Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.Η Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα δεν ήταν τόσο καλή όσο θα ήθελαν στο Μέγαρο Μαξίμου. Ίσα-ίσα στο κείμενό της βλέπουμε ορισμένες «σφαλιάρες» τόσο προς την κυβέρνηση, όσο και προς την αντιπολίτευση. Ή οποιονδήποτε τέλος πάντων ονειρεύεται άλλο δρόμο από αυτόν που έχουμε ακολουθήσει.
Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, εδώ και μήνες ευαγγελίζονται αλλαγή πορείας. «Όχι, άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων», «Όχι άλλα μέτρα λιτότητας», κοινωνικά μερίσματα, και έξοδος στις αγορές είναι σχεδόν καθημερινές λέξεις από κάθε κυβερνητικό, πριν αλλά και μετά τις εκλογές. Πόσο όμως συμμερίζεται το ΔΝΤ τις ανησυχίες και την αισιοδοξία των Ελλήνων πολιτικών; Απ΄όσο φάνηκε από την έκθεση μάλλον καθόλου.
Στην έκθεση γίνεται σαφές πως υπάρχει μεταρρυθμιστική κόπωση ενώ εκφράζεται και ανησυχία για τις επιπτώσεις που θα έχει στην εφαρμογή του προγράμματος το αποτέλεσμα των εκλογών. Ενώ σημειώνει μάλιστα πως αυτή αφορά κατά κύριο λόγο την βιωσιμότητα του χρέους. Και παραμένοντας στην σελίδα 23 (ναι, δεν το αναφέραμε πιο πάνω, όλα αυτά σε αυτήν βρίσκονται), με απόλυτα ειρωνικό ύφος τονίζεται πως μαζί με την προαναφερθείσα κόπωση στην Ελλάδα βλέπει και ακούει κανείς πολιτικές υποσχέσεις για «κοινωνικά μερίσματα» και «όχι νέα μέτρα». Τα εισαγωγικά δεν τα βάλαμε εμείς…
Με λίγα λόγια: Σφαλιάρα. Μακάρι να είναι αφύπνισης, αλλά είναι σφαλιάρα. Οι δανειστές δεν έχουν καμμία διάθεση να «παίξουν» μαζί μας. Γι΄αυτό και πλέον κάθε φορά έρχονται στις διαπραγματεύσεις με την χειρότερη των διαθέσεων προκειμένου να μην τους «τουμπάρουμε» όπως ήδη έχουμε κάνει. Τι σημαίνει αυτό; Οι πολιτικές δεσμεύσεις για τη στρατηγική μείωσης του χρέους -η οποία προϋποθέτει τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα διαρκείας- θα δοκιμαστούν ποικιλοτρόπως.
Στην έκθεση γίνεται ξεκάθαρο: «Η στρατηγική αυτή (μεταρρυθμιστική κόπωση, υποσχέσεις κλπ) δεν αφήνει περιθώρια για καμία ουσιαστική αύξηση στους μισθούς και στις συντάξεις από τα σημερινά επίπεδα έως τις εθνικές εκλογές του 2016. Από την άλλη πλευρά, με τους φορολογικούς συντελεστές υψηλούς και τις δαπάνες συμπιεσμένες, η επίτευξη της απαραίτητης δημοσιονομικής προσαρμογής, χωρίς περαιτέρω περικοπές σε μισθούς, κοινωνικές μεταβιβάσεις και συντάξεις -οι οποίες παραμένουν μεγάλες σε σχέση με το ΑΕΠ- θα είναι εφικτή μόνο με δραστική βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα». Μας λένε δηλαδή πως θα πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας για να γίνει κάποιο θαύμα και να μην δούμε κι άλλες μειώσεις.
Και συνεχίζουν λέγοντας πως όσον αφορά τον Δημόσιο Τομέα, για να επιτευχθεί αυτή η δραστική βελτίωση της αποτελεσματικότητας, «κλειδί αποτελεί η βελτίωση της Φορολογικής Διοίκησης όπου “η πρόοδος είναι ακόμα απογοητευτική”».
Όλα αυτά ωστόσο δεν επηρέασαν το υπουργείο Οικονομικών το οποίο την ώρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης έβγαζε ανακοίνωση «κατακευρανώνοντας» την έκθεση του ΔΝΤ και συμπεριλαμβάνοντας μία μεγάλη λίστα με όλες τις επιτυχίες και προβλέψεις για την ελληνική οικονομία. Το προβλέψεις κρατείστε το στον νου σας…
Και στα καλά νέα
Δεν λείπουν βέβαια και τα καλά λόγια. Ότι δηλαδή η Ελλάδα πέτυχε σημαντική υπέρβαση στο στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 (ο στόχος για ισοσκελισμένο πρωτογενές αποτέλεσμα υπερκεράστηκε δίνοντας το τελικό πλεόνασμα 0,8% του ΑΕΠ), η οικονομία ανακάμπτει το 2014 μετά από έξι χρόνια βαθιάς ύφεσης και πραγματοποιήθηκε μια επιτυχής μεσοπρόθεσμη έκδοση ομολόγων στις διεθνείς αγορές.
Εντάξει η έκθεση δεν είναι και τόσο τραγική, αλλά καλό είναι να βλέπουμε κυρίως τα αρνητικά, γιατί αυτά είναι που διαμορφώνουν την ατζέντα. Εάν δεν το καταλάβουμε αυτό θα συνεχίσουμε να βαυκαλιζόμαστε με τις πρόσκαιρες επιτυχίες μας (έξοδος στις αγορές, πρωτογενές πλεόνασμα), θέλοντας με αυτές να καθορίσουμε εμείς την συζήτηση. Δεν είναι έτσι όμως. Στην στιχομυθία μεταξύ του μικρού Γιαννάκη (όχι δεν λέμε τον Στουρνάρα) και της μητέρας του για τους κακούς βαθμούς στο τρίμηνο, δεν έχει το πάνω χέρι ο Γιαννάκης ο οποίος λέει: Μα μαμά αν θυμάσαι είχα γράψει 10 στα Μαθηματικά και στην Ιστορία. Αντιθέτως το έχει η μητέρα η οποία όχι μόνο μίλησε με τον δάσκαλο, αλλά έχει και τα πειστήρια της προόδου στα χέρια της…
Η γραμμή που ακολουθείται στην έκθεση του ΔΝΤ είναι πως έχει γίνει σημαντική πρόοδος για τη σταθεροποίηση της οικονομίας, αλλά απομένουν πολλές προκλήσεις πριν η οικονομία εισέλθει σε βιώσιμο και ισορροπημένο μονοπάτι ανάπτυξης. Από τις πρώτες γραμμές της έκθεσης άλλωστε διαφαίνονται τα θέματα τα οποία το Ταμείο θέτει στην κορυφή των προκλήσεων των επόμενων μηνών.
Οι φράσεις «οι τράπεζες αντιμετωπίζουν ένα βουνό από κόκκινα δάνεια», «η Ελλάδα πασχίζει να αντιμετωπίσει το ταμπού των απολύσεων στο Δημόσιο», «οι Αρχές πρέπει να αντισταθούν στις πιέσεις… για πισωγύρισμα στην πρόοδο» και «οι τριετίες αυξάνουν τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα για εργαζόμενους με ελάχιστη εργασιακή εμπειρία εννέα ετών, στα υψηλότερα επίπεδα μεταξύ της Ε.Ε.» είναι ενδεικτικές των προθέσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κατά τον νέο κύκλο αξιολόγησης που θα ανοίξει τον Σεπτέμβριο, με μια ενδιάμεση αξιολόγηση αστραπή στα μέσα Ιουλίου.
Στην έκθεση γίνεται σαφές πάντως ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει πλήρη επίγνωση των πολιτικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση. Κάτι που προκαλεί εντύπωση γιατί μέχρι τώρα δεν φαίνονταν να πείθονται όταν οι κυβερνητικοί τούς έλεγαν πως καλό θα ήταν να μην είμαστε και τόσο απόλυτοι γιατί παραμονεύει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ξέρει, ίσως πιστεύουν πως εάν και εφόσον γίνει κυβέρνηση, ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει και αυτός την μνημονιακή στροφή που έκανε και η Νέα Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου