Συνήθως τον Ισθμό απλώς…τον προσπερνάμε! Πηγαίνοντας στην Πελοπόννησο από τον καινούριο δρόμο και με αυτοκίνητο, ο Ισθμός σπανίως πλέον αποτελεί στάση. Αποτελεί όμως το δεύτερο σε επισκεψιμότητα αξιοθέατο της χώρας μας, καθώς πρόκειται για πραγματικό επίτευγμα μηχανικής και τεχνολογίας.
Σε αυτήν την εκδρομή, εστιάζουμε στον Ισθμό, μαθαίνουμε για τη διέλευση των πλοίων πριν τη διάνοιξη της διώρυγας, την αρχαία Δίολκο και τα αρχαία λιμάνια των Κεγχρεών και του Λεχαίου και συνειδητοποιούμε για ακόμα μία φορά πώς τα οικογενειακά ταξίδια από τα οποία μαθαίνουμε κάτι μας κάνουν να αισθανόμαστε πιο πλήρεις και «χορτάτοι» ως οικογένεια!
Διάπλους με την «Αργώ»
Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί και πηγαίναμε στην Πελοπόννησο, επιβραδύναμε στον Ισθμό για να θαυμάσουμε το «κανάλι» και το …χάος. Πάντα ζήλευα αυτούς που περνούσαν με σκάφος, μέχρι που πρόσφατα ανακάλυψα ότι μπορούμε όλοι μας να ζήσουμε αυτήν την εμπειρία, ακόμα και να μην έχουμε βάλει πλώρη για να περάσουμε από το Σαρωνικό στον Κορινθιακό ή αντίστροφα.
Από την Ισθμία, από τη μεριά της Πελοποννήσου, μπαρκάρει το Αργώ, το σκάφος που εκτελεί καθημερινά δρομολόγια από Μάρτιο μέχρι Νοέμβριο διάρκειας περίπου μίας ώρας. Η πλεύση είναι άκρως εντυπωσιακή για μικρούς και μεγάλους και το ευχάριστο είναι ότι αν δεν προλάβατε να εντοπίσετε το μικρό σκαλισμένο αγαλματίδιο του Νέρωνα την πρώτη φορά, έχετε και μια δεύτερη ευκαιρία. Το θέαμα του φαραγγιού, τα φυσικά πρανή, τα απομεινάρια της αρχαίας Διόλκου, η βύθιση της γέφυρας στην Ποσειδωνία και η επιστροφή είναι συμβολικά ένα ταξίδι ανάμεσα σε δύο θάλασσες, αλλά και ένα ταξίδι στο χρόνο μέσα σε μόνο 6 χιλιόμετρα.
«Μαμά Κοίτα που πέφτει ο άνθρωπος!» φώναξε πανικόβλητη η κόρη μου στη θέα του Bungee Jumping. «Αν σπάσει το σχοινί, τι θα πάθει;», «τι βάθος έχει εδώ;», «μπορούμε να περάσουμε το κανάλι κολυμπώντας όταν μεγαλώσουμε;», οι ερωτήσεις βροχή. Ο καπετάν-Βασίλης μας μιλούσε για τις προσπάθειες διάνοιξης της διώρυγας και τη διαδικασία διάπλου του Ισθμού για ιδιωτικά σκάφη. «Τι θα πληρώσουμε αν περάσουμε με φουσκωτή βαρκούλα;», ρώτησε η μικρότερη και η συζήτηση έχασε πάσα σοβαρότητα!
Για να κάνετε το διάπλου του Ισθμού, τηλεφωνήστε 1-2 μέρες πριν στην C.A.T. ARGO- ΑΡΓΩ για να ενημερωθείτε για το δρομολόγιο της ημέρας που επιθυμείτε. Ιδανική εκπαιδευτική εκδρομή για σχολεία, αλλά και μεμονωμένες οικογένειες από Μάρτιο μέχρι Νοέμβριο.
Στη «Γραμμή του Χρόνου»
Δε νοείται εκδρομή στον Ισθμό και την … ιστορία του χωρίς επίσκεψη στο νέο μουσείο «Γραμμή του Χρόνου» στην Ποσειδωνία. Στο νέο διαδραστικό και άκρως φιλικό στα παιδιά Κέντρο Επιστήμης «Γραμμή του Χρόνου» παρουσιάζεται η ιστορία του Ισθμού με τρόπο ζωντανό και κατανοητό, από τις πρώτες προσπάθειες ένωσης των δύο θαλασσών τον 7ο αιώνα με την κατασκευή της Διόλκου από τον Περίανδρο ως τη διάνοιξη της Διώρυγας το 19ο αιώνα.
«Εντυπωσιακή η διώρυγα, δε λέω», δήλωσε η κόρη μου την ώρα που βρισκόμασταν στο δωμάτιο-προσομοίωση, «αλλά ακόμα πιο εντυπωσιακή η Δίολκος. Φαντάσου την προστάτευε και τείχος!», με κοίταξε όλο απορία αναφερόμενη στο εξαμίλιο τείχος που κτίστηκε -πράγματι- για να προστατεύει το σημαντικό αυτό έργο που λειτούργησε ως «αττική οδός» για 1500 χρόνια. «Η Δίολκος δεν ακολουθούσε τον πιο σύντομο δρόμο, αλλά τον πιο εύκολο και επρόκειτο για ένα έργο μεγάλης κερδοφορίας για αυτούς που τον εκμεταλλεύονταν: «διόδια» για να πληρωθούν οι δούλοι, θυσίες στο Ιερό του Ποσειδώνα και ούτω καθ’ εξής», μας εξηγούσε ο Νεκτάριος Σπηλιόπουλος, Διευθυντής λειτουργίας του μουσείου, την ώρα που τα παιδιά πειραματίζονταν με τη δύναμη που χρειάζεται για να μετακινηθεί ένα ξύλινο πλοιάριο πάνω σε άμμο, σε πλακόστρωτο και στη Δίολκο. Το Μουσείο είναι ιδιωτικό, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε αποκλειστικά με ίδιους πόρους από μία ομάδα ανθρώπων με αυθεντικό ενδιαφέρον, κέφι και διάθεση για μοίρασμα της γνώσης και της Επιστήμης, σε όλες τις εκφάνσεις της, από τη μηχανική, τη ναυπηγική και τη γεωλογία ως τη φυσική, τα μαθηματικά και τη φιλοσοφία.
Το ενδιαφέρον των παιδιών τράβηξε το sandbox, τελευταίας τεχνολογίας εφαρμογή με την οποία γίνεται πλήρως κατανοητή η διάνοιξη της διώρυγας, αλλά και η εικονική πτήση με 3D experience. Το Μουσείο περιλαμβάνει επίσης μία έκθεση ναυπηγικής με μοντέλα αρχαίων καραβιών και εκθέματα της κορινθιακής κούκλας πλαγγόνας, που θεωρείται η Barbie της εποχής. Για να επισκεφτείτε το μουσείο ή για να συμμετάσχετε σε ένα οικογενειακό ή αμιγώς παιδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, επικοινωνήστε με το Μουσείο κι ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook.
«Πριν τη διώρυγα»: στη Δίολκο και τα αρχαία λιμάνια
Αφού ζήσαμε τη μαγεία του διάπλου και αντιληφθήκαμε -όλοι, λίγο ως πολύ- τη σημασία του έργου στη «Γραμμή του Χρόνου», πήγαμε να δούμε κι από κοντά τη βυθιζόμενη γέφυρα και μέρος της αρχαίας Διόλκου, του πλακόστρωτου αυτού «μονοπατιού» που χρησιμοποιούσαν οι δούλοι για να σύρουν πάνω σε τροχοφόρο όχημα τα καράβια από το λιμάνι του Λεχαίου στο λιμάνι των Κεγχρεών και τούμπαλιν.
Στην Ποσειδωνία, δίπλα ακριβώς στη βυθιζόμενη γέφυρα, βρίσκεται ένα σωζόμενο τμήμα της αρχαίας Διόλκου. Ένα ακόμη καλύτερα συντηρημένο τμήμα βρίσκεται απέναντι, εντός των εγκαταστάσεων της σχολής του Μηχανικού στο Λουτράκι και δεν είναι επισκέψιμο χωρίς ειδική άδεια. Το να αγναντεύεις τον Κορινθιακό από αυτό το σημείο πάνω που δύει ο ήλιος είναι μια μοναδική εμπειρία.
Μπαίνοντας στον παραλιακό δρόμο που οδηγεί προς Κόρινθο και Βραχάτι, λίγο πριν το Λέχαιο, βρίσκεται το αρχαίο λιμάνι, όπου έφταναν τα πλοία για να «αποσυντεθούν» και να μεταφερθούν στις Κεγχρεές, το λιμάνι του Σαρωνικού, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς το Αιγαίο και την Ανατολή. Το αρχαίο λιμάνι του Λεχαίου είναι περιφραγμένο, καθώς ανασκαφές είναι σε εξέλιξη σε συνεργασία της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Δανίας στο πλαίσιο του Lechaion Harbour Project. Όμως η παραλία μπροστά από αυτό, ανοργάνωτη μεν, με υπέροχα νερά δε, ενδείκνυται για ένα όμορφο φθινοπωρινό μπάνιο. Τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργούν καφέ και ταβέρνες στην παραλία του (νέου) Λεχαίου λίγο παρακάτω, ενώ όλο το χρόνο είναι ανοιχτή η ταβέρνα «Φάρος».
«Και η άλλη μεριά;». Το λιμάνι από τη μεριά του Σαρωνικού βρίσκεται στην παραλία των Κεχριών και είναι επισκέψιμο ακόμα και με … μαγιώ. Η παραλία τον Κεχριών είναι αμμώδης, ρηχή, με ζεστά νερά σχεδόν όλο το χρόνο και το καφέ-εστιατόριο Mama’s πάνω στην αμμουδιά, ιδανικό για μια χαλαρή οικογενειακή μέρα στη θάλασσα. Μάλιστα ένα παραλιακό, ήπιο και επομένως ιδανικό για οικογενειακή πεζοπορία μονοπάτι από την Κόρινθο οδηγεί στην παραλία των Κεχριών και το αρχαίο λιμάνι, το οποίο καθαρίζεται και συντηρείται με την ευγενική προσφορά του ΕΟΣ Κορίνθου και του ξενοδοχείου Kalamaki Beach.
Στα Ίσθμια και το Καλαμάκι: το τερπνόν…μετά του ωφελίμου
Κάθε σημαντικό έργο, κάθε «πέρασμα», κάθε περιπέτεια συνοδεύεται κι από «προσευχές»! «Έτσι δεν κάνουμε κι εμείς;», ρώτησε η ξεναγός. «Πριν επιχειρήσουμε κάτι νέο, μια «μεγάλη» αποστολή, μια δύσκολη δουλειά, δεν κάνουμε μια ευχή και μια προσευχή να πετύχει;». Έτσι και όσοι ταξίδευαν. Έκαναν στάση στο Ιερό του Ποσειδώνα, προστάτη των θαλασσών, για να τον «παρακαλέσουν» για ένα καλό ταξίδι στη νέα θάλασσα. Γύρω από τα Ιερά αναπτύσσονταν πάντα πόλεις, μικρές ή μεγαλύτερες. Η Ισθμία ήταν μία από τις σημαντικότερες πόλεις με θέατρο και στάδιο, όπου πραγματοποιούνταν τα Ίσθμια, αγώνες προς τιμήν του Ποσειδώνα κάθε δύο χρόνια. Στο αρχαιολογικό μουσείο εκτίθενται ευρήματα από τα δύο σημαντικά -σήμερα σχεδόν ισοπεδωμένα- ιερά που κοσμούσαν την πόλη, το ιερό του Ποσειδώνα και του Παλαίμονα, καθώς και από το αρχαίο λιμάνι των Κεγχρεών.
Στην Ισθμία, σχεδόν πάνω στο νερό, στο σημείο όπου λειτουργούσε παλαιότερα η δεύτερη βυθιζόμενη γέφυρα, θα βρείτε εστιατόρια και καφέ, ενώ χώρο για πικ νικ (με σουβλάκια από την παλιά γέφυρα του Ισθμού για παράδειγμα) και εξαιρετικές ψαροταβέρνες, όπως ο «Σαρωνικός» και ο «Κάβος» θα βρείτε στη συνοικία του Κάβου.
Λίγο παρακάτω μέσα σε πανέμορφο πευκοδάσος, βρίσκεται το Καλαμάκι. Η «γειτονιά» αυτή είναι η πιο όμορφη για να μείνεις και οι γονείς της Μαριλένας το είχαν «δει» αυτό από πρώτο χέρι: «Ο πατέρας μου γυρνούσε όλες τις παραλίες κι έλεγε στη μητέρα μου να «δοκιμάσει» τη θάλασσα», μου εξομολογείται η Μαριλένα Σταθοπούλου, ιδιοκτήτρια του Kalamaki Beach, την ώρα που τα παιδιά τρέχουν στο γρασίδι και παίζουν στην παιδική χαρά, ενώ εμείς απολαμβάνουμε το κρασί τώρα που ο ήλιος βασιλεύει στη βεράντα με θέα το Σαρωνικό.
«Είδατε πόσο τα παιδιά χρειάζονται χώρο;» είπα στην παρέα αναλογιζόμενη το μικροσκοπικό σπιτάκι μας στην πόλη. «Κι εμείς χρειαζόμαστε χώρο», ενθουσιάστηκα, όταν συνειδητοποίησα ότι το ξενοδοχείο εκτός από πισίνα, παιδική χαρά, παραλία και πολλή άπλα έξω, διέθετε συνδεόμενα δωμάτια και ότι θα είχαμε κι εμείς οι γονείς το δικό μας χώρο.
Το βράδυ, όλα τα παιδιά είχαν γίνει μια παρέα στο μπιλιάρδο και όταν η νύχτα έπεσε για τα καλά μαζεύτηκαν στη βιβλιοθήκη. Είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν κάπου πολύ μακριά από την πόλη και ότι παρατείνω κι άλλο λίγο το καλοκαίρι. Μάλλον δεν ήταν ιδέα μου!
Από sfedona
Ελένη Φωτίου
protothema.gr
Παρακολουθήστε το εξαιρετικά ενδιαφέρον animation ελληνικής παραγωγής από το Τεχνικό Επιμελητήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου