Μια φράση της αποσυρθείσης από την διεκδίκηση του δήμου
Λουτρακίου Ντίνας Κοτσώνη Καλλιμάνη,
αποτυπώνει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο γιατί οι Έλληνες ως ώρας δεν έχουν τις προϋποθέσεις
να βγάλουν την πατρίδα μας από την υποδούλωση και το Λουτράκι γιατί δεν έχει τύχη
να ελπίζει σε ένα ευοίωνο μέλλον και να προσδοκά ένα φημισμένο παρελθόν.
Από τη χθεσινή επιστολή που η Ντίνα Κοτσώνη Καλλιμάνη ανακοίνωσε
την απόσυρσή της πρέπει να σταθούμε στη συγκεκριμένη επισήμανση: «Δυστυχώς,
σήμερα κάνουμε γενικώς αγανακτισμένη κριτική, αλλά δεν τολμούμε να κάνουμε
θυσίες για το κοινό συμφέρον». Στα καθ’ ημάς, στη μικρή κοινωνία του Λουτρακίου
αυτό που έχει εισπράξει ο καθένας που ασχολείται με τα κοινά ως κοινή διαπίστωση
είναι η άρνηση από τους πολίτες της εμπλοκής με τα κοινά. Φυσικά, η οικονομική
κρίση δεν επιτρέπει στον κόσμο από τη μία να πάρει ανάσα και να σκεφθεί κάτι πέρα
από τα της επιβίωσης, ωστόσο, οι νέοι υποψήφιοι έπεσαν στην «παγίδα» των παλαιών
-να μην ξεκινήσουν ηχηρά την προεκλογική περίοδο και να αφήσουν τον καιρό να
κυλάει όσο πιο κοντά γίνεται προς τις εκλογές- που τους βόλευε η κατάσταση αυτή
και εξ’ υπαρχής είχαν χάσει το τραίνο…
Μαζί τους όμως, το τραίνο έχασε και το Λουτράκι για μια
διαφορετική προοπτική, αφού τα παλαιά γνωστά και μη εξαιρετέα πρόσωπα, θα είναι
δυστυχώς αυτά που θα πρωταγωνιστήσουν. Όπως η ελληνική κοινωνία δεν θέλει να
αλλάξει, έτσι και οι λουτρακιώτες δεν θέλουν να αλλάξουν και να κάνουν το άλμα
στο αύριο. Η σημερινή κατάντια της αδράνειας και της αδιαφορίας να φύγει ο τόπος
προς τα εμπρός, θα την πληρώσει πολύ ακριβά ο δήμος Λουτρακίου. Είναι πολύ απλά
και πρέπει να κατανοήσει ο καθένας ότι με παλαιά και φθαρμένα υλικά δεν χτίζεται
το νέο κι αυτό που θα δούμε θα είναι οι παλαιές δοκιμασμένες συνταγές. Εξάλλου
ο θυμόσοφος λαός μας λέει ότι ο λύκος κι αν εγέρασε το τρίχωμα του άλλαξε. Όπερ,
παραμένει ο ίδιος και λόγω γήρατος ενδεχομένως και πολύ χειρότερος, αναδεικνύονται
και το κακότροπο του εαυτού του που ίσως έκρυβε νεότερος…
Η επιστολή της Ντίνας Κοτσώνη Καλλιμάνη έχει ως ακολούθως:
«Η φιλοδοξία να υπηρετήσεις τον τόπο που γεννήθηκες και
μεγάλωσες είναι ιερή. Η πραγματοποίηση της όμως δεν είναι ποτέ υπόθεση ενός
ανθρώπου. Είναι υπόθεση ομάδας αποφασισμένων ικανών ανθρώπων, που
ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της κοινωνίας.
Φοβούμαι ότι στο δήμο Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγίων
Θεοδώρων δεν έχει γίνει αντιληπτή από τους πολίτες η επικινδυνότητα της
κατάστασης. Ο δήμος δυστυχώς βρίσκεται σε διάλυση. Από τη στιγμή που αποφάσισα
να δραστηριοποιηθώ εκφράζοντας την φιλοδοξία να εκλεγώ δήμαρχος προσπάθησα να
εξηγήσω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει, είναι η οικονομική διάσωση
ενός πρώην πλούσιου δήμου. Από την γενικότερη οικονομική κρίση που βίωσε και
βιώνει η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια, πρέπει όλοι να έχουμε καταλάβει
ότι την κρίση τελικά την πληρώνουν οι πολίτες. Άρα αν συμβεί οικονομική
κατάρρευση του δήμου, οι δημότες θα την πληρώσουν.
Αντί να επικεντρωθούμε σε αυτή τη συζήτηση, το πώς θα
σώσουμε τον δήμο, συνεχίζουμε αμέριμνα να συζητούμε όπως τον παλιό καλό καιρό.
Οι παλιές παρέες που διαχειρίστηκαν τα συμφέροντα του δήμου και τον οδήγησαν
στη σημερινή κατάσταση απτόητες διαγκωνίζονται και πάλι για τα λάφυρα της
εξουσίας.
Κάλεσα όσους εκτιμώ, παλιούς και νέους να συμπαραταχθούν
μαζί μου, για να δουλέψουμε με αυταπάρνηση για τον τόπο μας. Ορισμένοι
ανταποκρίθηκαν θετικά και τους ευχαριστώ, άλλοι αποστασιοποιήθηκαν και άλλοι αρνήθηκαν
ευγενικά. Εκείνο που είναι απογοητευτικό είναι η άρνηση συμμετοχής με το
αιτιολογικό των προσωπικών και οικογενειακών προβλημάτων.
Είναι νομίζω φυσιολογική η απορία μου. Όλοι κατακρίνουν τους
πολιτικούς για τα πεπραγμένα τους. Όταν όμως καλούνται οι ίδιοι να αναλάβουν
τις ευθύνες τους και να εκλεγούν για να παίρνουν αυτοί τις αποφάσεις,
αρνούνται.
Δυστυχώς, σήμερα κάνουμε γενικώς αγανακτισμένη κριτική, αλλά
δεν τολμούμε να κάνουμε θυσίες για το κοινό συμφέρον.
Είναι αυτονόητο ότι αν δεν έχει ωριμάσει ένα κίνημα
ανανέωσης που θα μας οδηγήσει στην άλλη ημέρα, κανείς δεν έχει τη διάθεση να
παριστάνει τον Δον Κιχώτη.
Αν η κοινωνία δεν βλέπει τους κινδύνους του τέλματος και την
ανάγκη να βγούμε από αυτό, εγώ δεν έχω να πω τίποτε παραπάνω.
Ας δοκιμάσει για άλλη μία φορά τους δοκιμασμένους.»
«Αν η πατρίδα σου δε θέλεις να σπαράζει
κάμε σ’ αυτήν να βγει κάποιος που να σου
μοιάζει.»
ΔΙΟΝ. ΣΟΛΩΜΟΣ
loutraki press
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου