Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Ο μεγάλος παραμυθάς
Ο άνθρωπος που
με το ταλέντο και την ευαισθησία του, την υπομονή και την επιμονή του κατάφερε να μεταμορφώσει
τα δεινά και της κακουχίες της ζωής σε πηγή χαράς και υποσχέσεις παρηγοριάς για
τα παιδιά όλου του κόσμου.
Τα παραμύθια
του είναι γεμάτα από αγάπη για τους φτωχούς και τους αδύναμους.
Μοναχογιός του
φτωχού μπαλωματή Χανς Άντερσεν και της παραδουλεύτρας Αν Μαρί Αντερσντάτερ,
γεννημένος στην πιο στερημένη συνοικία της πόλης ήταν μοναχικός, αδέξιος,
ασθενικός και με αταίριαστα χαρακτηριστικά.
Δεν έκανε
φίλους, δεν έπαιζε στη γειτονιά με τα άλλα παιδιά. Έκανε όμως όνειρα και
μάλιστα όμορφα. Τις κρύες νύχτες έρχονταν και τον αντάμωναν νεράιδες,
πριγκίπισσες, γοργόνες, άγγελοι ιππότες, ξωτικά, κορίτσια πεντάμορφα, αρχαίοι
σοφοί. Και παρηγορούταν έτσι ή –καλύτερα- ετοιμαζόταν.
Στην Οντένζε,
που σήμερα ανθεί, τότε επικρατούσε η φτώχεια και η δυστυχία. Έτσι ένα απόγευμα
του Σεπτέμβρη του 1819 στην τσέπη του 15 κορώνες ένα μπογαλάκι με τα ελάχιστα
υπάρχοντά του , το μικρό άσχημο παιδί σε ηλικία 14 χρονών σκαρφάλωσε κρυφά στην
ταχυδρομική άμαξα και έφυγε για την Κοπεγχάγη.
Ισχνός,
κακοντυμένος α π ο δ ι ω γ μ έ ν ο ς σχεδόν από τους συνανθρώπους του,
επέστρεψε στη γενέτειρά του μετά από 48 χρόνια, το 1867, καλεσμένος πλέον
επίσημα. Οι συμπολίτες του ξ ε χ ύ θ η κ α ν στους δρόμους με εκδηλώσεις
αγάπης. Ο διάσημος συγγραφέας από την έντονη συγκίνηση δεν μπορούσε να αρθρώσει
λέξη, αλλά οι κάτοικοι της Οντένζε ήταν συγκινημένοι βλέποντας το θαύμα μπροστά
τους: το ασχημόπαπο του παραμυθιού είχε μεταμορφωθεί σε έναν υπέροχο αστραφτερό
κύκνο.
Ο Χανς
Κρίστιαν Άντερσεν αγάπησε πολύ την Ελλάδα και συμπαραστάθηκε στον αγώνα της για
την λευτεριά. Με την ψυχή γεμάτη από ελληνικό πνεύμα που το γνώριζε καλά,
έγραψε ένα διήγημα με τίτλο «Ένα τριαντάφυλλο από τον τάφο του Όμηρου». Τα 1843
γιόρτασε τα γενέθλια του πάνω στη Ακρόπολη, ενώ αργότερα δημοσίευσε τις
εντυπώσεις του και έκανε αναφορές στα ελληνικά ήθη και έθιμα.
Μερικά από τα
πιο γνωστά παραμύθια του μεγάλου Δανού συγγραφέα είναι:
«Η μικρή
γοργόνα», «Το ασχημόπαπο», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Ο μολυβένιος στρατιώτης»,
«Τα ρούχα του βασιλιά», «Τα έντεκα βασιλόπουλα που έγιναν κύκνοι».
Μεγάλος άνθρωπος τελικά είναι εκείνος που
δεν έχει χάσει την παιδική του καρδιά.
2-4-2012
Σας χαιρετώ ο Αναρχικός Μικρός Πρίγκιπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου