Παιδιά γεμίζουν τσιγάρα σε ένα μικρό εργοστάσιο καπνού στην περιοχή Ρανγκπούρ του Μπαγκλαντές
Σε
ολόκληρο τον κόσμο τα παιδιά ηλικίας από πέντε μέχρι δεκατεσσάρων ετών τα οποία
είναι σκλάβοι ανέρχονται
στα διακόσια σαράντα εκατομμύρια. Όλα αυτά τα παιδάκια
δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες για να κατασκευάσουν διάφορα
προϊόντα της καταναλωτικής κοινωνίας και
υποφέρουν ή ενίοτε πεθαίνουν από τη
βίαιη συμπεριφορά των ιδιοκτητών τους. Η παιδική σκλαβιά είναι κάτι το
αποτρόπαιο, που προκαλεί ίλιγγο. Ενδεικτικά
θα αναφερθώ σε κάποιες χώρες για να γίνει περισσότερο κατανοητό το μέγεθος της παιδικής εκμετάλλευσης. Η ζωή των ανηλίκων στη Βολιβία είναι μια
κόλαση. Εξαιτίας του μικρού τους αναστήματος, τα στέλνουν στις πιο
βαθιές υπόγειες σήραγγες των ορυχείων, όπου η υγεία
και η ζωή τους απειλούνται από τα τοξικά για την εξόρυξη του κασσίτερου.
Στο Πακιστάν το 70% από τις σαράντα εκατομμύρια μπάλες ποδοσφαίρου που χρησιμοποιεί το ευρύ κοινό ράβονται στο χέρι από
παιδιά. Στην Ινδία, περίπου τετρακόσιες είκοσι χιλιάδες πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης στην ταπητουργία. Δεκάχρονα
με παραμορφωμένα χέρια από τους
χιλιάδες κόμπους που δένουν με μάλλινο νήμα. Όσα απασχολούνται δια της βίας στην υαλουργία, δουλεύουν δίπλα σε φούρνους
με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους
1600°ο. Στο Μπανγκλαντές, στο Νεπάλ
και στη Σρι Λάνκα, χρησιμοποιούνται παιδιά
στις φυτείες τσαγιού. Στη Ζιμπάμπουε, μαζεύουν το βαμβάκι και τον καφέ,
δουλεύοντας εξήντα ώρες την εβδομάδα.
Στη Βραζιλία, περίπου τρία εκατομμύρια ανήλικοι καταπονούνται στις
φυτείες τσαγιού, καπνού, ζαχαροκάλαμου. Στη Δομινικανή Δημοκρατία, η όποια έχει
παράδοση, όταν ως Γαλλική αποικία ανθούσε το
δουλεμπόριο από την Αφρική, τα
πιτσιρίκια εργάζονται δώδεκα ώρες
ημερησίως, επτά ημέρες την εβδομάδα. Κοιμούνται
σε
παράγκες, χωρίς νερό, ηλεκτρικό και τουαλέτα, ενώ τα επιτηρούν
φύλακες, για να μη το σκάσουν. Στην Αϊτή, η παιδική σκλαβιά αποτελεί παράδοση. Το καθεστώς αυτό είναι απαγορευμένο στα λόγια, στη πράξη όμως εξακολουθεί
να ισχύει. Τα παιδιά είναι υπηρέτες για κάθε μορφής αγγαρεία. Δουλεύουν από τα χαράματα μέχρι αργά τη νύχτα και
στα καθήκοντα τους περιλαμβάνονται η μεταφορά
πόσιμου νερού, το νοικοκυριό, το πλύσιμο, το καθάρισμα, το φαγητό. Κοιμούνται σε μια γωνιά του σπιτιού η έξω από το σπίτι και τρώνε αποφάγια. Όταν μεγαλώσουν,
οι ιδιοκτήτες τους τα πετάνε στο δρόμο. Τα αγόρια καταλήγουν να γίνουν κακοποιοί, κλέφτες δολοφόνοι, ενώ τα κορίτσια
εκδίδονται στις αλέες όπου καραδοκεί το ΑΙ05. Μπορεί η πλειονότητα αυτών των
παιδιών να ζει στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, μικροί σκλάβοι όμως συναντώνται στη Κίνα, στη Βόρεια Αμερική και στην
Ευρώπη. Δύο εκατομμύρια ανήλικοι
εργάζονται κάτω από τέτοιες συνθήκες στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και
στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εκατοντάδες παιδιά που
βάζουν λαθραία στη Μ. Βρετανία,
στρώνονται αμέσως στη δουλειά, ενώ παράλληλα υφίστανται σωματική και σεξουαλική
κακοποίηση. Γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης σε εστιατόρια, στη παράνομη καλλιέργεια της κάνναβης,
ενώ πολλά από αυτά τροφοδοτούν το
κύκλωμα της παιδικής πορνείας. Η
λίστα μεγάλη.
Με αυτούς τους
τρόπους οι πολιτισμένοι λαοί θα συνεχίζουν
να καταναλώνουν και να απολαμβάνουν, ξεχνώντας πως τα παιδιά είναι η αλήθεια
της ζωής, γιατί είναι η ίδια η ζωή. Θέλουν να τρέξουν, να γελάσουν, να παίξουν.
Επειδή έχουν την ατυχία να γεννηθούν
σε αυτές τις χώρες, αυτομάτως
γίνονται οι αθώες ψυχές που ζουν μια επίγεια κόλαση, μια ανείπωτη σκληρότητα, υποταγμένα στη
μοίρα
που τους καθορίζει η ανθρώπινη αθλιότητα.Τα πολύ βαριά εγκλήματα τιμωρούνται, όπως θα 'πρεπε. Δεν εκπλήσσει όμως κανέναν η ατιμωρισία, γιατί η ιστορία
έχει αποδείξει ότι σε πολλές
περιπτώσεις τίποτα δεν αλλάζει και τα "ανθρώπινα όντα", επαναλαμβάνουν τα ίδια ξανά και
ξανά. Ένα μικρό απόσπασμα από το Πρωινό άστρο του Ρίτσου.
Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη
απ' τη χαρά που δίνεις.
Να το θυμάσαι, κοριτσάκι...
Καλέ θεούλη,
εμείς είμαστε καλά.
μπόλικα αστεράκια, μπόλικα τραγούδια.
Κάνε καλέ θεούλη, νάναι όλοι καλά
έτσι που κι εμείς να
μη ντρεπόμαστε
για τη χαρά μας...
Της Μίνας Γιαννούλη
perahora.gr
3 σχόλια:
Πάντα γράφει για πολύ καλά θέματα η κ. Γιαννούλη. Να συνεχίσει να το κάνει.
Έρευνα που δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον για τα παιδιά και για το πως τους συμπεριφέρονται σε άλλες χώρες, χωρίς να ντρέπονται.
Η Μίνα, με τις ευαισθησίες που την διακρίνουν κατάφερε να αφυπνίσει τους αναγνώστες και να τους προβληματίσει. Και είναι πολύ σημαντικό να μην περιοριστούμε απλά στους προβληματισμούς αλλά να δραστηριοποιηθούμε ενεργά για να αλλάξουμε την κατάσταση, πιέζοντας και απαιτώντας.Να συνεχίσεις με την ίδια διάθεση να αναδεικνύεις θέματα που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν υποκριτικά! Μίνα συγχαρητήρια!
Δημοσίευση σχολίου