Αυτή η πρόσφατα ανακαλυφθείσα επιγραφή, η ανακάλυψη της οποίας ανακοινώθηκε την Τετάρτη, είναι η πρώτη φυσική τεκμηρίωση του εμπορικού κέντρου της περιοχής.
Πριν από 1.700 χρόνια, όταν η επιγραφή χαράχτηκε από πέτρα, η Halutza ήταν μια ευημερούσα κοινότητα στην οδό Θυμιατού, με 8.000 κατοίκους. Τώρα ο χώρος της ερήμου είναι σχεδόν άγονος λόγω έντονης λεηλασίας κατά την οθωμανική περίοδο, δήλωσε ο Δρ Tali Erickson-Gini, της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ.
Σήμερα η Halutza «μοιάζει με το πρόσωπο του φεγγαριού», δήλωσε ο Erickson-Gini.
Με επικεφαλής τον καθηγητή Michael Heinzelmann εξ ονόματος του Πανεπιστημίου της Κολωνίας και με τη χρηματοδότηση του Γερμανο-Ισραηλινού Ιδρύματος Επιστημονικής Έρευνας και Ανάπτυξης, η ομάδα Γερμανών φοιτητών από την Κολωνία και τη Βόννη χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό αρχαιολογικής μεθοδολογίας – να καταρτίσει ένα πλήρες χάρτη της πόλης περίγραμμα και να καταγράψει τους ευρείς δρόμους των 8 μέτρων και τις δομές που τις πλαισιώνουν.
Η γερμανική ομάδα άρχισε να εργάζεται το 2015, με συνεργασία του IAA να ξεκινά το επόμενο έτος. Ο Erickson-Gini, Αμερικανός, 40χρονος αρχαιολόγος ισραηλινός βετεράνος, δήλωσε ότι η ομάδα με επικεφαλής τον Heinzelmann είναι μοναδικά εξειδικευμένη και «ίσως η καλύτερη στον κόσμο γι αυτό που κάνουν.
Η ίδια η περιοχή προσέφερε τις κατάλληλες συνθήκες – άγονες αποβλήτων – αλλά η γερμανική ομάδα έφερε τον «εξοπλισμό και την τεχνογνωσία».
Το Halutza ιδρύθηκε στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. ως σταθμός κατά μήκος της οδού θυμιαμάτων, ενός δικτύου εμπορικών δρόμων που απλώθηκαν περίπου 2.000 χιλιόμετρα από την Αραβική Χερσόνησο στη Μεσόγειο. Το τμήμα της αρχαίας διαδρομής στο Negev συνδέει την Πέτρα και τη Γάζα. αργότερα, χριστιανοί προσκυνητές χρησιμοποίησαν επίσης το δρόμο προς την Αγία Αικατερίνη στο Σινά.
Σύμφωνα με ένα δελτίο Τύπου της IAA την Τετάρτη, η πόλη έφθασε στο αποκορύφωμά της κατά την βυζαντινή περίοδο, κατά τον 4ο έως και 6ο αιώνα μ.Χ., όταν ήταν γνωστή για τα εκλεκτά κρασιά της και ήταν η μόνη πόλη στο Negev. Αυτή η δόξα έχει περάσει στην άμμο του χρόνου, αλλά το όνομά της διατηρήθηκε μέσω της αραβικής ονομασίας των ερειπίων της: «el-Khalassa».
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, το όνομα Halutza εμφανίζεται στην ιστορική τεκμηρίωση, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου ψηφιδωτού χάρτη Madaba, που βρέθηκε στο πάτωμα μιας πρώιμης βυζαντινής εκκλησίας στην Ιορδανία, η οποία απεικονίζει το Άγιο Τέρμα με την Ιερουσαλήμ στο κέντρο της. Ομοίως, έχουν ανακαλυφθεί και άλλες επιγραφές στην περιοχή της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO – συμπεριλαμβανομένης της ονομασίας ενός βασιλιά Nabatean από περίπου 200 π.Χ. που βρέθηκε το 1914 από τους C. Leonard Woolley και TE Lawrence (γνωστός και σαν Λώρενς της Αραβίας).
Η νέα επιγραφή της ελληνικής γλώσσας Eλούσα βρίσκεται επί του παρόντος υπό έρευνα από τον Δρ. Leah Di Segni του Εβραϊκού Πανεπιστημίου, ο οποίος θα δημοσιεύσει τα ευρήματά του στο μέλλον.
timesofisrael.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου