ΤΣΙΠΙΡΙΠΟ
Το
δυσκολότερο πράγμα είναι να κάνει κανείς προβλέψεις και μάλιστα πολιτικές, ενώ αντίθετα η κριτική μετά από το αποτέλεσμα είναι παραβίαση ανοικτών θυρών. Ποδοσφαιροποιήθηκε και η πολιτική πάμε για το final all. Δεν βρέθηκε Ιφιγένεια για τον βωμό της κάθαρσης
των πολιτικών διαχρονικών αμαρτημάτων. Μάλλον έγινε μάθημα το
πάθημα της Λαϊκής αλεπούς που πήγε να γλείψει κανένα κόκαλο αλλά
τα «αφελή» γουρουνάκια
πλέον έβαλαν ματάκι στην πόρτα και δεν ξεγελιούνται
από τον κακό λύκο. Έμεινε και θα παραμείνει εκτός Κοινοβουλίου. Ο μικρός
Τσιπιρίπο έχει τον λόγο. Λογική κίνηση η μη
σύμπραξη με τους μπαχαλάκηδες. Θα ισοδυναμούσε με πράξη πολλαπλασιασμού αλλά με το μηδέν. Με
μπαγιάτικα υλικά και αποφάγια δεν φτιάχνεις καινούργιο
φαγητό. Σίγουρα είναι ο Πρωθυπουργός των επόμενων εκλογών αλλά δεν είναι και Θεός... Στην εποχή τoυ 60 διαβάζαμε για ένα ελληνόπουλο που ήταν σερίφης παρά το
νεαρό της ηλικίας του. Επέβαλε το νόμο στο άγριο Φαρ Ουέστ της Αμερικής. Αυτός λοιπόν
είχε και έναν μικρό
Ινδιάνο που είχε γλυτώσει από την σφαγή των
λευκών σαν παρέα αλλά και βοηθό, τον
Τσιπιρίπο. Αν και μάχονταν με τόξο σε αντίθεση με τους άλλους που χρησιμοποιούσαν
με μεγάλη άνεση τα όπλα προσέφερε μέγιστες
υπηρεσίες στην απόδοση της δικαιοσύνης
που επιχειρούσε η παρέα του. Κάπως έτσι βλέπω
και τον δικό μας Τσιπιρίπο. Δεν έχει
τα εχέγγυα για «πόλεμο» επί ίσοις όρροις και δεν περιμένω θαύματα αλλά τα αυτονόητα που επιμελώς γενιές μας στερούν. Δικαιοσύνη
αλλά και τιμωρία για όλους. Απλή αναλογική.
Να περιορίσει την ενασχόληση με την οποιαδήποτε πολιτική
μορφή δυο περιόδους και μόνο. Μπουχτίσαμε με τα τζάκια και τα παιδιά των μπαμπάδων.
Νισάφι, αφήνουν ζηλευτές θέσεις σε εταιρείες κολοσσούς και έρχονται να μας
σώσουν. Όχι άλλο σώσιμο δεν το αντέχουμε. Μπορούμε να σωθούμε και με καθημερινούς ανθρώπους και μη διάσημους μπαμπάδες. Συνηθίσαμε να κοιτάμε τίνος γιος είναι παρά τι λέει. Οι απολαβές τους να είναι γήινες και όχι αστρονομικές. Συμμάζεμα και νοικοκύρεμα του κράτους.Παιδεία. Το Α και το Ω για την προκοπή της χώρας. Άλλωστε τα ξέρει καλύτερα από μένα. Τι στο καλό πρόεδρος του 15μελούς ήταν. Μια μικρή ώθηση και στέρεα θεμέλια θέλει μια χώρα για να πάει μπροστά.
Στο χέρι του είναι να χτίσει αυτό το σάπιο κράτος από την αρχή με τόλμη και αποφασιστικότητα, μη προσδοκώντας μικροπολιτικά οφέλη και εδραίωση στην οποιαδήποτε καρέκλα αλλά να ανοίξει δρόμους και ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες χωρίς αποκλεισμούς. Στο χέρι του είναι να μείνει στην ιστορία ή στη λήθη.
Χρήστος Παντελέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου