tv να κλαίει, να οδύρεται…, να απειλεί, να διαμαρτύρεται…, να εκλιπαρεί…, να ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια…, να κοιμάται σε πεζοδρόμιο.
Το προσπερνούμε ή το καταπίνουμε.

Μας διηγούνται ιστορίες ανθρώπων που υποφέρουν.
Που έχουν ήδη φτάσει στην Εξαθλίωση. Ιστορίες απελπισμένων.
Θανατοποινίτες…
Άνθρωποι που καταδικάζονται… εις Θάνατον.

Το μακρύ χέρι της “σωτηρίας” φτάνει παντού.
Μπαίνει σε σπίτια, δουλειές, στο Κράτος, στη Ζωή.
Σήμερα σε μένα… αύριο σε σένα.
Καθημερινά διευρύνει τους ορίζοντες του.
Αμείλικτο, ανάλγητο.

Το μακρύ χέρι της “σωτηρίας” που κατευθύνει η κυβέρνηση και οι Συνεταίροι της.
* Είναι αυτό που ορίζει την “αγοραστική ισχύ” της Ζωής του κάθε Ανθρώπου, της κάθε κοινωνικής Ομάδας. Των Πολλών και των Ολίγων.
* Είναι αυτό που επιλέγει να σώσει τραπεζίτες, πλουτοκράτες, λαμόγια και ημέτερους.
* Είναι αυτό που έχει εκδώσει καταδικαστική απόφαση για την πλειοψηφία του Λαού.
* Είναι αυτό που μας καταδίκασε σε Θάνατο.
Αργό.
Εξευτελιστικό.
Απάνθρωπο.
Ταξικό ''.