Η Βιρτζίνια Γουλφ γεννήθηκε στο Κένσινγκτον του Λονδίνου στις 25 Ιανουαρίου 1882.
Οι γονείς της ήταν ο ιστορικός και κριτικός Sir Leslie Stephen και η Julia Stephen, που εξοικείωσαν από νωρίς την κόρη τους στον κόσμο της λογοτεχνίας.
Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1895, η Woolf υπέστη την πρώτη ψυχολογική κρίση που στιγμάτισε τη ζωή της, καθώς επίσης όταν ο πατέρας της πέθανε το 1904, εκείνη κατέρρευσε συναισθηματικά.
Άρχισε να γράφει σε νεαρή ηλικία, έχοντας το πρώτο της κομμάτι δημοσιευμένο τον Δεκέμβριο του 1904, και τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε να γράφει για το Times Literary Supplement, ένα εβδομαδιαίο λογοτεχνικό περιοδικό.
Μαζί με τον σύζυγό της, Leonard, τον οποίο παντρεύτηκε το 1912, έγινε μέρος μιας ομάδας συγγραφέων με μεγάλη επιρροή, γνωστών ως «ο όμιλος Bloomsbury», πολύ γνωστός στο Λονδίνο στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το πρώτο μυθιστόρημα της Woolf «The Voyage Out» κυκλοφόρησε το 1915 και τα μετέπειτα γραπτά της την καθιέρωσαν ως μια από τις κορυφαίες μυθιστοριογράφους και δοκιμιογράφους της εποχής της.
H Βιρτζίνια Γουλφ
Συνέχισε να δημοσιεύει μεταξύ του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με το τελευταίο της μυθιστόρημα να εκδίδεται λίγο μετά το θάνατό της το 1941.
Η Woolf αργότερα έπεσε σε κατάθλιψη, ενώ τα προσωπικά ημερολόγια που κρατούσε έδειχναν πως είχε μια εμμονή με το θάνατο, η οποία όλο και μεγάλωνε.
Στις 28 Μαρτίου 1941 πνίγηκε στον ποταμό Ouse κοντά στο σπίτι της, ενώ το σώμα της δεν βρέθηκε για τρεις ολόκληρες εβδομάδες.
Το σημείωμα αυτοκτονίας της 59χρονης προς τον άντρα της ξεκινούσε ως εξής: «Αγαπημένε, είμαι βέβαιη πως αρχίζω ξανά να τρελαίνομαι.»
«Αισθάνομαι ότι δεν μπορούμε να ξανά περάσουμε αυτή τη φριχτή εποχή. Και δεν θα γίνω καλά αυτή τη φορά», έγραφε.
Το έργο που άφησε πίσω της η Woolf παραμένει αναλλοίωτο μέχρι σήμερα, γεγονός που αποδεικνύει τη λογοτεχνική αξία της συγγραφέως, η οποία αναδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό κατά την περίοδο της ανόδου του φεμινιστικού κινήματος τη δεκαετία του 1970.
Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου έκανε μια έκθεση προς τιμήν της για τρεις μήνες το 2014 και αναφέρθηκε σε αυτήν ως «τεράστια επιρροή σε άλλους μεγάλους συγγραφείς, όπως η Margaret Atwood και ο Gabriel Garcia Marquez».
Στη σημερινή σελίδα της Google υπάρχει ένα Doodle προς τιμήν της Woolf, με αφορμή τα 136α γενέθλιά της στις 25 Ιανουαρίου 2018, χρησιμοποιώντας μια εικόνα της εικονογράφου Louise Pomeroy, που ζει στο Λονδίνο.
H Βιρτζίνια Γουλφ δημοσίευσε 9 μυθιστορήματα:
The Voyage Out (1915)
Night and Day (1919)
Jacob's Room (1922)
Mrs Dalloway (1925)
To the Lighthouse (1927)
Orlando (1928)
The Waves (1931)
The Years (1937)
Between the Acts (1941)
Η σεξουαλική κακοποίηση της Βιρτζίνια Γουλφ από τους αδερφούς της Ετικέτες: Η Βιρτζίνια Γουλφ, σε ένα απ’ τα γράμματά της, αποκάλυψε τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε από τον ετεροθαλή αδερφό της, Τζέραλντ Ντάκγουορθ.
«Το σπάσιμο του υμένα, ακόμα τρέμω από ντροπή, όταν θυμάμαι τον ετεροθαλή
Οι γονείς της ήταν ο ιστορικός και κριτικός Sir Leslie Stephen και η Julia Stephen, που εξοικείωσαν από νωρίς την κόρη τους στον κόσμο της λογοτεχνίας.
Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1895, η Woolf υπέστη την πρώτη ψυχολογική κρίση που στιγμάτισε τη ζωή της, καθώς επίσης όταν ο πατέρας της πέθανε το 1904, εκείνη κατέρρευσε συναισθηματικά.
Άρχισε να γράφει σε νεαρή ηλικία, έχοντας το πρώτο της κομμάτι δημοσιευμένο τον Δεκέμβριο του 1904, και τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε να γράφει για το Times Literary Supplement, ένα εβδομαδιαίο λογοτεχνικό περιοδικό.
Μαζί με τον σύζυγό της, Leonard, τον οποίο παντρεύτηκε το 1912, έγινε μέρος μιας ομάδας συγγραφέων με μεγάλη επιρροή, γνωστών ως «ο όμιλος Bloomsbury», πολύ γνωστός στο Λονδίνο στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το πρώτο μυθιστόρημα της Woolf «The Voyage Out» κυκλοφόρησε το 1915 και τα μετέπειτα γραπτά της την καθιέρωσαν ως μια από τις κορυφαίες μυθιστοριογράφους και δοκιμιογράφους της εποχής της.
H Βιρτζίνια Γουλφ
Συνέχισε να δημοσιεύει μεταξύ του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με το τελευταίο της μυθιστόρημα να εκδίδεται λίγο μετά το θάνατό της το 1941.
Η Woolf αργότερα έπεσε σε κατάθλιψη, ενώ τα προσωπικά ημερολόγια που κρατούσε έδειχναν πως είχε μια εμμονή με το θάνατο, η οποία όλο και μεγάλωνε.
Στις 28 Μαρτίου 1941 πνίγηκε στον ποταμό Ouse κοντά στο σπίτι της, ενώ το σώμα της δεν βρέθηκε για τρεις ολόκληρες εβδομάδες.
Το σημείωμα αυτοκτονίας της 59χρονης προς τον άντρα της ξεκινούσε ως εξής: «Αγαπημένε, είμαι βέβαιη πως αρχίζω ξανά να τρελαίνομαι.»
«Αισθάνομαι ότι δεν μπορούμε να ξανά περάσουμε αυτή τη φριχτή εποχή. Και δεν θα γίνω καλά αυτή τη φορά», έγραφε.
Το έργο που άφησε πίσω της η Woolf παραμένει αναλλοίωτο μέχρι σήμερα, γεγονός που αποδεικνύει τη λογοτεχνική αξία της συγγραφέως, η οποία αναδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό κατά την περίοδο της ανόδου του φεμινιστικού κινήματος τη δεκαετία του 1970.
Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου έκανε μια έκθεση προς τιμήν της για τρεις μήνες το 2014 και αναφέρθηκε σε αυτήν ως «τεράστια επιρροή σε άλλους μεγάλους συγγραφείς, όπως η Margaret Atwood και ο Gabriel Garcia Marquez».
Στη σημερινή σελίδα της Google υπάρχει ένα Doodle προς τιμήν της Woolf, με αφορμή τα 136α γενέθλιά της στις 25 Ιανουαρίου 2018, χρησιμοποιώντας μια εικόνα της εικονογράφου Louise Pomeroy, που ζει στο Λονδίνο.
H Βιρτζίνια Γουλφ δημοσίευσε 9 μυθιστορήματα:
The Voyage Out (1915)
Night and Day (1919)
Jacob's Room (1922)
Mrs Dalloway (1925)
To the Lighthouse (1927)
Orlando (1928)
The Waves (1931)
The Years (1937)
Between the Acts (1941)
Η σεξουαλική κακοποίηση της Βιρτζίνια Γουλφ από τους αδερφούς της Ετικέτες: Η Βιρτζίνια Γουλφ, σε ένα απ’ τα γράμματά της, αποκάλυψε τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε από τον ετεροθαλή αδερφό της, Τζέραλντ Ντάκγουορθ.
«Το σπάσιμο του υμένα, ακόμα τρέμω από ντροπή, όταν θυμάμαι τον ετεροθαλή
αδερφό μου να με τοποθετεί
στο περβάζι του παραθύρου και να εξερευνά τα γεννητικά μου όργανα.
Ήμουν περίπου 6 χρονών». Σύμφωνα με τον ανιψιό και βιογράφο της,
Κουέντιν Μπελ, ο Τζέραλντ κακοποιούσε και την άλλη αδερφή τους, Βανέσα.
Ούτε η Βιρτζίνια, ούτε η Βανέσα αποκάλυψαν τη συμπεριφορά του αδερφού
τους. Αριστερά, η Βανέσα και δεξιά, η Βιρτζίνια. Αριστερά, η Βανέσα
και δεξιά, η Βιρτζίνια. Μετά από πολλά χρόνια, τόλμησε η Βιρτζίνια να
αναφερθεί στη δραματική της εμπειρία. Ο θάνατος της μητέρας της και η
αρχή της κακοποίησης Το 1895, όταν η Βιρτζίνια ήταν 13 ετών, πέθανε η
μητέρα της. Η Γουλφ, αργότερα, περιέγραψε τον θάνατο ως τη «χειρότερη
καταστροφή που μπορούσε να συμβεί». Η μητέρα της Βιρτζίνια Γουλφ. Η
μητέρα της Βιρτζίνια Γουλφ. Τότε, ξεκίνησε η συστηματική σεξουαλική
κακοποίηση και από τον άλλο ετεροθαλή αδερφό της, τον Τζορτζ. Πρέπει
να διήρκεσε μέχρι το 1904, όταν πέθανε κι ο πατέρας της. Όλη αυτή την
περίοδο, η Βιρτζίνια πάθαινε συχνά νευρικούς κλονισμούς. Μετά τον
θάνατο του πατέρα της, αναγκάστηκε να μπει σε ίδρυμα, όπου έμπαινε και
έβγαινε όλη της τη ζωή. Ο σύζυγος και η ερωμένη της Η Γουλφ κατάφερε
να συνεχίσει τη ζωή της, παρά το ψυχολογικό τραύμα της κακοποίησης και
την εύθραυστη ψυχολογικής της υγεία. Παντρεύτηκε τον Λέοναρντ Γουλφ
στις 10 Αυγούστου του 1912. Βιρτζίνια και Λέοναρντ Γουλφ Βιρτζίνια και
Λέοναρντ Γουλφ. Με τον Λέοναρντ έζησε τις πιο χαρούμενες στιγμές της
ζωής της. Η συγγραφέας περιγράφει μία απολύτως υγιή σχέση με τον σύζυγό
της, αν και οι εμπειρίες που είχε μέχρι τότε, ήταν τραυματικές.
Βέβαια, δεν έλειπαν και οι εξωσυζυγικές σχέσεις. Οι Γουλφ ανήκαν σε
έναν κύκλο διανοούμενων, που ονομαζόταν «Ομάδα Μπλούμσμπουρι». Η ομάδα
είχε μία «χαλαρή» άποψη γύρω απ’ τα σεξουαλικά θέματα και επέτρεπε
διάφορες «ατασθαλίες». Μέσω της ομάδας, γνώρισε τη συγγραφέα Βίτα
Σάκβιλ-Ουέστ, το 1922. Σύμφωνα με τη Σάκβιλ-Ουέστ, η σχέση τους ήταν
περισσότερο συναισθηματική, παρά σεξουαλική, καθώς συνευρέθηκαν μόλις 2
φορές. Βίτα Σάκβιλ-Ουέστ και Βιρτζίνια Γουλφ. Βίτα Σάκβιλ-Ουέστ και
Βιρτζίνια Γουλφ. Θεωρείται ότι, η Γουλφ έγραψε το βιβλίο «Ορλάντο»,
εμπνευσμένη από την ερωμένη της. Το βιβλίο έχει περιγραφεί ως το
«μακρύτερο και πιο μαγευτικό ερωτικό γράμμα στην ιστορία». Ακόμη και
όταν τερματίστηκε ο δεσμός της Γουλφ με την Σάκβιλ-Ουέστ, οι δύο
γυναίκες έμειναν πολύ καλές φίλες. Η αυτοκτονία Η Λουίς ΝτεΣάλβο
αναλύει, στο βιβλίο της «Βιρτζίνια Γουλφ: Οι επιπτώσεις της σεξουαλικής
κακοποίησης στη ζωή και το έργο της», την άποψή ότι, η οικογένεια της
Γουλφ ευθυνόταν για την κατάθλιψη που βασάνιζε τη συγγραφέα. Το πρωί
της 18ης Μαρτίου του 1941, σε ηλικία 59 ετών, η Βιρτζίνια Γουλφ
περπάτησε μέχρι τον ποταμό Ουζ, λίγο πιο μακριά απ’ το σπίτι της. Όταν
έφτασε στις όχθες, άρπαξε μια χούφτα από πέτρες και γέμισε τις τσέπες
των ρούχων της. Ατάραχη, μπήκε στο ποτάμι και πνίγηκε. Το σώμα της,
παρασυρμένο από τα νερά, βρέθηκε 20 μέρες μετά. Βιρτζίνια Γουλφ Η
Βιρτζίνια Γουλφ. Λίγο πριν βγει απ’ το σπίτι της, για την τελευταία
βόλτα της ζωής της, είχε γράψει στον άντρα της: «Αγάπη μου, είμαι
σίγουρη ότι τρελαίνομαι πάλι. Νιώθω ότι δε θα αντέξουμε άλλη μία τέτοια
κρίση. Αυτή τη φορά δε θα αναρρώσω. Άρχισα πάλι να ακούω φωνές και δεν
μπορώ να συγκεντρωθώ. Γι’ αυτό θα κάνω αυτό που θεωρώ σωστό για την
περίσταση. Μου έχεις προσφέρει τη μεγαλύτερη ευτυχία. (…) Δε νομίζω ότι
υπήρξαν ποτέ πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι, μέχρι που ήρθε αυτή η απαίσια
αρρώστια. Δεν μπορώ να την πολεμήσω άλλο. Ξέρω ότι καταστρέφω τη ζωή
σου κι ότι, αν δεν είχες εμένα να φροντίζεις, θα μπορούσες να
δουλέψεις. Και θα τα καταφέρεις. Βλέπεις, δεν μπορώ να γράψω σωστά. Δεν
μπορώ να διαβάσω. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι σου χρωστάω όλη τη
ευτυχία της ζωής μου. Ήσουν τόσο υπομονετικός μαζί μου και τόσο καλός.
Θέλω να το πω αυτό –όλοι το ξέρουν. Αν μπορούσε να με σώσει κάποιος,
αυτός θα ήσουν εσύ. Με έχουν εγκαταλείψει όλα, εκτός από τη σιγουριά
μου για την καλοσύνη σου. Δεν μπορώ να καταστρέφω τη ζωή σου άλλο. Δε
νομίζω ότι δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι από εμάς.
Β.»... Διάσημα αποφθέγματα της Woolf:«Mια γυναίκα πρέπει να έχει χρήματα και ένα δικό της δωμάτιο εάν θέλει να γράψει μυθοπλασία»
«Παρότι βλέπουμε τον ίδιο κόσμο, τον βλέπουμε με διαφορετικά μάτια»
«Ποτέ μη υποκριθείς πως τα πράγματα που δεν έχεις, δεν αξίζει και να τα έχεις»
«Αν δεν μπορείς να μιλήσεις με ειλικρίνεια για τον εαυτό σου, δε μπορείς να το κάνεις για κανέναν άλλο»
«Παρότι βλέπουμε τον ίδιο κόσμο, τον βλέπουμε με διαφορετικά μάτια»
«Ποτέ μη υποκριθείς πως τα πράγματα που δεν έχεις, δεν αξίζει και να τα έχεις»
«Αν δεν μπορείς να μιλήσεις με ειλικρίνεια για τον εαυτό σου, δε μπορείς να το κάνεις για κανέναν άλλο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου