Τελικά τι είναι αναρωτιέμαι καθώς οδηγώ μετά από αρκετές ώρες άυπνος σπίτι μου αυτό που διοργανώνουμε; Ανθρώπινο έργo οι σιδηροδρομικές ράγες, δίχως τρένο πια, μoνοπάτι που ξαναπαίρνει ζωή για δεύτερη χρονιά από τολμηρούς αθλητές και εθελοντές.
Λίγες ώρες πέρασαν από την στιγμή που ο τελευταίος αθλητής τερμάτιζε εντός χρόνου τα 50 χιλιόμετρα του Rail Running Diolkos. Ο νεότερος φίλος της διοργάνωσης, Γιώργος και 27 συναθλητές τερμάτισαν στην Αρχαία Διολκό στην περιοχή Λουτρακίου με δύσκολες καιρικές συνθήκες και αρκετή βροχή.
Προς τον Τερματισμό...τρέξιμο παράλληλα με την διώρυγα του Ισθμού 
Αρχαία Διολκός τα τελευταία μέτρα
Τα συναισθήματα που βίωσα σαν μέλος της διοργάνωσης μου έδωσαν μια πραγματική χαρά πολύ διαφορετική και μεγαλύτερη από τον τερματισμό μεγάλων ή μικρών αγώνων που έχω συμμετάσχει σαν αθλητής.
Τελετη απόνομης στον αρχαιο χωρο της Διολκού στο Λουτρακι
Αλήθεια ποσοι αθλητές έχουν την δύναμη να αναμετρηθουν με τον εαυτό τους για σχεδον 50 χιλιόμετρα σιδηροδρομικής γραμμής και μάλιστα με συνεχή βροχή; Την απάντηση την πήρα από την φίλη Ρένα που τερμάτιζε γεμάτη χαρα και χαμόγελο, λέγοντας μου οτι δεν έχει βιώσει ποτέ κάτι τέτοιο. Από τους φίλους Μπάμπη, Κωσταντίνο και Βασίλη που ήρθαν από πολύ μακριά και ο τελευταίος έτρεξε όλη την διαδρομή με τον δικό του δύσκολο τρόπο, από τον φίλο Διονύση που τερμάτισε πρώτος στην κατηγορία του, από τον Γιωργο που τερμάτισε για τρίτη χρονιά φέτος και τον Νικο με την Trudi, για δεύτερη επίσης χρονιά, καθώς και όλους τους φίλους αθλητές που συμμετείχαν.
Μετά τον σταθμό των Μεγάρων ..η προσπάθεια συνεχίζεται
Που είναι ο επόμενος σταθμός;
Ο φόβος είναι ασθένεια και φυλακή σώματος και μυαλού. Η μόνη συνταγή είναι να τολμήσεις να δοκιμάσεις. Δεν έχει σημασία πάντα το απότελεσμα αλλά στο πρώτο βήμα μιας περιπέτειας κρύβεται η μάχη...
Λιγα δευτερολεπτα μετά την εκκίνηση
Η διαδρομή είναι μόνο δύσκολη αν την φοβάσαι, δεν είναι αφίλοξενη γιατι έχει πραγματικούς εθελοντές, ανθρώπους απλούς και ευγενικούς με κατανόηση. Έχει τον πρώτο, ιστορικά, σιδηροδρομικό σταθμό της Ελλάδας και την πρώτη ατμομηχανή δίπλα της. Έχει τον όμορφο Σαρωνικό, το ορος Πατέρας και στην περιοχή της Κακιάς Σκάλας, θαλασσα και απόκρυμνες ορθοπλαγιές θα μαγνητίζουν το βλέμα. Έχει αδρεναλίνη στο πέρασμα του Ισθμού από την παλιά σιδηροδρομική γέφυρα, και τέλος τον τερματισμό στις αρχαίες πέτρες της Διολκού.
Σαρωνικός Κόλπος - Κακιά Σκάλα
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, είναι το ελάχιστο που μπορώ να πω στους φίλους εθελοντές και στους αθλητές που εξερευνούν τα όρια αντοχής του μυαλού και του σώματος.
Το ταξιδι είναι μεγάλο προς τον τερματισμό
Εύχομαι του χρόνου να γνωρίσω και άλλους αθλητές φίλους, ανθρώπους –δυνατούς, αλύγιστους σαν τις ράγες φτιαγμένους. Στον παρακάτω σύνδεσμο ο πίνακας με τα αποτελέσματα:
Γιάννης Αγγελόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου