Ανατρέπονται
τα δεδομένα σχετικά με τη σύλληψη του Γ.Ρουπακιά, που μαχαίρωσε τον
άτυχο Παύλο Φύσσα, αφού οι καταθέσεις των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ
ξεδιαλύνουν τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνη την….
τραγική στιγμή. Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, άνδρας είναι ο αστυνομικός που έβαλε χειροπέδες στον 45χρονο δολοφόνο του Φύσσα , καθώς και το ίδιο πρόσωπο είναι που βρήκε το ματωμένο μαχαίρι στο οδόστρωμα. Με τον ίδιο τρόπο περιέγραψε τα γεγονότα και η 24χρονη Αγγελική στην κατάθεση της, η αστυνομικός με τα γαλανά μάτια, στην δική της κατάθεση. Συνεπώς, ματαιώνεται η βράβευση της Αγγελικής στο Προεδρικό Μέγαρο για την ηρωική της πράξη.
Διαβάστε τη συγκλονιστική κατάθεση του αστυνομικού που συνέλαβε τον Ρουπακιά:
«Στις 23:59 λάβαμε σήμα από το κέντρο μας για να μεταβούμε στη συμβολή των οδών Τσαλδάρη και Ιφιγενείας όπου ήταν συγκεντρωμένα γύρω στα 150 άτομα με ρόπαλα. Στο σημείο, μετά από ένα λεπτό, έφτασε και μια άλλη ομάδα ΔΙΑΣ από το Πέραμα. Κατεβήκαμε μαζί την οδό Κεφαλληνίας και σε έναν κάθετο δρόμο στην οδό Παύλου Μελά είδαμε γύρω στα 30 με 40 άτομα μαυροφορεμένα και από μακριά φαινόταν ότι κάποιοι από αυτούς κρατούσαν κάτι στα χέρια τους, χωρίς να μπορώ να διακρίνω τι ήταν αυτό.
Τότε σταματήσαμε λίγο πιο κάτω από την Παύλου Μελά για να κατέβουμε και να δούμε με προσοχή τι γίνεται. Με το που σταματήσαμε, μας πλησίασε ένας άνδρας ο οποίος μας είπε: “Παιδιά, τίποτα δεν έγινε. Όλα εντάξει…”. Εμείς ρωτήσαμε να μας πει ποιοι είναι όλοι αυτοί και τι γινόταν. Τότε αυτός μας είπε: “Κάτι Χρυσαυγίτες μάλωσαν με κάτι αναρχικούς σε μια καφετέρια, αλλά τώρα όλα εντάξει. Το διαλάμε”
Εμείς κατεβήκαμε από τις μηχανές για να πάμε στην οδό Παύλου Μελά για να δούμε τι γίνεται. Τότε είδα γύρω στα 15 με 20 άτομα να βγαίνουν από την οδό Παύλου Μελά, να ανεβαίνουν την οδό Κεφαλληνίας και να στρίβουν αριστερά στην οδό Παναγή Τσαλδάρη. Απ’ όσο πρόσεξα, φορούσαν μαύρα ρούχα και φώναζαν και έβριζαν. Εγώ με κάποιους ακόμα συναδέλφους μου τους ακολουθήσαμε τρέχοντας για να τους σταματήσουμε και να δούμε ποιοι είναι και τι γίνεται. Παράλληλα διαβίβαζα από τον ασύρματο στο κέντρο και τους έλεγα αυτά που βλέπαμε.
Με το που στρίψαμε αριστερά στην Παναγή Τσαλδάρη, είδαμε διασκορπισμένα αρκετά άτομα. Ενώ κινούμασταν στον συγκεκριμένο δρόμο, στον αριθμό 62 είδαμε δύο άτομα να έχουν πιαστεί στα χέρια και να πλακώνονται. Τότε τρέξαμε προς τα κει για να τους χωρίσουμε και να μας πούνε τι γίνεται. Δύο συνάδελφοί μου, ένας άνδρας και μια γυναίκα που ήταν πιο μπροστά από μένα, φτάσανε πρώτοι και αυτοί χώρισαν.
Τότε ρώτησαν τον έναν από τους δύο τι γίνεται και αυτός φώναξε: “Αυτός με βάρεσε, αυτός με βάρεσε!”, δείχνοντας τον άλλον. Ο άλλος από τους δύο που σας λέω πήγε να μπει στο αυτοκίνητό του για να φύγει. Το αυτοκίνητο αυτό ήταν παρκαρισμένο, πιο σωστά θα έλεγα σταματημένο γιατί δεν είχε παρκάρει στον δρόμο ακριβώς όπου έγινε το συμβάν και ήταν τοποθετημένο αντίθετα στην κατεύθυνσης κυκλοφορίας.
Εγώ τότε άκουσα τους δύο συναδέλφους μου, που σας είπα, να μου φωνάζουν: “Είναι μαχαιρωμένος! Αυτός το έκανε! Πιάστε τον!”. Αυτόν υπέδειξε εκείνος που ήταν μαχαιρωμένος και κρατούσε το στήθος του με τα χέρια του και είχε αίματα. Εγώ τότε μαζί με τον συνάδελφό μου πήγαμε στο αυτοκίνητο που επέβαινε.
Καταλάβαμε ότι αυτός ήταν που είχε μαχαιρώσει τον άλλον που φώναζε και τον έδειχνε επίμονα το θύμα στους συναδέλφους μου. Μόλις βγάλαμε τον δράστη από το αυτοκίνητο, του ζητήσαμε την ταυτότητά του και είδαμε ότι ονομάζεται Ρουπακιάς Γεώργιος του Σταύρου και της Ευτυχίας, γεννημένος στις 24.1.1968 στην Αθήνα»
Κάναμε σωματικό έλεγχο σε αυτόν για να δούμε αν φέρει τίποτα πάνω του, αλλά δεν είχε τίποτα και τότε είδαμε ότι δίπλα από την μπροστινή αριστερή ρόδα του αυτοκινήτου ήταν πεταμένο ένα αναδιπλούμενο στιλέτο, ανοιχτό, με αίματα πάνω και ξύλινη λαβή. Αυτό το στιλέτο το περισυλλέξαμε και το ασφαλίσαμε. Θυμάμαι ότι ένας από τους συναδέλφους μου τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό και αυτός απάντησε: “Γιατί βάρεσε έναν δικό μου…”».
Ο νεαρός που μαχαίρωσε ο Ρουπακιάς είχε πέσει κάτω στο πεζοδρόμιο και είχε γεμίσει αίματα. Εμείς ενημερώσαμε άμεσα το κέντρο μας γι’ αυτά που σας είπα και ζητούσαμε επίμονα να έρθει γρήγορα το ΕΚΑΒ για να τον πάρει. Μάλιστα, πήραμε και από το κινητό μας τηλέφωνο το 166 για να τους πούμε να έρθει το γρηγορότερο ασθενοφόρο στο σημείο.
Ρωτήσαμε το θύμα πώς λέγεται και απ’ ό,τι μου είπε η συνάδελφος που ήταν από πάνω του, της είπε μια κοπέλα, που προφανώς ήταν η κοπέλα του θύματος γιατί έκλαιγε από πάνω του, ότι λέγεται Φύσσας Παύλος του Παναγιώτη, γεννημένος το 1979 στον Πειραιά. Εκεί, όπως σας είπα, γινόταν χαμός. Ήταν πολλά τα άτομα. Προσπαθούσαμε να βρούμε κάποιον που να είδε κάτι, αλλά κανένας δεν μας είπε τίποτα. Μετά έφτασε το ΕΚΑΒ, πήρε το θύμα και έφυγε για το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας.
Απ’ ό,τι είδα, όταν πήρε το ασθενοφόρο το θύμα πρέπει να είχε χάσει τις αισθήσεις του. Τον δράστη τον προσαγάγαμε στο Τμήμα Ασφαλείας Κερατσινίου. Απ’ ό,τι θυμάμαι από την άδεια κυκλοφορίας, το αυτοκίνητο δεν ήταν στο όνομά του, αλλά στο όνομα Χρυσούλα Ρουπακιά».
τραγική στιγμή. Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, άνδρας είναι ο αστυνομικός που έβαλε χειροπέδες στον 45χρονο δολοφόνο του Φύσσα , καθώς και το ίδιο πρόσωπο είναι που βρήκε το ματωμένο μαχαίρι στο οδόστρωμα. Με τον ίδιο τρόπο περιέγραψε τα γεγονότα και η 24χρονη Αγγελική στην κατάθεση της, η αστυνομικός με τα γαλανά μάτια, στην δική της κατάθεση. Συνεπώς, ματαιώνεται η βράβευση της Αγγελικής στο Προεδρικό Μέγαρο για την ηρωική της πράξη.
Διαβάστε τη συγκλονιστική κατάθεση του αστυνομικού που συνέλαβε τον Ρουπακιά:
«Στις 23:59 λάβαμε σήμα από το κέντρο μας για να μεταβούμε στη συμβολή των οδών Τσαλδάρη και Ιφιγενείας όπου ήταν συγκεντρωμένα γύρω στα 150 άτομα με ρόπαλα. Στο σημείο, μετά από ένα λεπτό, έφτασε και μια άλλη ομάδα ΔΙΑΣ από το Πέραμα. Κατεβήκαμε μαζί την οδό Κεφαλληνίας και σε έναν κάθετο δρόμο στην οδό Παύλου Μελά είδαμε γύρω στα 30 με 40 άτομα μαυροφορεμένα και από μακριά φαινόταν ότι κάποιοι από αυτούς κρατούσαν κάτι στα χέρια τους, χωρίς να μπορώ να διακρίνω τι ήταν αυτό.
Τότε σταματήσαμε λίγο πιο κάτω από την Παύλου Μελά για να κατέβουμε και να δούμε με προσοχή τι γίνεται. Με το που σταματήσαμε, μας πλησίασε ένας άνδρας ο οποίος μας είπε: “Παιδιά, τίποτα δεν έγινε. Όλα εντάξει…”. Εμείς ρωτήσαμε να μας πει ποιοι είναι όλοι αυτοί και τι γινόταν. Τότε αυτός μας είπε: “Κάτι Χρυσαυγίτες μάλωσαν με κάτι αναρχικούς σε μια καφετέρια, αλλά τώρα όλα εντάξει. Το διαλάμε”
Εμείς κατεβήκαμε από τις μηχανές για να πάμε στην οδό Παύλου Μελά για να δούμε τι γίνεται. Τότε είδα γύρω στα 15 με 20 άτομα να βγαίνουν από την οδό Παύλου Μελά, να ανεβαίνουν την οδό Κεφαλληνίας και να στρίβουν αριστερά στην οδό Παναγή Τσαλδάρη. Απ’ όσο πρόσεξα, φορούσαν μαύρα ρούχα και φώναζαν και έβριζαν. Εγώ με κάποιους ακόμα συναδέλφους μου τους ακολουθήσαμε τρέχοντας για να τους σταματήσουμε και να δούμε ποιοι είναι και τι γίνεται. Παράλληλα διαβίβαζα από τον ασύρματο στο κέντρο και τους έλεγα αυτά που βλέπαμε.
Με το που στρίψαμε αριστερά στην Παναγή Τσαλδάρη, είδαμε διασκορπισμένα αρκετά άτομα. Ενώ κινούμασταν στον συγκεκριμένο δρόμο, στον αριθμό 62 είδαμε δύο άτομα να έχουν πιαστεί στα χέρια και να πλακώνονται. Τότε τρέξαμε προς τα κει για να τους χωρίσουμε και να μας πούνε τι γίνεται. Δύο συνάδελφοί μου, ένας άνδρας και μια γυναίκα που ήταν πιο μπροστά από μένα, φτάσανε πρώτοι και αυτοί χώρισαν.
Τότε ρώτησαν τον έναν από τους δύο τι γίνεται και αυτός φώναξε: “Αυτός με βάρεσε, αυτός με βάρεσε!”, δείχνοντας τον άλλον. Ο άλλος από τους δύο που σας λέω πήγε να μπει στο αυτοκίνητό του για να φύγει. Το αυτοκίνητο αυτό ήταν παρκαρισμένο, πιο σωστά θα έλεγα σταματημένο γιατί δεν είχε παρκάρει στον δρόμο ακριβώς όπου έγινε το συμβάν και ήταν τοποθετημένο αντίθετα στην κατεύθυνσης κυκλοφορίας.
Εγώ τότε άκουσα τους δύο συναδέλφους μου, που σας είπα, να μου φωνάζουν: “Είναι μαχαιρωμένος! Αυτός το έκανε! Πιάστε τον!”. Αυτόν υπέδειξε εκείνος που ήταν μαχαιρωμένος και κρατούσε το στήθος του με τα χέρια του και είχε αίματα. Εγώ τότε μαζί με τον συνάδελφό μου πήγαμε στο αυτοκίνητο που επέβαινε.
Καταλάβαμε ότι αυτός ήταν που είχε μαχαιρώσει τον άλλον που φώναζε και τον έδειχνε επίμονα το θύμα στους συναδέλφους μου. Μόλις βγάλαμε τον δράστη από το αυτοκίνητο, του ζητήσαμε την ταυτότητά του και είδαμε ότι ονομάζεται Ρουπακιάς Γεώργιος του Σταύρου και της Ευτυχίας, γεννημένος στις 24.1.1968 στην Αθήνα»
Κάναμε σωματικό έλεγχο σε αυτόν για να δούμε αν φέρει τίποτα πάνω του, αλλά δεν είχε τίποτα και τότε είδαμε ότι δίπλα από την μπροστινή αριστερή ρόδα του αυτοκινήτου ήταν πεταμένο ένα αναδιπλούμενο στιλέτο, ανοιχτό, με αίματα πάνω και ξύλινη λαβή. Αυτό το στιλέτο το περισυλλέξαμε και το ασφαλίσαμε. Θυμάμαι ότι ένας από τους συναδέλφους μου τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό και αυτός απάντησε: “Γιατί βάρεσε έναν δικό μου…”».
Ο νεαρός που μαχαίρωσε ο Ρουπακιάς είχε πέσει κάτω στο πεζοδρόμιο και είχε γεμίσει αίματα. Εμείς ενημερώσαμε άμεσα το κέντρο μας γι’ αυτά που σας είπα και ζητούσαμε επίμονα να έρθει γρήγορα το ΕΚΑΒ για να τον πάρει. Μάλιστα, πήραμε και από το κινητό μας τηλέφωνο το 166 για να τους πούμε να έρθει το γρηγορότερο ασθενοφόρο στο σημείο.
Ρωτήσαμε το θύμα πώς λέγεται και απ’ ό,τι μου είπε η συνάδελφος που ήταν από πάνω του, της είπε μια κοπέλα, που προφανώς ήταν η κοπέλα του θύματος γιατί έκλαιγε από πάνω του, ότι λέγεται Φύσσας Παύλος του Παναγιώτη, γεννημένος το 1979 στον Πειραιά. Εκεί, όπως σας είπα, γινόταν χαμός. Ήταν πολλά τα άτομα. Προσπαθούσαμε να βρούμε κάποιον που να είδε κάτι, αλλά κανένας δεν μας είπε τίποτα. Μετά έφτασε το ΕΚΑΒ, πήρε το θύμα και έφυγε για το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας.
Απ’ ό,τι είδα, όταν πήρε το ασθενοφόρο το θύμα πρέπει να είχε χάσει τις αισθήσεις του. Τον δράστη τον προσαγάγαμε στο Τμήμα Ασφαλείας Κερατσινίου. Απ’ ό,τι θυμάμαι από την άδεια κυκλοφορίας, το αυτοκίνητο δεν ήταν στο όνομά του, αλλά στο όνομα Χρυσούλα Ρουπακιά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου