Η μορφολογία και η καθετότητά του έδειχναν ότι επρόκειτο για σχηματισμό σχετικά πρόσφατο από γεωλογική άποψη που μάλλον έκρυβε αρκετές καταβάσεις.
Βάλαμε σαν στόχο με την πρώτη ευκαιρία να το κατεβούμε, ενσωματώνοντάς το στις δραστηριότητες του ΠΟΑ που αποφάσισε να υποστηρίξει οικονομικά την προσπάθεια.
Έτσι, μετά από μια αναγνωριστική επίσκεψη για επανεντοπισμό της εισόδου, βρεθήκαμε να μπαίνουμε στο φαράγγι μια Κυριακή του Απριλίου.
Κάποια τεχνικά προβλήματα και ο βροχερός καιρός μας οδήγησαν στην απόφαση να μην ολοκληρώσουμε την κατάβαση.
Ασφαλίσαμε τους πέντε πρώτους μικρούς καταρράκτες αφήνοντας πίσω σταθερά σχοινιά και επιστρέψαμε από τα ίδια.
Η επάνοδος έγινε μετά από λίγες εβδομάδες, οπότε έχοντας τον καιρό με το μέρος μας και τα πρώτα ρελέ έτοιμα, ολοκληρώσαμε εύκολα και χωρίς προβλήματα την κάθοδο φθάνοντας στη θάλασσα.
Η έξοδος του φαραγγιού βρίσκεται δίπλα στον παραλιακό δρόμο που πηγαίνει από Αλεποχώρι προς Μαυρολίμνη.
Είναι χαρακτηριστική γιατί πρόκειται για μια εξαιρετικά στενή ρωγμή σχηματισμένη μέσα στη ρεματιά που διασχίζει αυτό το τμήμα του βουνού.
Η προσέγγιση της εισόδου γίνεται σχετικά εύκολα μέσω ενός δικτύου δασικών δρόμων, αλλά χρειάζονται σαφείς οδηγίες για να αποφύγουμε το ψάξιμο.
Από το σημείο που αφήνουμε το αυτοκίνητο μπαίνουμε στην κοίτη του ρέματος όπου συναντάμε τα ερείπεια νερόμυλου. Μετά από δεκαπεντάλεπτη πορεία βρισκόμαστε στην πρώτη κατάβαση η οποία γίνεται και ελεύθερα.
Μικρές συνεχόμενες καταβάσεις που δεν ξεπερνούν τα οκτώ μέτρα σε ύψος,
μας οδηγούν στα έγκατα του φαραγγιού που με το μικρό πλάτος και την οφιοειδή του πορεία δεν μας αφήνει να μαντέψουμε τη συνέχειά του.
Πριν το μέσο της διαδρομής συναντάμε διαπλάτυνση και στη συνέχεια μας περιμένει μια έκπληξη: ένας μονοκόμματος καταρράκτης εικοσιπέντε μέτρων.
Λίγο μετά την κατάβασή του μας αποκαλύπτεται στο βάθος η έξοδος.
Μεσολαβούν μερικά συνεχόμενα μικρά ραπέλ και καταλήγουμε στον παραθαλάσσιο δρόμο.
Συνολικά το φαράγγι έχει δεκατέσσερις καταβάσεις, τις οποίες έχουμε ασφαλίσει με ανοξείδωτες πλακέτες του canyoning με βιομηχανικά βύσματα των 10 χιλ.
Η κατάβασή του από έμπειρη ομάδα δεν χρειάζεται περισσότερο από δύο ώρες. Πιστεύουμε ότι είναι κατάλληλο και για πρώτη επαφή με τις τεχνικές του canyoning παρ’ όλο που δεν κρατάει πολλά νερά.
Προσφέρεται για Κυριακάτικη εξόρμηση, ειδικά αν σκεφθεί κανείς ότι στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής το μόνο γνωστό τεχνικό φαράγγι είναι η Γκούρα.
Η είσοδος πάντως είναι καλύτερο να αποφεύγεται μετά από παρατεταμένη νεροποντή γιατί είναι πιθανές λιθοπτώσεις από τα υπερκείμενα τοιχώματα.
Η κατάβαση και ασφάλιση του φαραγγιού έγινε στις 16 Μαίου από τους Γιώργο Βλάμη, Κώστα Γεωργιάδη, Βασίλη Μαργαρίτη και Νίκο Χαρίτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου