Τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού της

Μήνυμα – παρέμβαση του πρέσβη Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου στην εκδήλωση που παραγματοποιήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2018 στην Βόννη για τα 70 χρόνια από την 1η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Δυτικής Γερμανίας που υιοθέτησε το βασικό νόμο, το Σύνταγμα της χώρας.

Επιτρέψατε μου να συμμετάσχω στην σημερινή εκδήλωση για τα 70 χρόνια από την σύνοδο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που υιοθέτησε τον Βασικό Νόμο(Σύνταγμα) στις 8 Μαΐου 1949 και που δημοσιεύθηκε στις 23 Μαΐου του ιδίου έτους. Είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί ότι ο Βασικός Νόμος διασφαλίζει την ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ το Συνταγματικό Δικαστήριο υποτίθεται ότι εγγυάται την εφαρμογή του Βασικού Νόμου.

Χαιρετίζω το γεγονός ότι η Sarah Luzia Hassel-Reusing έχει προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά του EFSF, FSM και άρθρου 136 παρ.3 της Συνθήκης της ΕΕ. Εάν το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί επί των εν λόγω προσφυγών και είχε μειώσει τα μέτρα λιτότητος που επηρεάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στην τροφή, στην υγεία και στην κοινωνική ασφάλιση, αυτό θα είχε θετικό αποτέλεσμα στην Γερμανία και στην Ε.Ε. Θα είχε επίσης βοηθήσει την Ε.Ε. να μην επιβάλλει μέτρα στην Ελλάδα που παραβιάζουν το Σύνταγμα της.

Θα ήθελα να θέσω το θέμα της Ελλάδος, μια χώρα που καταστράφηκε από μια οκταετή πολιτική μέτρων λιτότητος που της επιβλήθηκε από την Ε.Ε. και των δανειστών της. Ο λόγος που επιβλήθηκαν τα μνημόνια στην Ελλάδα ήταν να μειωθεί το δημόσιο χρέος που το 2010 ήταν 120% σε ποσοστό ΑΕΠ, ενώ σήμερα έχει φθάσει στο ποσοστό του 185%.

Ο λόγος της μαζικής αποτυχίας των μέτρων ήταν ότι κυρίως δεν λήφθηκε υπ’ όψιν ο ανθρώπινος παράγων. Η ασφάλεια των τραπεζών υπήρξε η μόνη ανησυχία των μελών της Ευρωζώνης. Από την αρχή ήταν φανερό σε πολλούς ότι τα μέτρα δεν θα ήσαν αποτελεσματικά, αλλά όσοι είχαν την ευθύνη για τον προγραμματισμό τους και την υλοποίηση τους, αρνήθηκαν να ακούσουν την λογική ακόμα και αφού αναγνώρισαν τα λάθη τους.

Τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα,παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού της. Πολλές εκθέσεις έχουν δημοσιευθεί γι’αυτές τις παραβιάσεις. Η έκθεση του ειδικού εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ Cephas Lumina για τις επιπτώσεις του δημόσιου χρέους στην πλήρη απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (2014), η έκθεση του διαδόχου του Pablo Bohoslavsky, η έκθεση της Επιτροπής Αληθείας για το δημόσιο χρέος του Ελληνικού Κοινοβουλίου(Αύγουστος και Οκτώβριος 2015) κλπ.

Έχουν παραβιασθεί Διεθνείς Συμβάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων(Διεθνές Σύμφωνο για Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα) καθώς επίσης και η Συνθήκη της Ε.Ε.(Λισαβώνας). Οι παραβιάσεις αυτές έχουν πραγματοποιηθεί αρχίζοντας από το 2010 από τις Ελληνικές κυβερνήσεις, που παραβίασαν το Σύνταγμα της Ελλάδος, τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, της Ε.Ε και των θεσμών της, και το Δ.Ν.Τ.

Όλοι έχουν συλλογική ευθύνη για τις παραβιάσεις αυτές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το 2009 ο μέσος όρος θανάτων ετησίως στην Ελλάδα ήταν περίπου 60.000. Το 2017 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 128.000, ενώ ο πληθυσμός ελαττώθηκε κατά 800.000 άτομα που μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Οι άνθρωποι πεθαίνουν στην Ελλάδα εξαιτίας των μέτρων λιτότητος.

Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι γιατί το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν παρεμπόδισε την Γερμανική κυβέρνηση να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που θα κατέληγαν σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι αγνοούσε το θέμα αλλά μετά την δημοσιοποίηση των εκθέσεων του ΟΗΕ και την διαβίβαση τους στο Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών έγινε γνωστό το θέμα. Επί πλέον η σχετική νομοθεσία υιοθετήθηκε από το κοινοβούλιο, επιτρέποντας έτσι στο Συνταγματικό Δικαστήριο να έχει γνώση του θέματος και να λάβει τις δέουσες αποφάσεις.

Το άλλο θέμα που υπάρχει μεταξύ των δύο κρατών είναι το Γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα από το κατοχικό δάνειο που δεν έχει εξοφληθεί και που ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 400 δις ευρώ. Είναι ένα θέμα εκτός της αρμοδιότητος του Συνταγματικού Δικαστηρίου αλλά που πρέπει να αναφερθεί.

Η σημερινή εκδήλωση είναι σημαντική γιατί υπογραμμίζει την σημασία του Βασικού Νόμου για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον ρόλο του Συνταγματικού Δικαστηρίου για την εγγύηση τους. Και αυτό έρχεται σε μια στιγμή που η Ε.Ε. αντιμετωπίζει εξασθένηση της δημοκρατίας καθώς παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τα συγχαρητήρια μας στην Sarah και τον Volker Reusing για την πρωτοβουλία τους και ευχομαι κάθε επιτυχία.

*Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος

Πρέσβης επι τιμή

Πρώην Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Παρευξείνιας Συνεργασίας