Μια μάχη που έμεινε στην ιστορία για πολλούς λόγους.
Δεν ήταν μόνο η αριθμητική υπεροχή των Περσών αλλά η στρατιωτική ιδιοφυΐα του Μιλτιάδη.
Ας σκεφτούμε πως θα ένιωσαν οι Πέρσες όταν είδαν το μικρό Ελληνικό στρατό να τους περιμένει, πως θα ένιωσαν όταν περικυκλώθηκαν και πως θα ένιωσαν όταν ταπεινωμένοι και φοβισμένοι έτρεχαν πίσω στα πλοία τους για να γλυτώσουν.
Ίσως όμως η κατάρρευσή τους, να ήρθε το επόμενο πρωί όταν με τα πλοία τους έφτασαν στο σημερίνο Νέο Φάληρο και είδαν τους στρατιώτες που τους νικούσαν στον Μαραθώνα να τους περιμένουν για μια νέα μάχη.
Αυτοί ήταν οι Έλληνες πολεμιστές.
Εκπόνησαν τέλεια το άψογο σχέδιο του Μιλτιάδου, κατενίκησαν τον εχθρό και διένυσαν μέσα σε λίγες ώρες σχεδόν όλη την Αττική για να αντιμετωπίσουν εκ νέου τους Πέρσες.
Η δόξα των Μαραθωνομάχων χαρακτηρίζει τον Έθνος μας, αλλά δεν το παραδειγματίζει όσο θα έπρεπε και αυτό είναι λάθος των νεοτέρων Ελλήνων.
Εξάλλου, το είπαμε και πριν: Οι Αρχαίοι Έλληνες στον Μαραθώνα δεν θα μπορούσαν να έχουν κάτι κάτι καλύτερα, γιατί πολύ απλά άγγιξαν τη τελειότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου