«Σε έναν μικρό όρμο στα σύνορα της Κορινθίας με την Αργολίδα έβρισκε
καταφύγιο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το θρυλικό υποβρύχιο «Παπανικολής».
Ονομάζεται «Σελόντα» και πολλοί το παρομοιάζουν με τις νορβηγικές κοιλάδες που πλημμύρισαν με νερό του ωκεανού πριν από χιλιάδες χρόνια και είναι γνωστές ως φιορδ.
Είναι ένας μακρόστενος κόλπισκος με γαλανά νερά και κατάφυτες πλαγιές. Είναι κλειστός με βαθιά νερά, γι’ αυτό ο κυβερνήτης του «Παπανικολής», Μίλτων Ιατρίδης, τον χρησιμοποιούσε ως ορμητήριο για τις επιχειρήσεις του εναντίον των Ιταλών. Το Ελληνικό υποβρύχιο, που είχε πάρει το όνομά του από τον Ψαριανό πυρπολητή Δημήτριο Παπανικολή, είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των Ιταλών στη διάρκεια του πολέμου….
Συνολικά εκτέλεσε 14 πολεμικές περιπολίες και βύθισε αντίπαλα σκάφη συνολικού εκτοπίσματος 13.000 τόνων. Το πλήρωμα του διακρινόταν για την τόλμη του, καθώς δεν δίσταζε να εξαπολύει επιθέσεις εναντίον των ιταλικών πλοίων και να τα βυθίζει δίχως να γίνεται αντιληπτό. Χάρη στους ελιγμούς του τολμηρού κυβερνήτη του κατάφερνε να ξεφεύγει από τις αντεπιθέσεις των εχθρών. Η δράση του εκτεινόταν στο Αιγαίο, τη Μέση Ανατολή και την Αδριατική θάλασσα….
Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συνέβη τα Χριστούγεννα του 1940, όταν βύθισε το ιταλικό εμπορικό πλοίο «Firenze». Ο Νικόλαος Τασσιάκος, μέλος του πληρώματος του υποβρυχίου, είχε αναφέρει στη Μηχανή του Χρόνου: «Το μεσημέρι της 24ης Δεκεμβρίου η τύχη μας χαμογέλασε. Η περισκοπική παρατήρηση φανέρωσε μια μεγάλη νηοπομπή, προστατευόμενη από αντιτορπιλικά. Αμέσως σήμανε συναγερμός.
Η θέση μάχης μου ήταν στο πρυμναίο διαμέρισμα, υπεύθυνος για τη μετάδοση διαταγών που λάμβανα από το Κέντρο. Παρ’ όλη την ισχυρή εχθρική συνοδεία ο κυβερνήτης μας δεν δίστασε. Πλησίασε και άλλο και έδωσε εντολή για άφεση τορπιλών. Ακόμη θυμάμαι τις εντολές του κυβερνήτη: «Τορπιλοσωλήνας ένα, έτοιμος. Σωλήνας ένα έβαλε. Τορπιλοσωλήνας δύο, έτοιμος. Σωλήνας δύο έβαλε… Ρίξαμε τέσσερις τορπίλες και οι τέσσερις πήγαν διάνα!»
Ανάμεσα στα κρησφύγετα που έβρισκε ο Ιατρίδης για να προστατευτούν από την καταδίωξη των εχθρών ήταν ο όρμος Σελόντα. Η φυσική του θέση έκανε το υποβρύχιο αθέατο στους εχθρούς και οι ναύτες μπορούσαν να πάρουν αέρα και να ξεκουραστούν. Άλλωστε ο Ιατρίδης, καταγόταν από το Σοφικό, ένα χωριό που βρίσκεται κοντά στον κόλπο. Από τον Ιούνιο του 1941 οι Ιταλοί είχαν καταλάβει το χωριό του, λόγω της πλεονεκτικής γεωγραφικής του θέσης
Ο Ιατρίδης συνεργαζόταν με τον ιερέα του Σοφικού, Γεώργιο Καρβούνη, ο οποίος μετέφερε στον όρμο Άγγλους και Νεοζηλανδούς σαμποτέρ, οι οποίοι επιβιβάζονταν στο υποβρύχιο με προορισμό την Κρήτη και τη Μέση Ανατολή. Σήμερα στον κόλπο βρίσκονται ιχθυοκαλλιέργειες ενός από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και προμηθευτές τσιπούρας και λαβρακίου της Ελλάδας…», αναφέρθηκε σε αθηναικά ΜΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου