Ο Ισθμός της Κορίνθου ή απλώς Ισθμός είναι η στενή λωρίδα γης μεταξύ των βορειανατολικών κρασπέδων των Ονείων ορέων της Βόρειας Πελοποννήσου και των ΝΔ υπωρειών των Γερανείων ορέων της Νότιας Στερεάς Ελλάδας.
Ο Ισθμός ένωνε την Πελοπόννησο προς νότο και τη Στερεά Ελλάδα προς βορρά πριν από τη διάνοιξη της ομώνυμης διώρυγας το 1893 και εχώριζε συγχρόνως ο Ισθμός αυτός τις δύο θάλασσες του Σαρωνικού κόλπου προς ανατολάς και του Κορινθιακού κόλπου προς δυσμάς.
Η περιοχή του Ισθμού είναι ένα οροπέδιο με πλάτος περίπου 3750 μ. και μήκος από το μυχό της Ισθμίας παρά το Καλαμάκι (αρχαίος Σχοινούντας) ανατολικά μέχρι την Ποσειδώνια, δυτικά περίπου 6000 μέτρα και με την υπερυψωμένη την κεντρική του περιοχή κατά 80 μ. από τις χαμηλές εκατέρωθεν κολπώσεις του. Λόγω της στρατηγικής του θέσης ο Ισθμός είχε οχυρωθεί με τείχος το οποίο ο περιηγητής Στράβων (στα χρόνια του Χριστού) ονομάζει δωδεκαστάδιον του οποίου σώζονται ίχνη θεμελίων και σειρά ανοδομής του από μεγάλους λίθους και ασφαλισμένο με τετραγωνικούς πύργους.
Το τείχος του Ισθμού κτίσθηκε για την προστασία της Πελοποννήσου από εχθρικές από βορρά επιδρομές. Φαίνεται ότι η αρχική θεμελίωση έγινε κατά την καλύτερη εποχή της ελληνικής ιστορίας από την επιμελημένη και ανθεκτική δομή του επειδή απουσιάζουν γραπτές πηγές για την πρώτη κατασκευή του.
Ο Ηρόδοτος πρώτος μαρτυρεί ότι κατά την εισβολή του Ξέρξη το 480 π.Χ. και μετά την κατάρρευση της άμυνας των Θερμοπυλών, οι Πελοποννήσιοι συνάθροισαν πλήθη ανθρώπων και κατασκεύασαν το τείχος με ανόμοια υλικά, διότι η ανάγκη ήταν κατεπείγουσα και η οικοδόμηση έγινε βεβιασμένα.
Ο αξιόλογος ιστοριογράφος Διόδωρος (1ος αι. π.Χ.) γράφει ότι για την παρεμπόδιση των Θηβαίων του Επαμεινώνδα να εισβάλλουν στην Πελοπόννησο το 369 π.Χ. οι Αθηναίοι και οι Λακεδαιμόνιοι με τους συμμάχους τους οχύρωσαν τον Ισθμό με τείχος όπως αναφέρει ο αείμνηστος ιστορικός Ιωάννης Βίγλας.
Κατά την επιδρομή των Γαλατών το 279 π.Χ. όπως γράφει ο περιηγητής Παυσανίας για να παρεμποδιστεί η προέλαση τους προς την Πελοπόννησο φαίνεται ότι οχυρώθηκε και πάλι ο Ισθμός με τείχος. Το 593 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Βαλεριανός οικοδόμησε το τείχος του Ισθμού για να παρεμποδιστεί η από τον βορρά επιδρομή των βαρβάρων προς την Πελοπόννησο.
Και επί Ιουστινιανού κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα εγιν^. επισκευές του τείχους, καθώς επίσης το έτος 1415 οι Παλαιολόγοι εμερίμνησαν για την συντήρηση του, όπως μας πληροφορεί ο Φραντζής.
Νότια από τον αρχαιολογικό χώρο της Ισθμίας το ναό του Ποσειδώνα, ήταν το στάδιο το οποίο δυστυχώς δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί. Σ' αυτό το στάδιο κατά τους αγώνες του 336 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος ανακηρύχθηκε αρχηγός των Ελλήνων στον αγώνα κατά των Περσών. Δυτικά του αρχαιολογικού χώρου βρίσκονται όλα τα λείψανα των καλλιτεχνικών μνημείων και το ρωμαϊκό θέατρο, όπου ο Νέρωνας το έτος 65 μ.Χ. διαγωνίσθηκε. Ανάμεσα στα χωριά Κυρά Βρύση και Εξαμίλια και σε απόσταση 3500 μέτρων από το ιερό άλσος της αρχαίας Ισθμίας, οι ανασκαφείς παρουσίασαν και ένα άλλο τείχος κλασσικών χρόνων, εντελώς ανεξάρτητο από το γνωστό Ιουστινιάνειο τείχος όπως αναφέρει ο Αλεξ. Παραδείσης. Η θέση του είναι τέτοια, ώστε δεν μπορούσε να προστατεύσει τους ιερούς χώρους της Ισθμίας. Έτσι πιστεύεται ότι είναι μια δεύτερη γραμμή του τείχους του Ισθμού ή ότι είναι το τείχος που συνέδεε την Κόρινθο με το ανατολικό επίνειο της στο Σαρωνικό κόλπο.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΟΥ
PERAHORA.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου