Ώρα 04:30, 28ης Οκτωβρίου 1940, χτυπάει το τηλέφωνο στο γραφείο του Υποστράτηγου Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, Διοικητή της VIII Μεραρχίας Πεζικού, υπεύθυνης για το Βορειοηπειρωτικό μέτωπο.
Δεκαπέντε λεπτά μετά εκδίδεται η πρώτη διαταγή της Μεραρχίας προς τις Μονάδες της,
«Ούτε βήμα πίσω» διατάζει ο Υποστράτηγος Κατσιμήτρος και κάνεις από τους υφισταμένους του δεν σκοπεύει να παρακούσει αυτή τη διαταγή.
Ώρα 05:40 το πρωί. Οι σειρήνες αντιαεροπορικής άμυνας ηχούν στην Πρωτεύουσα και στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Αθήνας θα ανακοινώσει την έναρξη των επιχειρήσεων με μια εκπομπή που έγινε θρύλος…
«Εδώ ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών.
Μεταδίδομεν το πρώτο ανακοινωθέν του ελληνικού γενικού στρατηγείου.
Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από της πέμπτης και τριάντα πρωϊνής της σήμερον, τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνο-αλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ».
Έτσι με αυτό το λιτό και απέριττο τρόπο, με 39 μόλις λέξεις, η χώρα εισέρχεται στον πόλεμο. Αυτό που ακολουθεί βέβαια ξεπερνάει τη φαντασία.
Χιλιάδες λαού ξεχύνονται για να φτάσουν στα στρατολογικά γραφεία, Ελληνικές σημαίες κυματίζουν παντού και ένα έθνος αποφασίζει ότι «…η μεγαλοσύνη στα έθνη δε μετριέται με το στρέμμα, με τις καρδίας το πύρωμα μετριέται και με το αίμα…».
Ώρα 05:30 28η Οκτωβρίου 1940, Ελληνο-αλβανική μεθόριος, οι Ιταλοί ξεκινούν ήδη τις πολεμικές επιχειρήσεις.
Η VIII ΜΠ, η οποία έχει συμπληρωθεί στην προβλεπόμενη σύνθεσή της (μαζί με την ΙΧ ΜΠ και την ΙV Ταξιαρχία ΠΖ που βρίσκεται στη Δυτική Μακεδονία) μέσω μυστικής επιστράτευσης, διεξάγει αγώνα προφυλακών.
Ταυτόχρονα υλοποιείται το Σχέδιο καταστροφών ενώ την ίδια ώρα η ιταλική αεροπορία βομβαρδίζει επανειλημμένα.
Σε αυτό το τμήμα του μετώπου βρίσκεται ανεπτυγμένο το απόσπασμα Πίνδου το οποίο αποτελείται από το 51ο Σύνταγμα ΠΖ στο οποίο έχει προσκολληθεί μια ορειβατική πυροβολαρχία των 75 mm και ένας ουλαμός συνοδείας με πυροβόλα των 65 mm.
Διοικητής του είναι ο ανακληθείς έφεδρος εκ μονίμων Συνταγματάρχης (ΠΖ) Κωνσταντίνος Δαβάκης, ο οποίος θα συνδέσει το όνομά του όσο κανένας άλλος με το ΕΠΟΣ του 1940.
Απέναντί του επιτίθεται η Μεραρχία αλπινιστών ΤΖΟΥΛΙΑ, επανδρωμένη, εκπαιδευμένη και εξοπλισμένη για επιχειρήσεις σε ορεινά περιβάλλοντα. Ήδη στην Πίνδο ξεκινάει να βρέχει και η θερμοκρασία πέφτει κατακόρυφα.
Οι αλπινιστές επιτίθενται σε όλο το εύρος του μετώπου, όμως η επίθεσή τους δεν έχει την ορμή που θα ήθελαν. Στόχος τους είναι το Μέτσοβο και τα νώτα της VIII ΜΠ, αν το καταφέρουν όλα έχουν κριθεί.
29 Οκτωβρίου 1940, στον τομέα «Ελαία – Καλαμά», συνεχίζεται ο αγώνας προφυλακών. Οι Ιταλοί έχουν αρκετές επιτυχίες στον παραλιακό τομέα, χωρίς όμως αντίκρισμα.
Στην Πίνδο έχει ξεκινήσει να χιονίζει. Οι Ιταλοί συνεχίζουν τις επιθέσεις, κυρίως στον κεντρικό και αριστερό υποτομέα, όπου έχουν και τις μεγαλύτερες επιτυχίες.
Ο Δαβάκης δεν έχει οργανωμένη τοποθεσία άμυνας, ενώ για τον ανεφοδιασμό των τμημάτων του εμπλέκει τμήματα πολιτών, τις περίφημες «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ» οι οποίες αψηφώντας τον καιρό, το έδαφος και τον εχθρό, ανεφοδιάζουν τα μαχόμενα στην πρώτη γραμμή τμήματα.
Ο Δαβάκης έχει εμπλέξει όλες τις εφεδρείες του, ακόμα και τους μάγειρες και τους γραφείς. Υποχωρεί μαχόμενος και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 1940 οι Ιταλοί κατέχουν τη γραμμή ΜΟΛΙΣΤΑ – ΦΟΥΡΚΑ – ΤΑΜΠΟΥΡΙ – ΚΑΝΤΖΙΚΟ – ΛΥΚΟΡΡΑΧΗ – ΑΕΤΟΛΗΜΙΤΣΑ – ΓΡΑΜΜΟΣ.
Είναι και το έσχατο όριο της προώθησής τους! Εκεί τους περιμένει η Ι Μεραρχία Ιππικού μαζί με τις Μεραρχία και Ταξιαρχία Ιππικού, οι οποίες αναλαμβάνουν αμέσως επιθετική δράση.
Το απόσπασμα Δαβάκη, έχει δεχθεί για τρεις ολόκληρες ημέρες το βάρος μιας Μεραρχίας.
Χωρίς γραμμές ανεφοδιασμού, χωρίς αμυντική τοποθεσία έχει αντιδράσει υποδειγματικά δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στις υπόλοιπες Μονάδες να φτάσουν στο μέτωπο (πολλές φορές με τα πόδια!).
Στις 2 Νοεμβρίου 1940 στον τομέα «Ελαία – Καλαμά», εκδηλώνεται μετά από τριήμερο βομβαρδισμό η κύρια ιταλική επίθεση στο ΚΑΛΠΑΚΙ από τη Μεραρχία ΦΕΡΡΑΡΑ. Φονικές μάχες διεξάγονται γύρω από την ΓΚΡΑΜΠΑΛΑ που αλλάζει συνεχώς χέρια.
03 Νοεμβρίου 1940, η Ι ΜΠ έχει σταθεροποιηθεί και αναλαμβάνει επιθετικές επιχειρήσεις! Καταλαμβάνει τα Υψώματα ΤΑΜΠΟΥΡΙ και το Χ. ΦΟΥΡΚΑ, αποκόπτοντας έτσι τις ιταλικές δυνάμεις που προωθούνται προς ΣΑΜΑΡΙΝΑ.
Η Ταξιαρχία Ιππικού κινούμενη επιθετικά θα καταλάβει την ίδια μέρα τη ΣΑΜΑΡΙΝΑ.
08 Νοεμβρίου 1940, η ιταλική επίθεση έχει πλέον εκφυλιστεί. Τα τμήματα των Μεραρχιών ΤΖΟΥΛΙΑ, ΦΕΡΡΑΡΑ και ΜΠΑΡΙ έχουν ξεκινήσει να αποχωρούν από το Ελληνικό έδαφος.
Τα όνειρα του Στρατηγού Βισκόντι Πράσκα βυθίζονται μες στη λάσπη, το χιόνι και την εκκωφαντική ιαχή ΑΕΡΑ που σκίζει τα βουνά της ΠΙΝΔΟΥ και αντηχεί ακόμα και σήμερα.
Μέχρι της 13 Νοεμβρίου 1940 έχει αποκατασταθεί το μέτωπο και οι Ελληνικές δυνάμεις ετοιμάζονται για το επιτελέσουν το αδιανόητο…. ΕΠΙΘΕΣΗ!
Η χρονική περίοδος από τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου μέχρι και τη 13η Νοεμβρίου 1940 αποτελεί μια από τις ενδοξότερες της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας.
Οι πατεράδες, παπούδες, προπάπποι, γιαγιάδες και προγιαγιάδες μας απέδειξαν ότι είναι γνήσιοι απόγονοι του Λεωνίδα, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κολοκοτρώνη!
Δεν μας άφησαν μόνο μια χώρα ίση με αυτήν που παρέλαβαν, μας άφησαν παρακαταθήκη τα ιδανικά για τα οποία πολέμησαν με πρώτο και κυρίαρχο την πίστη στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Έφη Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου