Κλαίει ο ουρανός κλαίει και όλη η πόλη των Αγίων Θεοδώρων από τον ξαφνικό χαμό του Στάθη Ψυχογιού.
Του Στάθη μας που όλοι αγαπήσαμε, του Στάθη που δεν πρόλαβε να
χαρεί τη ζωή. Από μικρό παιδάκι αντί να χαρείς το παιχνίδι εσύ Στάθη
πάλευες μαζί με την οικογένειά σου για να κρατηθείς σ’ αυτό τον κόσμο,
όμως η αγάπη του Θεού αποδείχθηκε πιο δυνατή από όλων μας και σε πήρε
γρήγορα κοντά του.
Σαν το χρυσάφι δοκιμάστηκες στο καμίνι του πόνου από πολύ μικρός και
μαζί σου δοκιμάστηκε και η αγάπη των δικών σου ανθρώπων. Αγάπη που σου
δόθηκε απλόχερα από τη Μητέρα σου που σε έβλεπε χρόνια τώρα να σβήνεις,
από τον Πατέρας σου που δεν τα παράτησε ποτέ και έκανε τα πάντα για να
σου χαρίζει ότι η ζωή σου αρνήθηκε, από τις Αδελφές σου που συμμετείχαν
στη καθημερινή σου μάχη και από τους Φίλους σου που δε σε διαχώριζαν
από τα άλλα παιδιά, δεν έκαναν παρέα μαζί σου γιατί σε λυπόντουσαν αλλά
γιατί λάτρευαν τα πειράγματά σου, τις ατάκες σου, την παρέα σου και σε
αγαπούσαν για αυτό που ήσουν.
Αυτές τις δύσκολες ώρες οι λέξεις είναι πολύ φτωχές για να δείξουν
τον πόνο μας, μόνο αυτό έχουμε να σου πούμε ….. “Θα μας λείψεις Στάθη
μας !!!!!!!!”
istos.gr
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου