Μιλάει όλη την ώρα. Μιλάει για τα πάντα. Αναφέρεται σε κάτι που άκουσε, σε
κάποιον άλλον που είχε διαβάσει κάτι στο τρέχα γύρευε. Αναφέρεται σε φήμες,
τυχαία ομαδικά e-mails, αναλώσιμες κονσερβοποιημένες ιδεολογίες.
Μιλάει για το παρελθόν του. Μιλάει μόνο για τον εαυτό του, τα βάσανα που βρήκαν αυτόν και κανέναν άλλο. Το πιστεύει πως η δική του και μόνο ζωή είναι η πιο σπουδαία, ότι όλοι οι άνθρωποι, τα πράγματα, το σύμπαν ολόκληρο ακολουθούν τη δική του νομοτέλεια. Παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά. Στα πολύ σοβαρά!
Μιλάει για αυτά που είδε στην τηλεόραση χθες το βράδυ. Σχολιάζει ότι σχολιάζουν όλοι. Αναφέρει με κάθε λεπτομέρεια τη χθεσινή μέρα και όλα αυτά τα μικρά ασήμαντα γεγονότα που την έκαναν σπουδαία.
Προσπαθεί να χαμογελάει. Προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να είναι χαμογελαστός, ευγενικός, τυπικός. Δεν χάνει καμία γιορτή, καμία υποχρέωση. Πραγματικά προσπαθεί να κρατήσει τα πάντα σε μία τάξη. Ονόματα, γενέθλια, βαφτίσια, γάμοι, δώρα, ανούσια τηλεφωνήματα σε ασήμαντους ανθρώπους. Προσπαθεί πολύ σκληρά να βγάλει τη χαμογελαστή ΄΄καλημέρα΄΄ από το σφιχτό του στόμα.
Διψάει για αναγνώριση. Μπορεί και να σκότωνε, για την αναγνώριση. Αρκεί έστω και ένας άνθρωπος να τον θαυμάζει για αυτά που έχει καταφέρει, για αυτά που λέει, για αυτό που επαγγέλλεται, για το πως χορεύει, για την περιουσία που έχει και το αυτοκίνητο που οδηγάει. Αγαπάει για να τον αγαπούν.
Προτιμάει να μην σκέφτεται, να μην αμφισβητεί, να συνεχίσει μόνο να χαμογελάει. Να μην χαλάσει η τάξη, να νοιώθει ότι πάντα έχει τον έλεγχο, να μην αφήνει κανέναν ή κανένα γεγονός να του χαλάνε την τάξη. Η αταξία του φέρνει αναγούλα, μνήμες από άλλα χρόνια.
Δεν μπορεί να νοιώθει γυμνός και μοναχός. Ψάχνει απεγνωσμένα για ζεστά τζάκια. Θέλει να ανήκει σε ομάδες. Θέλει να οχυρώνεται πίσω από ιδεολογίες και σκέψεις που έχουν εμπεδώσει άλλοι για αυτόν.Το΄΄ καλό παιδί΄΄ ,΄΄ η εξέχουσα προσωπικότητα΄΄. Να ξέρει πως αν ποτέ τον στριμώξουν, θα φωνάξει τις συντροφικές ΄΄Νεφέλες΄΄ του να τον ξελασπώσουν.
Τον φοβίζει ο θάνατος. Φοβάται την ανυπαρξία του. Ιδρώνει προκειμένου να αφήσει πίσω του το ελάχιστο στοιχείο μνήμης της ύπαρξής του. Ιδρώνει για να γίνει διάσημος και να αφήσει μία ελάχιστη ιστορία στους κληρονόμους ή τους κοντινούς του ανθρώπους. Δεν μπορεί να διανοηθεί το τέλος. Το βάζει στην άκρη για την ώρα.
Τον φοβίζει η ζωή. Προστατευμένος από τους φανταστικούς κόσμους που έπλαθε. Να ακούει ιστορίες για νεράιδες, ξωτικά, πνεύματα, συντροφικά αστέρια, προστάτες αγγέλους που σκοτώνουν τους αφηνιασμένους δαίμονες. Τους Θεούς του Καλού που νικάνε πάντα τους Θεούς του Κακού.
Δε νοιώθει τη γη καλά κάτω από τα πόδια του. Και αν τη νοιώθει, φοβάται πως κάποια στιγμή αυτή θα φύγει. Θέλει να κρεμαστεί από κάτι. Ένα τσιγκέλι, ένα αγκίστρι. Ότι βρει τριγύρω, κάνει. Ψάχνει τόσο απεγνωσμένα να πιστέψει σε κάτι. Απλά για να κρεμαστεί από αυτό. Ας κρεμαστεί κι ας μην βλέπει από τι κρεμιέται.
Προσέχει τι φοράει. Προσέχει πως περπατάει, πως κάθεται, πως συμπεριφέρεται, που συχνάζει, πως μιλάει και για τι μιλάει. Γιʼ αυτό πρέπει να μιλάει συνέχεια. Απλά για να μιλάει. Όλη την ώρα. Μιλάει για τα πάντα.
"Σαν υποκρισία, μπορεί να χαρακτηριστεί γενικά η προσποιητή ελλάτωση των πράξεων και των λόγων, ενώ ο υποκριτής είναι το είδος του ανθρώπου που πλησιάζει τους εχθρους του και είναι πρόθυμος να κουβεντιάσει μαζί τους για να μη φανεί ότι τους μισεί. Επαινει όταν είναι παρόντες, εκείνους που κατηγόρησε στα κρυφά και τους συμπονεί, αν έχουν χάσει καμιά δίκη σε δικαστήριο.
Συγχωρεί εκείνους που τον κακολογούν και προσποιείται ότι δε θυμώνει με όσα λέγονται εναντίον του. Μιλά με πραότητα σε εκείνους που έχει αδικήσει, όταν έρχονται να παραπονεθούν. Σε όσους επιθυμούν να τον συναντήσουν επειγόντος, τους λέει να ξαναπάνε αργότερα, και ότι το σκέπτεται και ότι ακόμα δεν αποφάσισε και ότι τώρα μόλις έφτασε και ότι είναι αργά και ότι είναι άρρωστος.
Σε όσους του ζητούν δανεικά ή κάποια συνεισφορά, λέει ότι δεν είναι πλούσιος.
Οταν πουλά κάτι, λέει ότι δεν πουλά, ενώ οταν δεν πουλά, λέει ότι πουλά. Αν άκουσε κατι, λέει ότι δεν άκουσε, αν είδε ότι δεν είδε, αν συμφώνησε λέει ότι δε θυμάται. Αλλες φορές λέει ότι θα το σκεφτεί, άλλοτε ότι δε γνωρίζει, άλλοτε ότι απορεί, άλλοτε ότι και αυτός έκανε αυτήν την ίδια σκέψη.
Είναι γενικά άνθρωπος που χρησιμποιεί με ιδιαίτερη τέχνη τέτοιου είδους φρασεολογία: "δεν πιστέυω", "δε νομίζω", "εκπλήσσομαι - φαίνεται σαν να έγινε άλλος άνθρωπος", "κι όμως, εμένα δεν μου είπε τέτοια πράγματα", "μου φαίνεται παράδοξο", "αυτά να τα πεις σε άλλον", "δεν μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να μη σε πιστέψω ή να τον καταδικάσω" και "πρόσεξε μήπως είσαι ευκολόπιστος".
Αυτά είναι τα τεχνάσματα και τα κωθογυρίσματα των υποκριτών, και από τους χαρακτήρες που δεν είναι απλοί, αλλά πονηροί, πρέπει να φυλάγεται κανείς, περισσότερο και από τις οχιές."
Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φορά για
πολύν καιρό ένα πρόσωπο για τον εαυτό του και ένα διαφορετικό για τον πολύ
κόσμο, χωρίς να μπερδευτεί τελικά για το ποιο από τα δυο είναι το αληθινό.Nathaniel Hawthorne, 1804-1864, Αμερικανός συγγραφέας
Το μόνο πράγμα χειρότερο από έναν ψεύτη είναι ο ψεύτης που είναι επίσης υποκριτής!
Tennessee Williams
Ο μεγαλύτερος υποκριτής είναι αυτός που παύει να αντιλαμβάνεται την απάτη του, αυτός που ψεύδεται με ειλικρίνεια!
Andre Gide
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου