“Μάνα γη, Πατέρα Ουρανέ, παιδιά σας είμαστε….»
Είναι ο τίτλος του νέου μου βιβλίου. Βουκολικό ’ναι το νέο μου τούτο πόνημα… Με λαογραφικά
στοιχεία και μ’ έντονο κοινωνικό προβληματισμό και στοχασμούς….
Βλάστησε μέσα από το φέγγος παλιών, αργυρών καιρών, αγνών κι
αμόλευτων, μα κι από το παραμύθι π’ αγαπάμε
όλοι μας κι ας μην είμαστε πια παιδιά…
Τη νύχτα ‘κείνη που ‘κλαιγα, βλέποντας γύρω μας το «χαλασμό» κι
απεγνωσμένα ζήταγα από την «Αριάδνη», να μου δώσει το «μίτο» της, για να βγω
από τη θλίψη μου.
Ο Στόχος μου διπλός με τούτο το βιβλίο μου. Με τη νέα
«δονκιχωτική» την προσπάθεια.
Να χαρίσω στους παλιούς τη χαρά της παλιννόστησης, δηλ. να
τους κάμω να ξαναθυμηθούνε όσα εκείνοι ζήσανε, ή άκουσαν από προγόνους τους,
αλλά να δείξω και στους νέους τι είχαμε, τι έχουμε και τι μας πρέπει. Τη
σημαντικότητα και ιερότητα της μάνα μας της γης δηλαδή.
Διότι αυτή ‘ναι η τροφός μας, η γιατρό μας, το γαλήνιο λιμάνι
μας, η πηγή της έμπνευσής μας… Αυτή ακόμα μας χαρίζει την ανατριχίλα από την
ομορφάδα της… Είναι όμως και ιερή… Κάθε πατημασιά της έχει κι ένα όνομα…
Θερμοπύλες, Μαραθώνας, Σαλαμίνα, Σούλι, Μεσολόγγι, Ζάλογγος, Κιλελέρ,
Γοργοπόταμος.
Και πρέπει να την προστατεύουμε απ’ τη σκλαβιά… Είτε από
’μας, είτε από ‘κείνους ‘κει τους «βέβηλους»{ τους «Μεγάλους» εντός και εκτός
συνόρων, που εμπορεύονται τη λευτεριά της χώρα, που βρεφούργησε τον πολιτισμό
και τη δόξα.
Στις 10 Μαρτίου του
2013, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου μου, στο Πνευματικό Κέντρο Λουτρακίου.
Ευχαριστώ θερμά τους ομιλητές. Την κα Ελένη Σικά – Κοντόζογλου, εξαίρετη ποιήτρια και εκδότρια του
περιοδικού «Κορινθιακοί Ορίζοντες», που ως Αλκυών μεταφέρει σ’ εμάς πολιτιστικά
μηνύματα, χρόνια.. Τον κο Γιώργο Λιάκο,
μαθητή μου κάποτε, το δωρικό, που βαστάει άσβεστη τη δάδα της παράδοσης… Την
αγαπημένη κα Μαρία Σκλάβου, με την
τόσο πλούσια πολιτιστική της δράση στον τόπο μας. Ακόμα ευχαριστώ το σεμνό
σκαπανέα πολιτισμού και παράδοσης στο Λουτράκι, τον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου Λουτρακίου για τη μεγάλη του
βοήθεια, το Γιάννη Παπαδάκη και τη
μεγάλη έκπληξη της βραδιάς, την πολυτάλαντη «Αλκυόνα» ποιήτρια, την Κατερίνα Ψυχάρη, που μας συγκίνησε
όλους μας με το υπέροχο τραγούδι της «Ασημούλα». Τελειώνοντας ευχαριστώ τον πρόεδρο του πνευματικού κέντρου
Λουτρακίου κο Νίκο Λόη και το Θάνο Βλαχοδημήτρη, αγαπημένους μου
(κάποτε) μαθητές και όλους όσους βοηθήσανε ή με τιμήσανε με την παρουσία τους.
Τασία Ν. Αλικάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου