Μόνο οι άνοες δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί πως τα καλογραμμένα
προεκλογικά προγράμματα των περισσοτέρων παρατάξεων μετά την υφαρπαγή της ψήφου
των πολιτών, αυτόματα μετατρέπονται σε παλίμψηστο, δηλαδή σε πάπυρο που το
αρχικό κείμενο σβήνει, για να γραφτεί πάνω του κάποιο άλλο και μάλιστα με
τίτλους πηχυαίους.
Ενώ η δυναμική της αλήθειας μαρτυρά πως όλα αυτά μόνο ακοντί
δεν γίνονται και οι ίδιοι που προβαίνουν σε αυτή την άνανδρη πράξη, είναι οι
ίδιοι που έχουν πετάξει τον τόπο μας στα τάρταρα.
Ενώ όχι μόνο τους ποδηγετούν οικονομικά συμφέροντα όπως αυτά
που επιθυμούν να εκμηδενίσουν τις πιθανότητες να εισέλθει ο προαστιακός στο
Λουτράκι για να γίνει σταθμός στο Βασιλόπουλο, αλλά είναι και οι ίδιοι που
γίνονται οι συνδαιτυμόνες (ομοτράπεζοι) των εργολάβων.
Γι’ αυτό και οι τοποθετήσεις τους στις συνεδριάσεις του
δημοτικού συμβουλίου, είναι ένα αλέξημα προς τα ιδιωτικά συμφέροντα κι ένα
ακόμη ισχυρό ράπισμα, στα συμφέροντα του δήμου.
Έτσι κάτω από αυτό το πρίσμα των γεγονότων, ουδείς δεν
μπορεί να δει αυτά τα αναχρονιστικά πολιτικά υλικά που «σάπισαν» στην
αντιπολίτευση, με καλή πίστη (bona fide), ενώ αντίθετα πρέπει να είμαστε όλοι εξαιρετικά
καχύποπτοι, επιφυλακτικοί, και να διυλίζουμε με μεγάλη προσοχή τις απόψεις τους
πριν τις ενστερνιστούμε.
Ο γράφων ύστερα από εμβριθή μελέτη, γεωγραφικών χαρτών και
θέλοντας να απαντήσει στο ερώτημα τις πταίει (όπως είχε πει και ο αείμνηστος
Χαρίλαος Τρικούπης) και γίνονται όλα στραβά στον τόπο μας, θα καταλήξει στο
εδραίο συμπέρασμα, ότι για όλα υπεύθυνος είναι ο γιαλός. Αφού σε όλη την Ελλάδα
ο γιαλός είναι στραβός, όλο κολπώσεις, σπηλαιώσεις, γωνιώσεις, βραχοκυκλώσεις,
βραχονησίδες και επιπλέον χιλιάδες νησιά σκορπισμένα σε όλες τις θάλασσες που
βρέχουν την χώρα μας. Ισιάδα πουθενά όσο και αν ψάξεις ούτε στην ξηρά και άρα…
Πως να υπάρχει ισιάδα στο μυαλό των ταγών μας και να μην
αρμενίζουμε θεόστραβα;
Πως λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι που έχουν μετατραπεί σε μια
σύγχρονη βλητική μηχανή, να διαμορφώσουν μια πολιτική φαρέτρας κατά παντός
επιβούλου των συμφερόντων του τόπου;
Αποτέλεσμα είναι ο τόπος μας μέρα με την ημέρα να φθίνει όλο
και πιο πολύ και να κινείται μεταξύ θλίψεως και οδύνης (inter flentium et
doloris). Για τους πολίτες όμως που ο τόπος αυτός είναι η ψυχή τους, με την
κατάλληλη συγκαρδίωση θα γκρεμίσουν αυτό το αλλόκοτο σκηνικό που καταδυναστεύει
τις ζωές όλων μας και θα δώσουν ένα γερό μάθημα σε όλους τους επαγγελματίες
πολιτικούς, σε όλες τις πολιτικές «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και σε όλα τα
τσογλανοειδή που θεωρούν πως ο τόπος αυτός είναι ξέφραγο αμπέλι και ενώ
πράττουν τα αίσχιστα θέλουν από πάνω να παριστάνουν και τον τιμητή.
Υ.Γ.: Ο πολιτισμός της ψυχής, είναι η ψυχή του
πολιτισμού και της πολιτικής.
Δημήτρης Καραπατάς,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου