ΟΙ «ΔΗΜΟΣΙΟ-ΓΡΑΦΙΚΟΙ» ΥΠΟΔΗΜΑΤΟΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

 

 

Του Δημήτρη Καραπατά*

Η υπερσυσσώρευση της πολιτικής ανεπάρκειας στην περιφέρεια Πελοποννήσου, δεν εδράζεται μόνο στην αδυναμία διεκπεραίωσης βέλτιστων λύσεων για προβλήματα που ταλανίζουν τον πολίτη, με πολυτυπία μάλιστα αστοχιών από τη σημερινή διοίκηση, ούτε με το ξύλινο αναχρονιστικό πολιτικό λόγο του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη.

Συνδημιουργοί του ρεπερτορίου ατοπημάτων, είναι και ορισμένα τυφλά, επικίνδυνα και αδιέξοδα δημοσιογραφικά ανθρωπάκια, που με παροξυμένες συμπεριφορές, σκευωρήματα, παίζουν εν ου παικτοίς, μείζονα θέματα της Πελοποννήσου, γεγονός που τους καθιστούν αυτόματα «δημοσιο-γραφικούς» υποδηματοκαθαριστές της σημερινής  διοίκησης. Μάλιστα, χωρίς αιδώ, όχι μόνο διαρρέουν παραπλανητικές πληροφορίες για να «καναλιζάρουν» τη λαϊκή άγνοια και να μας οδηγήσουν στην πλαναίσθηση μιας δήθεν επιτυχημένης διοίκησης, αλλά προσπαθούν να παροπλίσουν και την σκέψη του πολίτη. Άλλες φορές, με λόγο γραπτό που θυμίζει κυνός ύλακα, προσπαθούν να ξηλώσουν τους πυλώνες της δημοκρατίας, εξαπολύοντας επιθέσεις όχι μόνο σε περιφερειακούς συμβούλους αντίπαλων παρατάξεων που διαφωνούν με τον περιφερειάρχη, όπως έχει συμβεί πλείστες φορές στο παρελθόν σε βάρος των Νίκου Πατσαρίνου, Λάμπρου Μπούκλη και Νίκου Γόντικα, αλλά και κατά στελεχών της παράταξης του Πέτρου Τατούλη, που διαφωνούν μαζί του, όπως έγινε πρόσφατα με τον πρόεδρο του περιφερειακού συμβουλίου Γιώργο Πουλοκέφαλο, που εξέφρασε διαφορετική άποψη για το θέμα της ΕΡΤ. Σημειωτέων, ότι ο πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου είναι το πιο αξιόλογο πολιτικό στέλεχος της παράταξης του περιφερειάρχη και ξεχωρίζει από τον πολιτικό σορό…

Τα δημοσιογραφικά αυτά τσιράκια δεν σταματάνε όμως εκεί, αφού με εμετικά παραληρήματα έχουν εξαπολύσει επιθέσεις ακόμα και κατά πολιτών που δεν συνθηκολογούν με τις αβελτηρίες του περιφερειάρχη, για να κατασυκοφαντήσουν και να αμαυρώσουν έντιμες προσπάθειες εις το όνομα των πολιτικών τους σκοπιμοτήτων.

Όμως, όποιος εχέφρων πολίτης διαβάσει αυτά που γράφουν οι συγκεκριμένες λαοπροδοτικές πένες, του έρχεται άθελα στο νου του, το ποίημα του Έλιοτ «Οι κούφιοι άνθρωποι».

Μ’ αυτό τον τρόπο, τα συγκεκριμένα δημοσιογραφικά μορμολίκια, ως άλλοι σαλταδόροι κάνουν απελπισμένα γιουρούσια στο τρελό φορτηγό της εξουσίας της περιφέρειας Πελοποννήσου κι αναζητούν τον «οκρυόεντα επιδήμιου πολέμου». Τέτοιος δημοσιογράφος δεν γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι, καταντάς! Οι συγκεκριμένοι ξεχνούν ότι ο Θηραμένης είχε κακό τέλος από τον συνέταιρο του, τον Κριτία.

Ο γράφων δεν γνωρίζει αν η περιφέρεια Πελοποννήσου, μεθοδεύει την εγκαθίδρυση ενός ολοκληρωτικού συστήματος εκμαυλισμού μερίδας του Τύπου της Πελοποννήσου, με βάση τις δικές της πληροφορίες, εκθειάζοντας παράλληλα τον περιφερειάρχη, αλλά το γεγονός πως δεν βλέπουμε να κόβεται ο ομφάλιος λώρος με τους συγκεκριμένους ευθυμογράφους - γελοιογράφους που εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον περιφερειάρχη, (μάλιστα ως κύμβαλον αλαλάζον κάνουν χρήση των ίδιων ακριβώς φράσεων του περιφερειάρχη οι οποίες έχουν λεχθεί στις συνεδριάσεις του σώματος), γεγονός που μαρτυρά πως συγκεκριμένοι άνθρωποι της περιφέρειας, επιζητούν τις συγκεκριμένες τενεκεδοκρόταλες δόξες.

Όσον αφορά το κονδύλι που απορρέει από την κωδικό επικοινωνία και που διατίθεται σε συγκεκριμένα ΜΜΕ της Πελοποννήσου για να αναρτήσουν τις ανακοινώσεις της Περιφέρειας και τα κριτήρια που επιλέγονται αυτά, είναι ένα ερώτημα που ακόμη δεν έχει απαντηθεί στις επίμονες ερωτήσεις που κάνουν οι έγκριτοι δημοσιογράφοι της έγκριτης εφημερίδας της Καλαμάτας "Ελευθερία". Στο απυρόβλητο δεν μπορεί να μείνει ούτε και το γραφείο Τύπου της περιφέρειας Πελοποννήσου, που για να μετρήσει κάποιος τους ατέλειωτους βατταρισμούς, τις αχυρώδεις εκφράσεις και τις βδεσματικές αναλύσεις που υπάρχουν σε ορισμένα δελτία Τύπου της, θα πρέπει να ανακαλύψει κάτι σαν θερμόμετρο που θα προσμετράει όλα αυτά και να το ονομάσει μπουρδόμετρο. Ένα από αυτά, είναι και το δελτίο Τύπου για το έργο του προαστιακού σιδηροδρόμου σύνδεσης του Λουτρακίου με τον σταθμό του Ισθμού, που εκδόθηκε αμέσως μετά την φωτογραφία που έβγαλε ο περιφερειάρχης με τον πρόεδρο - διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ Παναγιώτη Θεοφανόπουλο. Κι αφού πρώτα ο Πέτρος Τατούλης για είκοσι μήνες αναλώθηκε σε μια ακατάσχετη αδολεσχία και ένα πρωτοφανή λεκτικό ταλανισμό που όχι μόνο δεν είχε κανένα έρεισμα στην πραγματικότητα, αλλά βάλτωσε και το εν λόγω έργο, το δελτίο Τύπου της περιφέρειας κατηγορούσε για βερμπαλισμό τους ενεργούς πολίτες και φορείς του Λουτρακίου.

Ενώ, η ανάδειξη αυτής της εικοσάμηνης πλημμυρίδας των ανορθολογικών τοποθετήσεων του Πέτρου Τατούλη από την έντιμη δημοσιογραφία, βαπτίστηκε, άκουσον άκουσον, τραμπουκισμός του δημόσιου διαλόγου. Γεγονός που έχει 2 τινά:

- ή σκόπιμα αντιστρέφεται η πραγματικότητα,

- ή οι άνθρωποι που βρίσκονται στο γραφείο του Πέτρου Τατούλη δεν γνωρίζουν την εννοιολογική σημασία των λέξεων που χρησιμοποιούν.

Τα προαναφερόμενα γεγονότα, εμφυσούν στο πολιτικό γίγνεσθαι της Πελοποννήσου μια νοσηρή καχυποψία, που διαποτίζει και τον πιο ανυποψίαστο πολίτη, ενώ μας βουλιάζει αυθωρεί και παραχρήμα, συλλήβδην, σε ένα βαλτώδες «ποταπόθεν» και σε ένα βουρκώδες αίσχος και ολοκληρώνουν ένα εκτεταμένο πλέγμα χαμηλής πολιτικής στην Πελοπόννησο.

Οι προαναφερόμενοι, είναι μια περίπτωση καβαφικών ανθρώπων που τα λόγια του ποιητή τους χαρακτηρίζουν ακραιφνώς;

«Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,

κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,

θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό.

Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,

πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό.

Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.

Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη

για το αψήφιστο της εκλογής.

Βλάπτουν κ’ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.

Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.

Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.

Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί

να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.

Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.»

* Ο Δημήτρη Καραπατάς, είναι επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Πολιτών και Φορέων για την Έλευση του προαστιακού Σιδηροδρόμου στο Λουτράκι