Αναμφισβήτητα τα ανδροκρατούμενα κάστρα πέφτουν το ένα μετά
το άλλο και πολλοί υποστηρίζουν ότι έχει επέλθει ισορροπία στο κοινωνικό
γίγνεσθαι αφού έχει διαπιστωθεί πλέον, σε όλα τα επίπεδα, ο ισότιμος ρόλος
Αφορμή για το σημερινό μου ρεπορτάζ, που προστίθεται σε δύο προηγούμενα, μία από τις τελευταίες μου επισκέψεις στο συνεργείο αυτοκινήτων του Χαράλαμπου Γκίκα, στην Περαχώρα, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει αναλάβει τη φροντίδα του αυτοκινήτου του αείμνηστου πατέρα μου Βασιλείου Καραπανάγου.
Με καλωσόρισε η κόρη του, Βασιλική Γκίκα, με πλήρη ενδυμασία-εξάρτηση μηχανικού αυτοκινήτου. Η μόνη διαφορά, με τον πατέρα της, ότι η ίδια φορούσε και γάντια
στα χέρια της.
Απαντώντας σε δική μου ερώτηση, μου γνωστοποίησε ότι αποφάσισε να
ασχοληθεί με την επισκευή του αυτοκινήτου και να σπουδάσει τεχνίτης
οχημάτων στο 2ο ΕΠΑΛ Λουτρακίου, θέλοντας να ακολουθήσει τα χνάρια
του πατέρα της και φιλοδοξώντας να έχει την ίδια επιτυχία.
Επιπλέον, μου είπε ότι είναι η μοναδική γυναίκα στο τμήμα της και ότι έχει
εντυπωσιαστεί από το γεγονός πως ένας από τους καθηγητές της, σήμερα,
ήταν και καθηγητής του πατέρα της όταν αυτός σπούδαζε μηχανική
αυτοκινήτων στο ίδιο σχολείο.
Γνωρίζοντας ότι είχε σπουδάσει νοσηλευτική, την ρώτησα γιατί δεν θα
ασκήσει το επάγγελμα αυτό και μου απάντησε ότι δεν την εκπροσωπούσε,
ως προσωπικότητα.
Επειδή δεν είναι συχνό φαινόμενο να συναντάς γυναίκα-μηχανικό
αυτοκινήτων, μπήκα στον πειρασμό να της απευθύνω κάποιες
ερωτήσεις, υπό μορφή συνέντευξης. Δεν αρνήθηκε. Οι απαντήσεις
της διαπίστωσα ότι είχαν πολύ ενδιαφέρον και ότι άξιζε να δημοσιευτούν.
Γι΄αυτό και με τη σύμφωνη γνώμη της, τις παραθέτω για να διαμορφώσετε
τη δική σας άποψη, απαντώντας και στο ερώτημα εάν ένα ακόμη
ανδροκρατούμενο κάστρο έπεσε από το ''ισχυρό'' φύλο.
-Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το αυτοκίνητο και την επισκευή του;
Η απόφασή μου να ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα ξεκίνησε από πολύ
νωρίς, όπου σε νεαρή ηλικία ήμουν δίπλα στον πατέρα μου, βλέποντάς
τον να επισκευάζει αυτοκίνητα. Έτσι ξεκίνησα να γοητεύομαι από αυτό
το επάγγελμα και στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι μου ταιριάζει γιατί μπορώ
να δημιουργήσω.
-Ποιες είναι οι μέχρι τώρα διαπιστώσεις σου από την ενασχόλησή σου
με το αυτοκίνητο;
Οι διαπιστώσεις μου μέχρι τώρα είναι η αναγνώριση των ικανοτήτων μου
μέσα σε έναν, κατά κύριο λόγο, ανδροκρατούμενο χώρο. Είναι πρόκληση
για μένα το γεγονός ότι πρέπει να κάνεις, αμέσως, τη σωστή διάγνωση
όταν έρχεται ο οδηγός και σου περιγράφει το πρόβλημα. Ο εντοπισμός
της βλάβης είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για να δημιουργηθεί σχέση
εμπιστοσύνης με τον πελάτη. Είναι σαν τον ασθενή που επισκέπτεται τον
γιατρό του.
-Ποια συναισθήματα σου δημιουργούνται κατά τη διαδικασία που
ακολουθείς για την επισκευή του αυτοκινήτου, δηλαδή από την
παραλαβή του και μέχρι την επιστροφή του στον ιδιοκτήτη-οδηγό;
Όλη αυτή η διαδικασία με ενθουσιάζει, γιατί το μυαλό μου πρέπει να είναι
σε εγρήγορση. Πολλές φορές, κατά τη διαδικασία της επισκευής, παρουσιάζονται επιπλέον βλάβες. Με υπομονή και επαγγελματισμό
πρέπει να δώσω ασφαλείς λύσεις, που να είναι και οικονομικές,
αναμένοντας το επιθυμητό αποτέλεσμα για να υπάρχει, τελικά,
κατά την παράδοση του αυτοκινήτου, ικανοποίηση και από τις δύο
πλευρές, του ιδιοκτήτη-οδηγού και φυσικά τη δική μου.
-Ποια προβλήματα έχεις κληθεί να αντιμετωπίσεις εργαζόμενη σε συνεργείο;
Βασικά, εργαζόμενη σε συνεργείο, έρχομαι αντιμέτωπη με τα λιπαντικά
και το γράσο, αφού αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του αυτοκινήτου.
Παράλληλα καλούμαι να αντιμετωπίσω το βάρος των εξαρτημάτων
της μηχανής αλλά και των ανταλλακτικών. Σε κάποιες περιπτώσεις,
χρειάζεται μεγάλη μυϊκή δύναμη για να ξεβιδώσεις. Οπότε, επιβάλλεται
αυτοσυγκέντρωση και προσήλωση για να αποφύγεις μικροατυχήματα,
ενώ ταυτόχρονα πρέπει να φροντίζω να διατηρώ και την εικόνα της γυναίκας.
-Πως σε αντιμετωπίζουν οι οδηγοί, ως επί το πλείστον οι άνδρες,
όταν διαπιστώνουν ότι γυναίκα πρόκειται να αναλάβει την επισκευή
του αυτοκινήτου τους, έστω και υπό την καθοδήγηση του πατέρα της;
Σε εμπιστεύονται;
Αρχικά, οι οδηγοί νιώθουν έκπληξη και μάλιστα η πλειοψηφία υποστηρίζει
ότι είναι ευχάριστη αλλά προσωπικά πιστεύω, βασιζόμενη στον τόνο της
φωνής τους και στην έκφραση του προσώπου τους πως είναι επιφυλακτικοί,
ίσως και δύσπιστοι, αν και ενημερώνονται ότι κάθε εργασία τελεί υπό την
επίβλεψη του πατέρα μου, γιατί δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο να
βλέπουν γυναίκες-μηχανικούς αυτοκινήτων. Στο τέλος διαισθάνομαι,
πέρα από τα λεγόμενά τους, ότι φεύγουν ικανοποιημένοι.
-Ποιες είναι οι εργασιακές σχέσεις με τον πατέρα σου-ιδιοκτήτη του
συνεργείου; Εάν ο πατέρας σου δεν ήταν ιδιοκτήτης, θα εργαζόσουν σε
συνεργείο;
Οι σχέσεις μου με τον πατέρα μου είναι άψογες. Υπάρχει σεβασμός,
συνεργασία, αλληλοβοήθεια, κατανόηση, αλληλοϋποστήριξη ακόμη και μέσα από
την ένταση της εργασίας. Είναι ένα επάγγελμα που το έμαθα και το αγάπησα
μέσα από τον πατέρα μου, από τον τρόπο που δούλευε και δουλεύει, από το
πως διαχειρίζεται το καθετί που συμβαίνει σε ό,τι αφορά τα πρακτικά θέματα,
ακόμη και τον τρόπο που έρχεται σε επαφή με τους πελάτες. Δεν ξέρω τι
μπορεί να γίνει στην πορεία. Μέχρι στιγμής όμως χρειάζομαι τη γνώση του,
την εμπειρία του και την αγάπη του για αυτήν την εργασία, καθώς και όλη
την στήριξή του και την εμπιστοσύνη που μου δείχνει. Με τη σειρά μου
επιδιώκω να συνεχίσω να προβάλω το όνομα και τη φήμη του συνεργείου
του πατέρα μου.
-Θα συνιστούσες στις γυναίκες να ασχοληθούν με ένα ακόμη
ανδροκρατούμενο επάγγελμα, αυτό της μηχανικού αυτοκινήτων,
κάνοντας την ανατροπή;
Επειδή το συγκεκριμένο επάγγελμα δεν έρχεται σε αντίθεση με τη φύση της
γυναίκας, αρκεί να το θέλει, ανεπιφύλακτα, απαντώ ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου