Με ευρεία συναίνεση από τα κόμματα του κεφαλαίου, ψηφίστηκε χτες στη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες τονομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για τα προσωπικά δεδομένα, το οποίο καθιερώνει γενικευμένο φακέλωμα, ενσωματώνοντας και αντίστοιχη ευρωενωσιακή Οδηγία. Η συζήτησή του στην Ολομέλεια έγινε με την απαράδεκτη διαδικασία του «κατεπείγοντος».
Το σχέδιο νόμου υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25, ενώ η Ελληνική Λύση το καταψήφισε εστιάζοντας σε επιμέρους πλευρές ενώ το ΚΚΕ το καταψήφισε.
«Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να αποδείξουμε, με σοβαρή συζήτηση και προσέγγιση ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα στο παρόντα αλλά και σε μελλοντικό χρόνο», τόνισε χαρακτηριστικά ο υπουργός Δικαιοσύνης ευχαριστώντας προσωπικά έναν -έναν όλους ανεξαιρέτως τους εισηγητές των κομμάτων.
«Ο χώρος του υπουργείου Δικαιοσύνης πιστεύω ότι προσφέρεται για ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις αν θέλουμε να στείλουμε στη κοινωνία το μήνυμα ότι μπορεί να έχουμε πολιτικές διαφωνίες αλλά μπορούμε να συμφωνούμε για τα αυτονόητα και ότι όλοι μαζί μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα», πρόσθεσε ο κ. Τσιάρας.
Θυμίζουμε πως το αντιδραστικό αυτό νομοθέτημα - που είχε επιχειρήσει να περάσει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά τελικά το άφησε ως αντιλαϊκή «εκκρεμότητα» στην κυβέρνηση της ΝΔ - μεταξύ άλλων προβλέπει (στο άρθρο 27, με τίτλο «Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των σχέσεων απασχόλησης») ότι επιτρέπεται στον εργοδότη να υποβάλλει τα δεδομένα του εργαζόμενου σε επεξεργασία «για σκοπούς της σύμβασης εργασίας, εφόσον είναι απαραίτητο για τη σύναψη σύμβασης εργασίας ή μετά τη σύναψη εργασίας για την εκτέλεσή της ή την καταγγελία της».
Παράλληλα, επιτρέπεται η παρακολούθηση των εργαζομένων από κάμερες, ορίζοντας πως τα δεδομένα που συλλέγονται «δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται ως αποκλειστικά (!) κριτήρια για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της αποδοτικότητας του εργαζόμενου».
Στα παραπάνω άρθρα του νομοσχεδίου προβλέπεται η δυνατότητα επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, τόσο από ιδιώτες όσο και από Δημόσιους Φορείς. Οι τελευταίοι, μάλιστα, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ.4 μπορούν να αναθέτουν την επεξεργασία των δεδομένων τους και σε ιδιώτες.
Αυτό σημαίνει ότι το έργο - με την συνήθη επίκληση της αδυναμίας, λόγω έλλειψης και μάλιστα εξειδικευμένου προσωπικού - θα αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες θα συμβάλλονται με το Δημόσιο, έναντι προφανώς αδράς αμοιβής, και το πιο σημαντικό όλων είναι ότι θα έχουν απόλυτη πρόσβαση σε στοιχεία που οι πολίτες έχουν εμπιστευτεί στο Δημόσιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πολίτης είναι ουσιαστικά απροστάτευτος απέναντι στις διαδικασίες αυτές, αφού κι αν ακόμα προσφύγει στη συνιστώμενη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ενδέχεται να μη λάβει ποτέ απάντησή της. Η Αρχή θα ιεραρχεί και θα απαντά (ή και όχι) στις όποιες καταγγελίες, όπως ορίζει το άρθρο 13 παρ.2, με κριτήριο «τη σπουδαιότητα και το γενικότερο ενδιαφέρον του θέματος»!
Το πλέον απαράδεκτο σημείο του νομοθετήματος είναι το άρθρο 27 που αφορά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, στο πλαίσιο των σχέσεων απασχόλησης. Πρόκειται ουσιαστικά για «φακέλωμα» των εργαζόμενων, που φτάνει ως το σημείο της οπτικής καταγραφής των κινήσεών τους! Και είναι τουλάχιστον οξύμωρο το γεγονός ότι μόλις λίγες μέρες πριν η κυβέρνηση της ΝΔ κατάργησε την υποχρέωση αιτιολόγησης της απόλυσης, με το αιτιολογικό της «κατάργησης του φακελώματος»!
Με τα άρθρα 22, 24 και 25 δίνεται η δυνατότητα επεξεργασίας των λεγόμενων ειδικών κατηγοριών δεδομένων, δηλαδή των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς για διαφορετικό σκοπό από αυτόν για τον οποίο έχουν συλλεχθεί.
Τέτοια δεδομένα είναι αυτά που αφορούν τη φυλετική και εθνική καταγωγή, τα πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, τα γενετικά και βιομετρικά δεδομένα, την υγεία, τη σεξουαλική ζωή και το γενετήσιο προσανατολισμό, τις ποινικές καταδίκες.
Στόχος αυτού του αντιδραστικού πλέγματος που διαρκώς ενισχύεται, είναι να μεγαλώσουν τα εμπόδια στην οργανωμένη λαϊκή πάλη και διεκδίκηση ενάντια σε μια πολιτική που τσακίζει εργατικά δικαιώματα σε όλη την ΕΕ.
Έχει στόχο να λύσει τα χέρια της εργοδοσίας για την πολύμορφη παρακολούθηση των εργαζομένων μέσα κι έξω από το χώρο δουλειάς, να διευκολύνει τη διαβίβαση και ανταλλαγή δεδομένων ανάμεσα στις αρχές ασφαλείας, στις διάφορες μυστικές υπηρεσίες και κατασταλτικούς μηχανισμούς μέσα κι έξω από την ΕΕ, καθώς
και στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και χώρες (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κ.λπ.).
Οι εκατοντάδες «εξαιρέσεις» που βάζει ο νόμος στους «κανόνες» περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, τελικά καθιστούν «κανόνα» το γενικευμένο φακέλωμα και εξαίρεση την προστασία τους.
Νομιμοποιείται το προληπτικό φακέλωμα, στο στόχαστρο των κρατικών υπηρεσιών μπαίνουν όλοι οι πολίτες, ακόμα κι αν δεν είναι ύποπτοι, στο όνομα της «δημόσιας τάξης και ασφάλειας», που βέβαια, όπως δείχνει η πείρα, ερμηνεύεται «κατά το δοκούν», για την ένταση της καταστολής.
Ακόμα πιο χαρακτηριστικό είναι το ότι λίγες μέρες μετά την κατάργηση από την κυβέρνηση της ΝΔ του «βάσιμου λόγου απόλυσης», με τον υπουργό Εργασίας να επικαλείται τα «προσωπικά δεδομένα», λέγοντας ότι έτσι καταργείται τάχα το «ηλεκτρονικό φακέλωμα» των εργαζομένων, τώρα, με τον χτεσινό νόμο, η κυβέρνηση συστηματοποιεί την παρακολούθηση από την εργοδοσία, νομιμοποιώντας ακόμα και τις κάμερες οπτικής παρακολούθησης στους χώρους δουλειάς, πάντα με τη ...συγκατάθεση των εργαζομένων!
Αποκορύφωμα της υποκρισίας αποτελεί η πρόβλεψη - δήθεν μέριμνα - του νόμου να μην είναι τα «ντοκουμέντα» της κάμερας τα «αποκλειστικά κριτήρια» αξιολόγησης του εργαζόμενου.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει επίσης ότι «βάζει τάξη» στη συγκρότηση και τη λειτουργία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ώστε πιο αποτελεσματικά να επιτελεί το ρόλο της, δηλαδή την εφαρμογή στην πράξη και του συγκεκριμένου νόμου.
Αυτό που δεν αλλάζει είναι ο χαρακτήρας της Αρχής, αφού από τη συγκρότησή της καθώς και όλων των λεγόμενων «Ανεξάρτητων Αρχών» αποτελούν κι αυτές γρανάζια του κρατικού μηχανισμού.
Επιμέλεια: Χρήστος Αειβάτης
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Χρόνος gr, ΑΠΕ
Το σχέδιο νόμου υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25, ενώ η Ελληνική Λύση το καταψήφισε εστιάζοντας σε επιμέρους πλευρές ενώ το ΚΚΕ το καταψήφισε.
«Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να αποδείξουμε, με σοβαρή συζήτηση και προσέγγιση ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα στο παρόντα αλλά και σε μελλοντικό χρόνο», τόνισε χαρακτηριστικά ο υπουργός Δικαιοσύνης ευχαριστώντας προσωπικά έναν -έναν όλους ανεξαιρέτως τους εισηγητές των κομμάτων.
«Ο χώρος του υπουργείου Δικαιοσύνης πιστεύω ότι προσφέρεται για ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις αν θέλουμε να στείλουμε στη κοινωνία το μήνυμα ότι μπορεί να έχουμε πολιτικές διαφωνίες αλλά μπορούμε να συμφωνούμε για τα αυτονόητα και ότι όλοι μαζί μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα», πρόσθεσε ο κ. Τσιάρας.
Θυμίζουμε πως το αντιδραστικό αυτό νομοθέτημα - που είχε επιχειρήσει να περάσει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά τελικά το άφησε ως αντιλαϊκή «εκκρεμότητα» στην κυβέρνηση της ΝΔ - μεταξύ άλλων προβλέπει (στο άρθρο 27, με τίτλο «Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των σχέσεων απασχόλησης») ότι επιτρέπεται στον εργοδότη να υποβάλλει τα δεδομένα του εργαζόμενου σε επεξεργασία «για σκοπούς της σύμβασης εργασίας, εφόσον είναι απαραίτητο για τη σύναψη σύμβασης εργασίας ή μετά τη σύναψη εργασίας για την εκτέλεσή της ή την καταγγελία της».
Παράλληλα, επιτρέπεται η παρακολούθηση των εργαζομένων από κάμερες, ορίζοντας πως τα δεδομένα που συλλέγονται «δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται ως αποκλειστικά (!) κριτήρια για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς και της αποδοτικότητας του εργαζόμενου».
Στα παραπάνω άρθρα του νομοσχεδίου προβλέπεται η δυνατότητα επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, τόσο από ιδιώτες όσο και από Δημόσιους Φορείς. Οι τελευταίοι, μάλιστα, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ.4 μπορούν να αναθέτουν την επεξεργασία των δεδομένων τους και σε ιδιώτες.
Αυτό σημαίνει ότι το έργο - με την συνήθη επίκληση της αδυναμίας, λόγω έλλειψης και μάλιστα εξειδικευμένου προσωπικού - θα αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες θα συμβάλλονται με το Δημόσιο, έναντι προφανώς αδράς αμοιβής, και το πιο σημαντικό όλων είναι ότι θα έχουν απόλυτη πρόσβαση σε στοιχεία που οι πολίτες έχουν εμπιστευτεί στο Δημόσιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πολίτης είναι ουσιαστικά απροστάτευτος απέναντι στις διαδικασίες αυτές, αφού κι αν ακόμα προσφύγει στη συνιστώμενη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ενδέχεται να μη λάβει ποτέ απάντησή της. Η Αρχή θα ιεραρχεί και θα απαντά (ή και όχι) στις όποιες καταγγελίες, όπως ορίζει το άρθρο 13 παρ.2, με κριτήριο «τη σπουδαιότητα και το γενικότερο ενδιαφέρον του θέματος»!
Το πλέον απαράδεκτο σημείο του νομοθετήματος είναι το άρθρο 27 που αφορά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, στο πλαίσιο των σχέσεων απασχόλησης. Πρόκειται ουσιαστικά για «φακέλωμα» των εργαζόμενων, που φτάνει ως το σημείο της οπτικής καταγραφής των κινήσεών τους! Και είναι τουλάχιστον οξύμωρο το γεγονός ότι μόλις λίγες μέρες πριν η κυβέρνηση της ΝΔ κατάργησε την υποχρέωση αιτιολόγησης της απόλυσης, με το αιτιολογικό της «κατάργησης του φακελώματος»!
Με τα άρθρα 22, 24 και 25 δίνεται η δυνατότητα επεξεργασίας των λεγόμενων ειδικών κατηγοριών δεδομένων, δηλαδή των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς για διαφορετικό σκοπό από αυτόν για τον οποίο έχουν συλλεχθεί.
Τέτοια δεδομένα είναι αυτά που αφορούν τη φυλετική και εθνική καταγωγή, τα πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, τα γενετικά και βιομετρικά δεδομένα, την υγεία, τη σεξουαλική ζωή και το γενετήσιο προσανατολισμό, τις ποινικές καταδίκες.
Στόχος αυτού του αντιδραστικού πλέγματος που διαρκώς ενισχύεται, είναι να μεγαλώσουν τα εμπόδια στην οργανωμένη λαϊκή πάλη και διεκδίκηση ενάντια σε μια πολιτική που τσακίζει εργατικά δικαιώματα σε όλη την ΕΕ.
Έχει στόχο να λύσει τα χέρια της εργοδοσίας για την πολύμορφη παρακολούθηση των εργαζομένων μέσα κι έξω από το χώρο δουλειάς, να διευκολύνει τη διαβίβαση και ανταλλαγή δεδομένων ανάμεσα στις αρχές ασφαλείας, στις διάφορες μυστικές υπηρεσίες και κατασταλτικούς μηχανισμούς μέσα κι έξω από την ΕΕ, καθώς
και στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και χώρες (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κ.λπ.).
Οι εκατοντάδες «εξαιρέσεις» που βάζει ο νόμος στους «κανόνες» περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, τελικά καθιστούν «κανόνα» το γενικευμένο φακέλωμα και εξαίρεση την προστασία τους.
Νομιμοποιείται το προληπτικό φακέλωμα, στο στόχαστρο των κρατικών υπηρεσιών μπαίνουν όλοι οι πολίτες, ακόμα κι αν δεν είναι ύποπτοι, στο όνομα της «δημόσιας τάξης και ασφάλειας», που βέβαια, όπως δείχνει η πείρα, ερμηνεύεται «κατά το δοκούν», για την ένταση της καταστολής.
Ακόμα πιο χαρακτηριστικό είναι το ότι λίγες μέρες μετά την κατάργηση από την κυβέρνηση της ΝΔ του «βάσιμου λόγου απόλυσης», με τον υπουργό Εργασίας να επικαλείται τα «προσωπικά δεδομένα», λέγοντας ότι έτσι καταργείται τάχα το «ηλεκτρονικό φακέλωμα» των εργαζομένων, τώρα, με τον χτεσινό νόμο, η κυβέρνηση συστηματοποιεί την παρακολούθηση από την εργοδοσία, νομιμοποιώντας ακόμα και τις κάμερες οπτικής παρακολούθησης στους χώρους δουλειάς, πάντα με τη ...συγκατάθεση των εργαζομένων!
Αποκορύφωμα της υποκρισίας αποτελεί η πρόβλεψη - δήθεν μέριμνα - του νόμου να μην είναι τα «ντοκουμέντα» της κάμερας τα «αποκλειστικά κριτήρια» αξιολόγησης του εργαζόμενου.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει επίσης ότι «βάζει τάξη» στη συγκρότηση και τη λειτουργία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ώστε πιο αποτελεσματικά να επιτελεί το ρόλο της, δηλαδή την εφαρμογή στην πράξη και του συγκεκριμένου νόμου.
Αυτό που δεν αλλάζει είναι ο χαρακτήρας της Αρχής, αφού από τη συγκρότησή της καθώς και όλων των λεγόμενων «Ανεξάρτητων Αρχών» αποτελούν κι αυτές γρανάζια του κρατικού μηχανισμού.
Επιμέλεια: Χρήστος Αειβάτης
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Χρόνος gr, ΑΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου