Με δικανική ακρίβεια, ο τόπος μας στις προσεχείς εκλογές,
δεν έχει ανάγκη ακόμη μια άοσμη πολιτική ανακύκλωση, η οποία θα πηγάζει από τον
καιροσκοπισμό, την ιδιοτέλεια και σε αρκετές φορές από τον τυχοδιωκτισμό, ένζυμα
τα οποία αποτελούν και τη γενεσιουργό αιτία, που ο πολίτης γίνεται αντικείμενο
τόσο σπασμωδικής διαχείρισης από πλευράς κάθε λογής ανταγωνιζόμενων
ηγεμονίσκων.
Ηγεμονίσκοι, οι οποίοι είναι κατάδηλο από που προέρχονται
και δεν είναι τίποτα άλλο από πιόνια σε άσκηση επί χάρτου για την διάλυση των
διοικητικών και δημοκρατικών δομών του τόπου μας, αλλά και τον εξανδροπισμό της
κοινωνίας μας. Αυτό που κάποτε φάνταζε ως αιρετική σκέψη, πως δηλαδή η σημερινή διοίκηση του δήμου, είναι ένας
τέτοιος φθοροποιός πολιτικός κύκλος υποτέλειας που φαλκιδεύει τα συμφέροντα του
τόπου, έγινε τελικά διογκωμένη κοινωνική παραδοχή και μάλιστα με τους
μετριότερους υπολογισμούς. Και αυτό γιατί από την χαραυγή της θητείας της μεταλλάχθηκε
αυτοβούλως σε Λέρνη κακών (πληθώρα συμφορών), θυσίασε τον σκοπό στο βωμό των
σκοπιμοτήτων και σκοπιμοθηρικά δολοφόνησε οράματα. Και ας μην γίνει αναφορά για
την πολιτική της γλισχρότητα…
Στις επερχόμενες εκλογές, (δημοτικές και περιφερειακές),
πρέπον και προς το συμφέρον του τόπου θα είναι, το εκλογικό σώμα να μην κάνει
τιμητικές εξαιρέσεις, να εξοβελίσει από την πολιτική σκηνή, όλους όσους με τα κοιλιοκεντρικά
τους ιδανικά, την φθηνή τους πονηρία και το… πνεύμα υποτέλειας που επέδειξαν,
έριξαν τον τόπο μας σε τέλμα και δάκρυα θλιβερά. Που εκλαμβάνουν τους δημότες
ως χαυνοπολίτες και μυθομνέριμνους, προσπαθώντας να τους πείσουν, ότι τάχα, η υλοποίηση του τουριστικού λιμένα
(μαρίνα), που οφείλει το καζίνο στην πόλη, δεν είναι μεγάλο έργο, αυτοί είναι
οι ίδιοι, που με την άφρονα και ολέθρια διοίκηση τους, απεμπόλησαν την ραγδαία
και πολυμορφική ανάπτυξη που θα εξασφάλιζε ο τόπος μας, με άξονα την σύνδεση
του με τον προαστιακό σιδηρόδρομο.
Αυτά τα πολιτικά πρόσωπα είναι όλως τυχαίως, τα ίδια, που
αυθωρεί και παραχρήμα, έγιναν κοινωνοί των θέσεων του καζίνο για το θέμα της
μετατροπής της κοινοπραξίας σε Α.Ε. και όχι μόνο προπαγανδίζουν, ως γνήσια φερέφωνα,
το να χάσει ο δήμος το ποσοστό στην συγκεκριμένη επιχείρηση, αλλά χωρίς αιδώ
σπεύδουν να σπιλώσουν κι όσες φωνές τους χαλάνε τα καταχθόνια σχέδια. Είναι
ακριβώς οι ίδιοι, που τα μέλη της παράταξης τους, όχι μόνο έχουν εμπορικές συναλλαγές
με τις επιχειρήσεις κατοχής του τόπου και μετά προσπαθούν να πείσουν το πόπολο
πως τάχα υπερασπίζονται τα συμφέροντα του δήμου, αλλά και διορίζουν χωρίς ίχνος
αξιοκρατίας, στενά συγγενικά τους πρόσωπα, βαπτίζοντας τα όλα αυτά, δήθεν τα
μεγάλα οφέλη της τοπικής οικονομίας, ποιώντας την νήσσαν για το ότι ο τόπος,
εξαιτίας και των δικών τους ολέθριων πολιτικών επιλογών, βρίσκεται επί ξυρού
ακμής.
Οι συγκεκριμένοι πολιτικοί αποδομητές που εκκολάφθηκαν από
τους κόλπους του καζίνο και που όλος ο τόπος βοά για το πνεύμα της υποτέλειας
και της υποχώρησης που δείχνουν, ενώ μια δική τους βραδινή έξοδο για ποτό,
κοστίζει όσο ο εβδομαδιαίος προϋπολογισμός μιας μέσης Ελληνικής οικογένειας,
είναι φυσικό να μην έχουν συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί στην χώρα, πολλώ δε
να μπουν στον κόπο για να λύσουν κάποια από τα προβλήματα του πολίτη και μόνο
τους μέλημα, είναι να περνούν οι ίδιοι «ζωή και κότα», εις βάρος του κοινωνικού
συνόλου.
Τα προαναφερόμενα πολιτικά πρόσωπα είναι αυτά, που εν όψει
εκλογών, θα υποσχεθούν γη και ύδωρ στους πάντες, για να υφαρπάξουν την ψήφο μας
και μετά να εφαρμόσουν τις καταστροφικές φυματικές τους πολιτικές επιλογές,
παριστάνοντας τους δημοκρατικά εκλεγμένους.
Είναι μεγάλη ευκαιρία, στις προσεχείς εκλογές, αυτή η
εκτρωματική κατάσταση να τακτοποιηθεί ριζικώς και η ψήφος του δημότη να γίνει ο
ισχυρός άνεμος που θα φυσήξει, θα σαρώσει και τελικά θα σκορπίζει στους 5
ανέμους, αυτό το πολιτικό σκηνικό, με τους γνωστούς παραγωγούς, θεατρίνους και
τον θεατρώνα υποβολέα, παίρνοντας μακρυά και τις μάσκες των δήθεν σκεπτικιστών
και προοδευτικών, που κατάντησαν το αυτονόητο και το εξωφρενικά χρήσιμο σε
ανακάλυψη της Αμερικής.
Υ.Γ.: Κατά τον Ζαν Πωλ Σαρτρ ελεύθερος είναι,
εκείνος που μπορεί να επιλέγει. Η επιλογή όμως αποτελεί δυναμική έκφραση της
ανθρώπινης λογικής και αυτή είναι μια δυνατότητα που σε αρκετούς ταγούς του
τόπου μας είναι ιδιαίτερα υποτονική.
* Ο Δημήτρης Καραπατάς,
είναι επιχειρηματίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου